خبری تلخ برای وزنه‌برداری و کاروان ورزش ایران در المپیک توکیو
شاهنامه بدون رستم و سهراب!
اصل خبر این بود؛ سهراب مرادی المپیک توکیو را از دست داد. مرادی به کلمبیا رفته بود تا بتواند با مهار وزنه 388 کیلوگرمی سهمیه ژاپن را کسب کند اما یکدفعه همه چیز به‌هم ریخت. یک مصدومیت بدموقع زیر وزنه 170 کیلوگرمی آوار دنیا را روی سرش خراب کرد. بدترین اتفاق ممکن در بدترین زمان.
مرادی که سال قبل کتف آسیب‌دیده‌اش را به تیغ جراحان سپرده بود با استفاده از تعویق المپیک در تلاش بود تا خودش را آماده گرفتن کسب سهمیه کند. او تلاش زیادی هم کرد و مراقبت‌های زیادی هم انجام داد. حتی در مسابقات ازبکستان زیاد وزنه‌های سنگینی را بالای سر نبرد تا هم چیز را به کلمبیا موکول کند اما سهراب بدشانس‌تر از این حرف‌ها بود.
مرادی در آنسوی دنیا به دنبال این بود که سهمیه بهترین وزنه‌بردار قاره آسیا را بگیرد. این دقیقا همان مسیر خوشبختی بود که 5 سال پیش هم مقابل سهراب قرار گرفت. او سال 2016 در آخرین رقابت گزینشی با لابی فدراسیون به کلمبیا رفت و آنجا مجوز حضور در المپیک را به دست آورد. اما این بار داستان خیلی فرق کرد. سهراب در حرکت یکضرب مصدوم شد تا رویای حضور در سومین المپیک برای او که طلای المپیک 2016 ریو را در کلکسیون افتخاراتش دارد به کابوسی بی‌پایان بدل شود. سهراب در اولین حرکت ۱۷۰ کیلوگرم را با موفقیت مهار نکرد. در حرکت دوم وزنه ۱۷۰ کیلوگرم را بالای سر برد و از داوران چراغ سفید گرفت اما بلافاصله از ناحیه دست احساس درد شدید کرد. برخواه برای حرکت سوم، وزنه ۱۷۵ کیلوگرم را درخواست کرد اما مرادی به دلیل مصدومیت روی تخته نیامد و این حرکت را از دست داد.
حالا مرادی شانس حضور در المپیک را از دست داده است و احتمالا یکی از نفراتی است که باید از پای تلویزیون شاهد رقابت سایر وزنه‌برداران از سراسر جهان باشد. این اتفاق درحالی افتاده است که اوضاع کیانوش رستمی هم چندان بر وفق مراد نیست. کیانوش که تکلیفش در همان مسابقات ازبکستان مشخص شد یک کورسوی امید برای خودش ترسیم کرده و چشم انتظار این است تا در لحظه آخر آن دلخوشی به سراغش بیاید. کیانوش معتقد است که امتیازهای مسابقات سوئیس باید برای او لحاظ شود. رستمی در حاشیه رقابت‌های ازبکستان به سیاست‌های فدراسیون جهانی وزنه‌برداری به شدت تاخت و روند کسب سهمیه المپیک را زیر سئوال برد و خواستار محاسبه امتیازات مسابقات سوئیس شد تا شانس خود را حفظ کند. کیانوش در حالی مدعی بازگرداندن امتیاز گزینشی سوئیس است که با وجود وزنه‌زدن در آن تورنمنت هیچ امتیازی به او تعلق نگرفت، چون ثبت‌نام لازم را برای این مسابقات انجام نداده بود و با درخواست فدراسیون وزنه‌برداری به عنوان مهمان در این رقابت‌ها حضور یافت.
تکلیف کیانوش و سهراب مشخص شده است و حالا پلن دوم یعنی همان گزینه‌ای که به نظر می‌رسید فدراسیون بیشتر موافق آن بود باید اجرایی شود؛ یعنی حضور علی هاشمی یا علی میری به عنوان دومین سهمیه ایران در المپیک. هر دو وزنه‌بردار امتیازهای خوبی را تا اینجا کسب کرده‌اند و مسؤولان فدراسیون و اعضای کادر فنی هم حالا که مجبورند از کیانوش رستمی و سهراب مرادی دست بکشند، بدشان نمی‌آید با دو سهمیه (حتی در صورت شانس پایین برای کسب مدال) راهی توکیو شوند تا این‌که ریسک کنند و فقط با یک سهمیه در فوق‌سنگین راهی این رقابت مهم شوند.
