مقام اجرا و تصمیم دو مقام جداگانه است که البته به معنای این نیست که مقام تصمیم در اجرا دخالت داشته اما اجرا در تصمیم‌گیری دخالت ندارد. همان طور که رهبر انقلاب فرمودند وزارت خارجه به عنوان عضو ثابت و صاحب حق رای در شورای امنیت ملی است که شناخته شده و نظرش دخیل است.  یک تصمیم، مبتنی بر کار کارشناسی است و تصمیم‌سازی در بخشی از حوزه‌های مربوط به سیاست خارجی در نهادهای تخصصی مانند وزارت خارجه صورت گرفته و بنابراین وزیر خارجه، عضو متخصص و پیشنهاددهنده‌ای است که می‌تواند با کار کارشناسی قوی آرای سایر اعضای شورا یا هر نهاد تخصصی دیگری را تحت تاثیر قرار داده و اثرگذار باشد. بنابراین وزارت خارجه در حوزه تصمیم‌گیری در حوزه سیاست خارجی نقش برجسته‌ای دارد، اما اگر این نهاد تخصصی کار تخصصی درستی انجام نداده و تعامل درستی با نهادهای دیگر مانند شورای عالی امنیت ملی، مجلس، قوه قضاییه و... نداشته باشد در این صورت نمی‌تواند تاثیرگذار بوده یا اثرگذاری کمتری خواهد داشت.  البته در عین حال باید توجه داشته باشیم که جایگاه اجرا به هیچ وجه از جایگاه تصمیم‌گیری کمتر نیست و می‌توان تصمیم خوب را با اجرای بد به موضوعی نادرست تبدیل کرد. اما گویا برخی می‌خواهند این موضوع را کم‌اهمیت تلقی کرده و عنوان می‌کنند در صحنه عمل مشکلات برجام ناشی از سیاستگذاری‌هاست. این در حالی است که اگر اجراکنندگان به چارچوب و شروطی که تعیین شده بود توجه می‌کردند شاهد چنین وضعیتی نبودیم. بنابراین به نظر می‌رسد اظهارات اخیر مطرح‌شده در خصوص مشکلات مربوط به سیاستگذاری برجام مغالطه‌ای در کلام است.