می‌گویند لذتی که در بخشش هست در انتقام نیست، اما ورزش ورای همه اتفاقاتی است که در دنیا می‌افتد. اتفاقا در ورزش  لذتی که در انتقام هست در هیچ چیز نیست! روزی که در المپیک و همین چند ماه پیش به ژاپن باختیم طعنه‌ها شروع شد. نیش و کنایه‌ها و تیر تیز منتقدان. خیلی‌ها نگران عدم تمدید قرارداد آلکنو بودند و با خودشان می‌گفتند:«از این به بعد چه می‌شود؟» خیلی‌ها دو دوتا چهارتا می‌کردند که اگر سعید معروف و سید‌محمد موسوی نباشند چه می‌شود؟ طبیعی است. باید حساب و کتاب همه چیز را کرد.
مدت زمان زیادی نگذشت تا داورزنی و تیمش به این نتیجه رسیدند که حضور سرمربی خارجی برای والیبال ایران دیگر کافی است. خیلی زود نام بهروز عطایی روی خروجی سایت فدراسیون قرار گرفت و دوباره انتقادها شروع شد! مگر می‌شود با مربی ایرانی راهی آسیا شد؟ مگر می‌شود؟ اختلاف می‌‌افتد. توی کارش می‌گذارند و اجازه نمی‌دهند کار کند!
تیم پوست انداخته بود و یک مشت جوان، همان‌هایی که از  تیم ملی نوجوانان با خود عطایی بودند باید بار سنگینی را به دوش می‌کشیدند. جوان‌هایی که اگر از مردم عادی بپرسید شاید یکی دو نفرشان را بیشتر نشناسند. هر چه که بود آنها بردند و بردند. امتیاز گرفتند و آبشار زدند تا به ژاپن رسیدند. ژاپنی که مرموزانه هر کاری از دستش برآمد برای ضربه زدن به تیم ایران کرد. حتی غذای حلال هم برای ملی‌پوشان نمی‌گذاشتند. کرایه تاکسی‌های سفارشی‌شان از دم هتل را چند برابر کرده بودند، اجازه نمی‌دادند تا آنالیزور ایران بازی‌ها را در ورزشگاه ببیند و ... می‌خواستند روی اعصاب بچه‌ها تلنگر بزنند و چوب لای چرخ تیم ایران بگذارند تا مانع از رسیدن به یک موفقیت شوند. اما هر چه دست و پا می‌زدند اتفاقی نمی‌افتاد.بیشتر بچه‌ها جان می‌گرفتند و بیشتر با انگیزه رسیدن به فینال و تقابل با ژاپن پشت رقبا را به خاک می‌مالیدند. رسیدیم به فینال. جایی که باید همه انتقام‌ها را یک جا از سامورایی‌ها می‌گرفتیم. آن از المپیک و همه کارشکنی‌هایی که کردند و این هم از قهرمانی آسیا و هر کاری که از دستشان بر آمد. به خودمان خیلی چسبید. نه فقط به خاطر انتقام از ژاپنی‌ها بلکه به‌خاطر یک تغییر نسل، به خاطر یک تیم منسجم و هماهنگ و از همه مهمتر به خاطر قهرمانی با یک سرمربی ایرانی برای نخستین‌بار در تاریخ. آقای بهروز عطایی ممنونیم. شما آقای آسیا هستید و به احترام شما، شاگردانی که تربیت کرده‌اید و به خاطر این حس خوبی که به ما دادید می‌ایستیم، کف می‌زنیم و کلاه‌ما‌ن را از سربر می‌داریم. خدا قوت، خسته نباشید.



5 ایرانی در تیم رویایی آسیا
مسابقات والیبال قهرمانی مردان آسیا که از 21شهریورماه به میزبانی ژاپن در شهر چیبا آغاز شده بود، روز گذشته با قهرمانی تیم‌ملی والیبال ایران به پایان رسید. در پایان این دوره از مسابقات تیم رویایی و منتخب معرفی شد که پنج بازیکن تیم‌ملی کشورمان در این تیم حضور داشت.  اسامی برترین‌ها به این شرح است:
بهترین دریافت‌کننده: میلاد عبادی‌پور از ایران، ایشیکاوا از ژاپن
بهترین مدافع وسط: علی‌اصغر مجرد از ایران، لی یونگ ژنگ از چین
بهترین لیبرو: محمدرضا حضرت‌پور از ایران
بهترین پاسور: جواد کریمی از ایران
بهترین پشت خط زن: میورا از ژاپن
ارزشمندترین بازیکن: صابر کاظمی از ایران



