ارزش کاری که تمام اعضای کادر درمان این روزها انجام می‌دهند، بر کسی پوشیده نیست؛ از کوچک‌ترین عضو کادر درمان تا پرستاران، پزشکان و رئیس بیمارستان‌ها و تمام کسانی که در این روزهای بحران کرونا، به معنای واقعی از خودگذشتگی می‌کنند. بدون شک، اگر زحمات این قشر از جامعه نبود، در این روزهای کرونازده، با مشکلاتی اساسی در جامعه مواجه می‌شدیم. در این میان، فشار مضاعفی که از لحاظ روحی و جسمی، به تمام کادر درمان از جمله رزیدنت‌ها و دستیاران دانشجوی پزشکان وارد می‌شود، بسیار زیاد و قابل تامل است. تحمل خستگی‌های جسمی، برخورد با مراجعان متعدد، ضعف حال روحی، بی‌خوابی‌های شبانه و... از بدیهی‌ترین فشارهایی است که رزیدنت‌ها ناچار به تحمل‌شان هستند؛ فشارهایی که البته تنها مخصوص به پاندمی کرونا نیست و همیشه بوده اما طبیعتا در این روزها و با افزایش تعداد مراجعان، این سختی‌ها بیشتر از همیشه شده است.
واقعیت این است این شرایط اجباری و تلخی است که امروز بیشتر کشورهای دنیا با آن روبه‌رو هستند و محدود به کشور نیست و تغییر آن کار راحتی نیست. شرایطی که ایجاب می‌کند رزیدنت‌ها سختی مضاعفی تحمل کنند و از خودگذشتگی‌ای به خرج بدهند. چه از خودگذشتگی بالاتر از جان سراغ دارید؟ این همان کاری است که ده‌ها نفر از اعضای کادر درمان کشور ما آن را انجام دادند و جان خودشان را در راه خدمت به مردم در بحران کرونا از دست دادند؛ آنقدر که تا امروز و در آخرین اظهارنظر رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران، پرونده 1۴۴نفر از مدافعان سلامت بررسی شد و جزو شهدای سلامت قرار گرفتند.
متاسفانه تعداد پزشکان و رزیدنت‌ها در بیمارستان‌ها محدود است و یکی از راهکارهای کم کردن فشار این قشر این است که تعداد آنها را افزایش بدهیم اما چطور ممکن است؟ مثلا برای برداشتن بار فشار از روی دوش پرستاران می‌شود با استخدام پرستاران تازه‌نفس این کار را انجام داد، ولی این روش برای رزیدنت‌ها و دانشجویان جوابگو نیست و همه باید روال عادی و معمول را طی کنند تا بتوانند وارد سیستم درمانی شوند؛ اتفاقی که نه‌تنها در کشور ما بلکه در بسیاری از کشورهای دیگر هم برقرار است و رزیدنت‌ها جزو افرادی هستند که فشاری مضاعف از سایرین را بر دوش می‌کشند.
اما در همین شرایط که دشواری آن بر همه عیان است، چه‌کار باید کرد تا وضعیت رزیدنت‌ها کمی بهبود پیدا کند؟ بی‌شک وزارت بهداشت باید توجه بیشتری به مسائل آنها داشته باشد؛ آنقدر که با افزایش خدمات و حمایت‌هایی که از رزیدنت‌ها انجام می‌دهد، بتواند کمی از شرایط ناگوار آنها بکاهد. کسانی که دانشجو هستند و مشغول به کار در بیمارستان‌ها می‌شوند، دریافتی‌های بسیار پایینی دارند و به نظر می‌رسد حداقل کاری که دولت می‌تواند انجام بدهد، این است که حق‌الزحمه آنها را به مقدار قابل قبولی افزایش بدهد؛ البته افزایش حقوق در هر مقدار و به هر اندازه‌ای هم که باشد، جبران زحماتی که آنها می‌کشند نیست اما نشان‌دهنده این است که زحماتشان دیده می‌شود.