300 كودک زباله‌گرد كم شد
روز 24 خرداد 99، در یكی از روزهایی كه عده‌ای نگران حال كودكان زباله‌گردی بودند كه تا كمر در سطل‌هایی فرو می‌روند كه پر از ویروس كروناست، شهردار تهران ابلاغیه‌ای با این مضمون صادر كرد كه از این پس مناطق 22گانه، شركت‌ها و سازمان‌های وابسته به شهرداری تهران و پیمانكاران طرف قراردادشان نباید از كودكان استفاده كنند، ابلاغیه‌ای كه در آخر تاكید داشت نظارت بر پیمانكاران و برخورد با متخلفان افزایش خواهد یافت.
در روزها و هفته‌های ابتدایی كه این ابلاغیه داغ و مورد تحسین بود، به مردم این فرصت داده شده بود تا فعالیت كودكان زباله‌گرد محله خود یا كودكی را كه تصافا در محله‌ای می‌بینند، با ارائه كد سطل‌های زباله به سامانه 137 گزارش دهند. این را كه مردم تا چه حد از این ابلاغیه پشتیبانی كردند و این موضوع برای چند درصد از شهروندان مهم بود و به ارائه گزارش منجر شد، به صورت رسمی تا به حال اعلام نشده، درحالی كه با گذشت ماه‌ها از صدور آن ابلاغیه نه كودكان زباله‌گرد مفقود شده‌اند و نه سطل‌های زباله تهران بی‌زباله‌گردهای كوچك، شب را به صبح می‌رسانند.
این موضوع كه حكایتی است از جولان كودكان زباله‌گرد در شهر و تداوم تخلفات پیمانكاران در به‌كارگیری بچه‌هایی كه از كیسه‌های حمل زباله‌شان كوچك‌ترند، موضوع سوال خبرنگار جام‌جم از شهردار تهران بود. حناچی برای این پرسش، پاسخ دلخواهی برای ما نداشت و تنها به این توضیحات بسنده كرد: «ما بخشنامه ممنوعیت زباله‌گردی كودكان را به صورت جدی ابلاغ كرده‌ایم، قراردادهای پیمانكاران جمع‌آوری پسماند را تغییر داده‌ایم تا حلقه‌های واسط در این بین از میان بروند، همچنین طرح جامع مدیریت پسماند را برای اولین بار در تهران مصوب كرده و لایحه‌اش را به شورای شهر فرستادیم كه درحال بررسی است. در ضمن تعداد كودكان زباله‌گردی را كه در محدوده هرمنطقه فعال‌اند یكی از معیارهای ارزیابی عملكرد شهرداران مناطق قرار دادیم كه همه این اقدامات در كنار هم باعث كاهش حدود 300كودك زباله‌گرد شده است.»
البته وقتی از شهردار تهران پرسیده شد تعداد كل كودكان زباله‌گرد چقدر بوده كه 300 كودك از آن كم شده است، او گفت كه آمار دقیقی از این كودكان ندارد.
پیروز حناچی به پرسش دوم جام‌جم نیز پاسخی غیرمنتظره داد. سوال این بود: «چرا مدتی است كودكان متكدی در شهر تهران زیاد شده‌اند و برای گدایی به لباس و دست و پای رهگذران آویزان می‌شوند.» كه پاسخ این بود: «ساماندهی متكدیان جزو وظایف بهزیستی است و ما دستگاه همكار هستیم. 90 درصد این متكدیان اتباع غیرایرانی هستند.»
در روزها و هفته‌های ابتدایی كه این ابلاغیه داغ و مورد تحسین بود، به مردم این فرصت داده شده بود تا فعالیت كودكان زباله‌گرد محله خود یا كودكی را كه تصافا در محله‌ای می‌بینند، با ارائه كد سطل‌های زباله به سامانه 137 گزارش دهند. این را كه مردم تا چه حد از این ابلاغیه پشتیبانی كردند و این موضوع برای چند درصد از شهروندان مهم بود و به ارائه گزارش منجر شد، به صورت رسمی تا به حال اعلام نشده، درحالی كه با گذشت ماه‌ها از صدور آن ابلاغیه نه كودكان زباله‌گرد مفقود شده‌اند و نه سطل‌های زباله تهران بی‌زباله‌گردهای كوچك، شب را به صبح می‌رسانند.
این موضوع كه حكایتی است از جولان كودكان زباله‌گرد در شهر و تداوم تخلفات پیمانكاران در به‌كارگیری بچه‌هایی كه از كیسه‌های حمل زباله‌شان كوچك‌ترند، موضوع سوال خبرنگار جام‌جم از شهردار تهران بود. حناچی برای این پرسش، پاسخ دلخواهی برای ما نداشت و تنها به این توضیحات بسنده كرد: «ما بخشنامه ممنوعیت زباله‌گردی كودكان را به صورت جدی ابلاغ كرده‌ایم، قراردادهای پیمانكاران جمع‌آوری پسماند را تغییر داده‌ایم تا حلقه‌های واسط در این بین از میان بروند، همچنین طرح جامع مدیریت پسماند را برای اولین بار در تهران مصوب كرده و لایحه‌اش را به شورای شهر فرستادیم كه درحال بررسی است. در ضمن تعداد كودكان زباله‌گردی را كه در محدوده هرمنطقه فعال‌اند یكی از معیارهای ارزیابی عملكرد شهرداران مناطق قرار دادیم كه همه این اقدامات در كنار هم باعث كاهش حدود 300كودك زباله‌گرد شده است.»
البته وقتی از شهردار تهران پرسیده شد تعداد كل كودكان زباله‌گرد چقدر بوده كه 300 كودك از آن كم شده است، او گفت كه آمار دقیقی از این كودكان ندارد.
پیروز حناچی به پرسش دوم جام‌جم نیز پاسخی غیرمنتظره داد. سوال این بود: «چرا مدتی است كودكان متكدی در شهر تهران زیاد شده‌اند و برای گدایی به لباس و دست و پای رهگذران آویزان می‌شوند.» كه پاسخ این بود: «ساماندهی متكدیان جزو وظایف بهزیستی است و ما دستگاه همكار هستیم. 90 درصد این متكدیان اتباع غیرایرانی هستند.»