علی هاشمی از هفته‌های قبل به کمپ تیم‌های ملی رفته و دارد تمریناتش را با جدیت بیشتری دنبال می‌کند. علی میری هم بعد از بازگشت از تاشکند، تمریناتش را از سر گرفته. انگار که مسؤولان فدراسیون پیش‌بینی همه اتفاقات را کرده بودند و ....
مرادی که سال قبل کتف آسیب‌دیده‌اش را به تیغ جراحان سپرده بود با استفاده از تعویق المپیک در تلاش بود تا خودش را آماده گرفتن کسب سهمیه کند. او تلاش زیادی هم کرد و مراقبت‌های زیادی هم انجام داد. حتی در مسابقات ازبکستان زیاد وزنه‌های سنگینی را بالای سر نبرد تا هم چیز را به کلمبیا موکول کند اما سهراب بدشانس‌تر از این حرف‌ها بود.
مرادی در آنسوی دنیا به دنبال این بود که سهمیه بهترین وزنه‌بردار قاره آسیا را بگیرد. این دقیقا همان مسیر خوشبختی بود که 5 سال پیش هم مقابل سهراب قرار گرفت. او سال 2016 در آخرین رقابت گزینشی با لابی فدراسیون به کلمبیا رفت و آنجا مجوز حضور در المپیک را به دست آورد. اما این بار داستان خیلی فرق کرد. سهراب در حرکت یکضرب مصدوم شد تا رویای حضور در سومین المپیک برای او که طلای المپیک 2016 ریو را در کلکسیون افتخاراتش دارد به کابوسی بی‌پایان بدل شود. سهراب در اولین حرکت ۱۷۰ کیلوگرم را با موفقیت مهار نکرد. در حرکت دوم وزنه ۱۷۰ کیلوگرم را بالای سر برد و از داوران چراغ سفید گرفت اما بلافاصله از ناحیه دست احساس درد شدید کرد. برخواه برای حرکت سوم، وزنه ۱۷۵ کیلوگرم را درخواست کرد اما مرادی به دلیل مصدومیت روی تخته نیامد و این حرکت را از دست داد.
حالا مرادی شانس حضور در المپیک را از دست داده است و احتمالا یکی از نفراتی است که باید از پای تلویزیون شاهد رقابت سایر وزنه‌برداران از سراسر جهان باشد. این اتفاق درحالی افتاده است که اوضاع کیانوش رستمی هم چندان بر وفق مراد نیست. کیانوش که تکلیفش در همان مسابقات ازبکستان مشخص شد یک کورسوی امید برای خودش ترسیم کرده و چشم انتظار این است تا در لحظه آخر آن دلخوشی به سراغش بیاید. کیانوش معتقد است که امتیازهای مسابقات سوئیس باید برای او لحاظ شود. رستمی در حاشیه رقابت‌های ازبکستان به سیاست‌های فدراسیون جهانی وزنه‌برداری به شدت تاخت و روند کسب سهمیه المپیک را زیر سئوال برد و خواستار محاسبه امتیازات مسابقات سوئیس شد تا شانس خود را حفظ کند. کیانوش در حالی مدعی بازگرداندن امتیاز گزینشی سوئیس است که با وجود وزنه‌زدن در آن تورنمنت هیچ امتیازی به او تعلق نگرفت، چون ثبت‌نام لازم را برای این مسابقات انجام نداده بود و با درخواست فدراسیون وزنه‌برداری به عنوان مهمان در این رقابت‌ها حضور یافت.
تکلیف کیانوش و سهراب مشخص شده است و حالا پلن دوم یعنی همان گزینه‌ای که به نظر می‌رسید فدراسیون بیشتر موافق آن بود باید اجرایی شود؛ یعنی حضور علی هاشمی یا علی میری به عنوان دومین سهمیه ایران در المپیک. هر دو وزنه‌بردار امتیازهای خوبی را تا اینجا کسب کرده‌اند و مسؤولان فدراسیون و اعضای کادر فنی هم حالا که مجبورند از کیانوش رستمی و سهراب مرادی دست بکشند، بدشان نمی‌آید با دو سهمیه (حتی در صورت شانس پایین برای کسب مدال) راهی توکیو شوند تا این‌که ریسک کنند و فقط با یک سهمیه در فوق‌سنگین راهی این رقابت مهم شوند.
علی هاشمی از هفته‌های قبل به کمپ تیم‌های ملی رفته و دارد تمریناتش را با جدیت بیشتری دنبال می‌کند. علی میری هم بعد از بازگشت از تاشکند، تمریناتش را از سر گرفته. انگار که مسؤولان فدراسیون پیش‌بینی همه اتفاقات را کرده بودند و ....
ضمیمه چار دیواری
تیتر خبرها
