نگاه سنتی به عرصه تجارت و صنعت در حوزه روابط بین‌الملل، هر سال براساس این دغدغه‌ها بازتولید (و نه بازتعریف) می‌شود. به این معنا که اصول و مبانی کلان دخیل در شکل‌گیری مناسبات صنعتی از قرن گذشته تاکنون، هرگز در یک ریل اجرایی معین تبلور پیدا نکرده و عنصر خلاقیت و ابتکار، نقش به‌سزایی در پیشبرد اهداف صنعتی کشورها و شرکت‌ها ایفا کرده است.چنین قاعده‌ای در سال 2025 میلادی نیز صادق است. مهم‌ترین برهم‌کنشی که باتوجه به حضور ترامپ در کاخ سفید و وقوع برخی منازعات سیاسی متصور است، تاثیرپذیری صنعت از مناسبات جدید در عرصه تجارت جهانی است.تجارت جهانی، بسیاری از قواعد تولید، بازاریابی و هم‌افزایی بازارهای بین‌المللی را در عرصه صنعت تعیین می‌کند. این قواعد،درسال جدید به تاکتیک‌های بازاریابی وحتی تولید نیز تاثیرخواهد گذاشت.بدیهی است هر اندازه شدت و عمق تحولات جدید در عرصه تجارت جهانی بیشتر باشد، به همان نسبت قواعد و تاکتیک‌های جاری در معادلات صنعتی جهان نیز تحت‌تاثیر آن قرار خواهد گرفت. صورت مسأله گویاست: تحولات جدید قواعد جدید را خلق می‌کند و قواعد جدید، بر روی تاکتیک‌ها و سیاستگذاری‌های کوتاه‌مدت شرکت‌ها و دولت‌ها تاثیرگذار خواهد بود. عرضه و تقاضا نیز در بطن همین چرخه تعریف شده و تبلور می‌یابد. بنابراین، نمی‌توان در اینجا صنعت را به مثابه حوزه‌ای جدا از بخش تجارت (خصوصا تجارت بین‌الملل) مورد تحلیل قرار داد.

محمدحسین چشم براه | تحلیلگر حوزه تجارت بین‌الملل وصنعت