دراینجا دونکته حائزاهمیت است: نخست این‌که علی‌رغم گرایش عفیفانه قاطبه ایرانیان،یکی ازراهبردهای دشمنان انقلاب مقابله با عفت عمومی و سست‌کردن پایه‌های اخلاقی وایمانی مردم است تابا کم‌رنگ‌کردن غیرت عمومی دراین مورد،زمینه غیرت‌زدایی درسایر زمینه‌ها از جمله استقلال و آزادی را نیز فراهم آورند. حالا اگر دولت دراین زمینه کوتاه بیاید، درواقع عرصه را برای گام‌های بعدی دشمنان باز کرده است. دیگر آن‌که مگرنه این‌که مردم ماخداباورند وکشورونظام‌شان رادوست دارند، پس چرا دولت‌مردان تلاش نمی‌کنند به‌جای رفتارهای دستوری و استفاده از حربه‌هایی همچون جریمه و...، خودِ مردم- یعنی مخاطبان قانون- را برای پاسداری از حریم عفاف و حجاب برانگیزانند؟ مگر ما بارها تجربه موفق اراده مردم در حل مشکلات را نیازموده‌ایم. بنابراین برای حل این مسأله، دولت باید چند اقدام را در دستور کار خود قرار دهد:نخست تلاش کند به ویژه با کنترل تورم و رفع گرفتاری‌های معیشتی مردم سطح اعتماد عمومی را افزایش دهد تا چه به‌سبب تبلیغات جریان ضد‌انقلاب و چه به‌دلیل ناراحتی‌های ناشی از فشارهای اقتصادی، به هراقدامی ازسوی دولتمردان به‌دیده تردید ننگرند. دوم، موانع رعایت حجاب را از میان بردارد؛یکی از موانع حجاب، تبلیغات غیرمستقیم و گسترده علیه حجاب است که عمدتا با استفاده از ظرفیت و منابع عمومی انجام می‌شود. سوم، کمک به طراحی مناسب و زیبا و تولید اقلام مرتبط با حجاب و ایجاد امکان دسترسی آسان و ارزان مردم به آنهاست. و نهایتا شناسایی سرشاخه‌های عملیات تخریب فرهنگی و مبارزه با آنها به‌عنوان یک رفتار خراب‌کارانه فرهنگی علیه نظام اسلامی.

علی‌اکبر اشعری / پژوهشگر و تحلیلگر مسائل فرهنگی