علی باقری، بازیگر بی‌حاشیه و گزیده‌کار تئاتر، جزو معدود بازیگران حرفه‌ای است که در دوران دشوار کرونا با نمایش «سرایدار» روی صحنه رفته است. او دیروز با خبرگزاری ایسنا گفت‌وگو کرده و از دلایل حضورش روی صحنه تئاتر گفته؛ از این‌که نگران بوده این هنر به یک خاطره تبدیل شود، ولی با وجود این، برای کسی نسخه‌ای نمی‌پیچد و تصمیم‌گیری درباره کار کردن در دوران کرونا را بسیار دشوار می‌داند.
این بازیگر که پیشتر بازی او را در نمایش‌هایی مانند «ایوانف» و «رولور» و فیلم‌های سینمایی «اژدها وارد می‌شود» و «متری شیش‌ونیم» دیده‌ایم، می‌گوید: از یک‌سال پیش که کرونا آمد، تئاتر جزو مشاغلی بود که بیشترین آسیب را متحمل شد. مدت‌ها تعطیل بود و فعالان آن هم دست‌شان به جایی بند نبود. کم‌کم به این فکر کردم که حتی خودم در خانه نمایشی کار کنم که جریان زندگی این هنر قطع نشود تا این‌که پیشنهاد بازی در نمایش سرایدار مطرح شد و پذیرفتم. ما تمرین نمایش را آغاز کردیم و به محض بازگشایی تئاتر، روی صحنه رفتیم.
او اضافه می‌کند: واقعیت این است که نگران بودم تئاتر وارد یک دوره رکود طولانی‌مدت شود تا جایی که بگوییم یادش بخیر، روزی چیزی به نام تئاتر داشتیم! بنابراین انگیزه اولم، حفظ این هنر بود. از طرف دیگر کار کردن در شرایط سخت را هم دوست دارم.
این بازیگر با اشاره به پیچیدگی‌های ویروس کرونا ادامه می‌دهد: در شرایط فعلی تصمیم‌گیری بسیار سخت است، زیرا پای سلامت و جان افراد در بین است. بنابراین نمی‌توان به آسانی نظر داد و انتظار داشت که دیگر هنرمندان تئاتر هم خطر کنند و روی صحنه بروند به‌ویژه که بحث خانواده‌ها هم مطرح است و یک هنرمند ممکن است خانواده خود را هم به خطر بیندازد. همه اینها سبب می‌شود تا افراد با احتیاط بیشتری تصمیم‌گیری کنند. البته ما هم کار پرخطری می‌کنیم ولی به تمام پروتکل‌های بهداشتی پایبند هستیم.
باقری اضافه می‌کند: مسلما همه بازیگران دوست دارند سالن پر از تماشاگر باشد ولی همین شکل از اجرا هم برای من تجربه جالبی است. حتی اگر فقط یک تماشاگر داخل سالن باشد، بازیگر در برابر او مسؤولیت دارد که کار خود را به‌درستی انجام بدهد ولی طبیعتا یک سالن پرتماشاگر، انرژی بیشتری به بازیگران می‌دهد.
او درباره ضرورت حمایت از تئاتر در دوران کرونا می‌گوید: خیلی خوب است که در حد توان‌مان از یکدیگر حمایت کنیم ولی در وضعیت فعلی بیشتر مردم آنچنان نیازمند حمایت هستند که من به‌عنوان یک بازیگر خجالت می‌کشم غر بزنم و بگویم از تئاتر حمایت کنید! چون فکر می‌کنم اقشار دیگری هم هستند که شرایط‌شان از ما سخت‌تر است.