آیین نكوداشت یاد و خاطره زنده‌یاد اشكان منصوری با حضور جمعی از همكاران این خبرنگار و بازیگر سینما در فضای باز بنیاد سینمایی فارابی برگزار شد.
ابتدای این مراسم پس از تلاوت قرآن و ذكر مصیبت توسط مرتضی یراق‌بافان، مژده لواسانی مجری برنامه به خانواده اشكان‌منصوری، دوستان و همكاران حاضر در این مراسم، دنبال‌كنندگان برنامه از فضای مجازی و همه سوگواران تسلیت گفت.
علیرضا تابش، مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی با اشاره به ویژگی‌های شخصیتی مرحوم منصوری گفت: «اشكان در زمره خبرنگاران و هنرمندانی بود كه به خوشنامی شهره بود. هر كس در كار حرفه‌ای خودش موفقیت‌هایی دارد. هم در كار خبر و رسانه و هم در كار هنر، كه هر دو موفقیت را خوشبختانه داشت و حیف كه چه زود و چه ناباورانه از میان ما و از جمع خانواده عزیزش پركشید و رفت. اما اخلاق نیكو، هوش فرهنگی‌اش، ادب و متانتش، من و خیلی از افراد دیگر را به عنوان كسانی كه مصاحبه‌شونده‌های او بودیم، بر آن می‌داشت كه با صبر و حوصله و تأنی به پرسش‌های او پاسخ دهیم.
حقیقتا در كار حرفه‌ای خودش یك نمونه و آدم بسیار بااخلاق و نیكو بود. امیدوارم همه حرف‌هایی كه خیلی از دوستانش، هنرمندان و اهالی رسانه درباره شخصیت او زدند كه گزافه نبود و واقعیت بود، در دنیای باقی دست او را بگیرد.»
تابش ادامه داد: «در طرح «نذر رفاقت» هر كس به وسع خودش به یاد اشكان عزیز مشاركت كند تا ثوابش به روح ایشان برسد. من هم از طرف سازمان سینمایی، همكارانم در بنیاد سینمایی فارابی و سایر موسسات و نهادها سینمایی یك‌بار دیگر این مصیبت بزرگ را به خانواده عزیز منصوری و همكارانش تسلیت عرض می‌كنم.»
در ادامه مژده لواسانی با تأكید بر برنامه نذر رفاقت اعلام كرد: «این برنامه توسط دوستان مرحوم اشكان منصوری گرانقدر در فضای مجازی راه افتاده و قرار است پولی كه در این طرح جمع‌آوری می‌شود، در شب بیست و یكم ماه رمضان، در قالب بسته‌های ارزاق برای نیازمندان تهیه شود و ان‌شاءا... ثواب این حركت به روح مرحوم اشكان منصوری برسد.»
سیدامیر سیدزاده، تهیه‌كننده سینمای ایران نیزگفت: «اشكان از جوان‌هایی بود كه در عین سادگی و پاكی و خلوص، در عین تعهد و ایمان و باور به اعتقاداتی كه امروز متاسفانه جامعه ما كم دارد، به این شكوفایی رسیده و به ثمر نشسته بود.  بارها وقتی با او صحبت می‌كردم، به من می‌گفت من در سینمای ایران یك قله را ترسیم كرده‌ام و بالاخره روزی به آنجا می‌رسم و این را از روی تظاهر و ریا نمی‌گفت. از روی صداقت و پاكی می‌گفت، از روی حسن انجام اموری كه شما با چشم در او می‌دیدید و این در كنار وابستگی‌اش به اهل بیت و علاقه‌اش به امام حسین (ع) ارزشمند بود.