برنده واقعی
این کتاب یک عنوان از مجموعه «قصه‌های واقعی از مردان واقعی» که با زبان داستانی، زندگی و خاطرات شهدا را با سبک و سیاق کودکانه و در قالبی نو به رشته تحریر درآورده است. این داستان‌ها به‌دنبال آن است که کودکان را با ساخت قهرمانانی جدید در بستر رویدادهای مختلف به فرهنگ ایرانی - اسلامی نزدیک کند.



باباکوهی
این رمان یکی از آثار دوره آخر نویسندگی گراهام گرین است و منتقدان آن را از حیث تخیل و مضمون یکی از بهترین داستان‌های او می‌دانند. نویسنده در این داستان نیز مانند بسیاری از آثارش به درونمایه تقابل ایمان مسیحی و الحاد می‌پردازد؛ با این تفاوت که در این کتاب، داستان‌نویس که از مقبولیت خود آگاه است توسن خیال را با دلیری بیشتر می‌تازاند. صرف این که کشیشی در سده بیستم بر این باور باشد که نسبش می‌رسد به شخصیتی داستانی، خواننده را سر شوق می‌آورد که ببیند گراهام گرین پیرانه‌سر چه می‌خواهد بگوید. بعد که خبردار می‌شود آن شخصیت داستانی که کشیش خود را از نوادگان او می‌داند دن‌کیشوت است، قضیه جذاب‌تر هم می‌شود.



عالیجناب دن‌کیشوت
این اثر روایت خاطراتی از جنگ، مبارزات مردم در دوران انقلاب از زبان معلم بازنشسته‌ای است که فرزندش در جنگ به شهادت رسیده و حالا در مواجهه با فرزند دیگرش که در کشور سوئیس زندگی می‌کند، بهانه‌ای دست می‌دهد تا گریزی به خاطرات بزند. همچنین باباکوهی را می‌توان روایت بومی مردمان استان فارس از رشادت‌های آن سال‌های پر از زخم و درد، اما با افتخار دانست.