فراتر از آسیا
می‌گویند تیم‌ملی والیبال ایران یک سر و گردن از بقیه تیم‌ها بالاتر بود. اما واقعیت این است که این تیم نه یک سر و گردن که اندازه یک قاره از حریفان بالاتر بود. حد و اندازه‌های والیبال ایران آسیا نیست. حتی اگر مربی خارجی نداشته باشد، حتی اگر سعید معروف را هم نداشته باشد.  شاگردان بهروز عطایی کاری کردند که وظیفه‌شان بود؛ قهرمانی در آسیا. این تیم روز گذشته با برتری مقابل ژاپن موفق شد برای چهارمین‌بار قهرمان قاره‌ای شود که حداکثر دو رقیب مهم در آن دارد، یکی چین که البته نه از لحاظ تیمی و نه از لحاظ فردی به پای بلندقامتان ایرانی نمی‌رسد و یکی هم ژاپن که دیروز دیدیم چطور مقابل ما کم آورد. این موفقیت درحالی به دست آمد که از تیم المپیکی ایران فقط 5 نفر در ترکیب تیم حاضر در قهرمانی آسیا حضور داشتند و تیم بیش از 60 درصد در نفرات و بیش از 75درصد در ترکیب اصلی نسبت به المپیک تغییر کرده بود.
میلاد عبادی‌پور، صابر کاظمی، میثم صالحی، علی‌اصغر مجرد و جواد کریمی تنها نفراتی بودند که هم در المپیک حضور داشتند و هم در رقابت‌های قهرمانی آسیا. این درحالیست که ژاپنی‌ها با کمترین تغییر نسبت به المپیک و با 8 بازیکنی که در المپیک جزو نفرات اصلی این تیم بودند از رقابت‌های قهرمانی آسیا میزبانی کردند و در خانه خود در 3 ست پیاپی به ایران باختند. با این نفرات جوان و با تیمی که میانگین سنی‌اش زیر 24 سال بود، قطعا باید منتظر ادامه حکمرانی والیبال ایران در آسیا بود.




عبور از افتخارات چین
تا همین 10 سال پیش ترکیب پرافتخارترین تیم‌ها در رقابت‌های والیبال قهرمانی آسیا به این شکل بود:
ژاپن: 7 قهرمانی و 3 نایب قهرمانی
کره‌جنوبی: 4 قهرمانی و 3 نایب قهرمانی
چین: 3 قهرمانی و 5 نایب قهرمانی
استرالیا: یک قهرمانی و 2 نایب قهرمانی
به عبارتی تا قبل از سال 2011 تیم دیگری قهرمان آسیا نشده بود و 16 جام قهرمانی با این نسبتی که خواندید بین 4 قطب اصلی والیبال آسیا و اقیانوسیه تقسیم شده بود. اما حالا همه در آسیا از قدرت جدید قاره هراس دارند. از تیمی که طی 6 دوره اخیر 5 بار فینالیست شده و 4 بار روی سکوی قهرمانی ایستاده است؛ از ایران.
با چهارمین قهرمانی سروقامتان تیم‌ملی والیبال آسیا حالا ترکیب پرافتخارترین تیم‌ها در رقابت‌های قهرمانی آسیا، یک بار دیگر دستخوش تغییر می‌شود. این قهرمانی باعث شد ایران در جمع پرافتخارترین‌ها بالاتر از چین قرار بگیرد و در آستانه عبور از کره جنوبی باشد. دو سال دیگر ایران میزبان رقابت‌های والیبال قهرمانی آسیاست و یک قهرمانی دیگر باعث می‌شود از کره‌جنوبی هم عبور کنیم و به ژاپن نزدیک و نزدیکتر شویم. هم اکنون رنکینگ پرافتخارین تیم‌ها در 21دوره برگزاری رقابت‌های والیبال قهرمانی آسیا بدین شرح است:
ژاپن: 9 قهرمانی و 4 نایب قهرمانی
کره جنوبی: 4 قهرمانی و 4 نایب قهرمانی
ایران: 4 قهرمانی و یک نایب قهرمانی
چین: 3 قهرمانی و 6 نایب قهرمانی
استرالیا: یک قهرمانی و 3 نایب قهرمانی