قتل‌ها به طور کلی به دو دسته آنی و با برنامه تقسیم می‌شوند که البته تاثیری در مجازات ندارد و فقط در انگیزه تفاوت دارد. قاتلانی که مرتکب قتل‌های آنی می‌شوند اغلب افرادی هستند که تکانه‌های عصبی شدیدی دارند و در برابر هر کنشی از خود واکنش نشان می‌دهند. وقوع این جنایت‌ها نشان‌دهنده تغییر در الگوی رفتاری است، طوری که الگوی قتل‌ها از حالت برنامه‌ریزی شده، تغییر پیدا کرده و به سمت قتل‌های آنی سوق پیدا کرده و درصد بالایی از جنایت‌ها مربوط به قتل‌های آنی است. در این قتل‌ها، بیشتر فرد عصبانی می‌شود و دست به قتل می‌زند. این نشان می‌دهد مردم سر مسائل کوچک‌تر نمی‌توانند مشکلات خود را حل کنند و نوعی هیجان و خشونت در فرد ایجاد می‌شود، از کوره در می‌رود و دست به قتل می‌زند. گاهی هم بر سر مسائل و روابط ناموسی این قتل‌ها رخ می‌دهند. درصد زیادی از موارد بروز قتل‌ها، صرفا ناشی از عصبانیت، برآشفتگی و تحریک روحی است. به طور دقیق زمانی که فرد کنترل اعصاب و اراده خود را از دست می‌دهد، بر اثر ادامه رفتار تحریک‌آمیز طرف مقابل، تسلط نداشتن به خود، آگاه نبودن از شیوه‌های کنترل خشم، کم ایمانی و ظرفیت پایین اخلاقی مرتکب قتل می‌شود. در واقع او به قصد کشتن حمله نمی‌کند فقط می‌خواهد خشم خود را از طرف مقابل به طریقی نشان دهد یا احیانا حقی را که فکر می‌کند نادیده گرفته‌شده، به دست بیاورد و نتیجه این رفتارش، گرفتن جان انسان دیگری را رقم می‌زند. این است که می‌گوییم اگر هر کدام از ما ظرفیت روحی خود را بالا نبریم، بر احساس و رفتار خودمان کنترل نداشته‌باشیم و از هر مسأله‌ای برآشفته شویم و تحت تأثیر و رفتار و سخن نسنجیده‌ای قرار بگیریم، امکان ارتکاب چنین اعمال خشنی را خواهیم‌داشت. ما نمی‌توانیم عصبانیت را به عنوان واکنش طبیعی انسان نادیده بگیریم و آن را کاملا از زندگی خود خارج کنیم. عصبانیت واکنشی از سوی ما در برابر نابهنجاری‌هایی است که می‌بینیم و می‌تواند در یک روال عادی و منطقی پیش برود. چگونه؟! به این ترتیب که بیاموزیم وقتی از موضوعی یا کسی عصبانی هستیم، در لحظه عصبانیت اقدام به کاری نکنیم، تصمیمی نگیریم و بدانیم بدرفتاری با خود یا دیگران هنگام عصبانیت نه تنها برای ما آرامش‌بخش نخواهدبود، بلکه به حل مشکل هم کمکی نخواهدکرد. اگر آرامش و کنترل بر اعصاب و رفتار خود را از دست بدهیم به موقعیت وخیم‌تر و عصبانیت بیشتری خوشامد گفته‌ایم. این موضوع مدام می‌تواند بر دایره عصبانیت ما و شدت آن بیفزاید و مشکلات جسمانی هم برایمان به همراه بیاورد.
افرادی که خیلی سریع عصبانی می‌شوند و کنترلی بر رفتار خود ندارند، در معرض ارتکاب این جنایت‌ها هستند و اگر با خود چاقو یا سلاح حمل کنند، درصد وقوع قتل در آنها افزایش پیدا می‌کند. این افراد باید راه‌های کنترل خشم را آموزش ببینند و خود را از محل‌های تنش‌زا دور کنند. همچنین سلاح سرد با خود حمل نکنند. افرادی که زود عصبانی می‌شوند، اگر در چنین موقعیتی قرار گرفتند، بهترین کار خارج شدن از آن موقعیت است و با روش‌هایی مثل خوردن آب، قدم زدن و ذکر گفتن می‌توان خشم را تحت کنترل درآورد.