یکی از ارزشمندترین جنبه‌های ورزش در هر رشته‌ای ، نمود و تجلی اخلاق و نیکی است وگرنه به صرف کسب عناوین و جام‌های متعدد و افتخارات بزرگ ورزش به مقوله کاملی تبدیل نمی‌شود.  ورزش در کنار درآمدزایی هنگفتی که برای کشورها و باشگاه‌ها دارد می‌تواند عامل تبلیغ و ترویج نیکی و نیکوکاری هم باشد. در این میان ستاره‌ها و بزرگان فوتبالی مهمترین نقش را ایفا می‏کنند. از آنجایی که هر اقدام و عمل یک ورزشکار به خصوص ستاره‌ها زیر ذره‌بین رسانه‌ها و مردم است آنها باید به خوبی نسبت به این قضیه آگاه باشند که هر عمل و گفتار آنها چه تاثیری می‌تواند داشته باشد. اینجاست که یک واقعیت باید برای ستاره‌ها روشن شود: «از شهرت خود می‌توانی در راستای اهداف مثبت و نیکوکارانه استفاده کنی.» در تاریخ فوتبال جهان ستارگان زیادی بوده‌اند که در کنار حرفه ورزشی خود کارهای بزرگی در زمینه کمک به هم‌نوع انجام داده‌اند. این کمک به صورت‌های مختلفی می‌تواند صورت بگیرد و صرفا نقدی نیست. همانند ملاقات کریستیانو رونالدو از کودکی بیمار یا اهدای پیراهن به یک تماشاگر مشتاق.  کمک‌های هنگفت مالی در راستای عام‌المنفعه نیز بخش مهمی از ماجراست. علی دایی کاپیتان اسبق تیم‌ملی فوتبال ایران و اسطوره بزرگ فوتبال کشورمان نیز بار دیگر نشان داده که اسطوره‌ها و ستاره‌های فوتبالی چه قدرتی می‌توانند داشته باشند. او به تازگی 18 زندانی با جرایم غیرعمد را از بند رهانیده است.
 از فقر تا بذل و بخشش
دایی یک نمونه میان هزاران نمونه درخشان از اساطیری است که به موقع آستین‌ها را بالا می‌زنند و بدون هیچ شعاری کاری بزرگ را عملی می‌کنند. دایی قبلا بزرگ منشی خود را در ماجرای زلزله کرمانشاه نشان داده بود.  نکته بسیار مهم این که بسیاری از ستاره‌های بزرگی که امروز نیکوکارانه بذل و بخشش می‌کنند کودکی و نوجوانی سختی را پشت سر  ‌گذاشته‌ا‌ند.  بسیاری از آنها فقر و نداری را دریبل زده‌اند تا اکنون به اینجا رسیده‌اند. نمونه اش لوئیس سوارز مهاجم شهیر اروگوئه‌ای که سختی‌های بسیار زیادی را متحمل شد. او در محله‌ای مملو از کارتل‌های مواد مخدر بزرگ شد و بسیار تنگدست بود. اما اکنون یک وظیفه بزرگ برای خود تعریف کرده: کمک به اجرای برنامه‌ها برای منحرف کردن هوش و حواس جوانان هموطنش از مواد مخدر به یک سبک زندگی سالم و هدفمند. او علاوه بر این کمک‌های مالی زیادی به نیازمندان می‌کند.  مارادونا و رونالدوی برزیلی نیز هر کدام در کنار کوه حاشیه‌هایی که در زندگی شخصی خود داشتند همواره بزرگ‌ترین کمک‌های مالی را به نیازمندان و سازمان‌های خیریه اختصاص‌دادند.
 صلح به خاطر یک ستاره
همانطور که در سطور پیشین ذکر شد انجام دادن کارهای نیکوکارانه و خیر در دنیای فوتبال فقط به کمک‌های مالی مربوط نمی‌شود و اقدامات بسیار جالب توجه دیگری را هم در برمی‌گیرد. یکی از این اقدامات به اسطوره‌ای اهل کشور آفریقایی ساحل عاج مربوط می‌شود.
دیدیه دروگبا یکی از بزرگ ترین اسطوره‌هایی است که برای باشگاه چلسی انگلیس به میدان رفته است. او همانند بسیاری دیگر از بازیکنان قاره آفریقا از سیاهی و فقر و تباهی به ثروت و شوکت رسید. این فوتبالیست سابق چلسی از لحاظ شخصیتی و اجتماعی آنچنان جایگاه قدرتمندی به دست آورد که باعث ایجاد صلح در کشورش شد.
جنگ در تاریخ ۱۹ سپتامبر ۲۰۰۲ (۲۸ شهریور ۱۳۸۱) با حمله شورشیان به شهرهای مختلف در سرتاسر کشور ساحل عاج آغاز شده بود. باید بدانید دروگبا یکی از عوامل اصلی توقف این جنگ بود. او هموطنانش را به صلح و یکپارچگی تشویق کرده بود.
 چرا  راه  دور؟
اینها نمونه‌ای از ده‌ها مثال خارجی هستند. اما در ایران تعداد فوتبالیست‌های نیکوکار کم نیستند اما قطعا علی دایی نام درخشانی است. او پیش از این هم سابقه کارهای درخشان در زمینه امور نیکوکارانه را دارد. این برای نخستین‌ بار نیست که دومین گلزن برتر ملی جهان اقدام به آزادسازی زندانیان جرایم غیرعمد می کند.  
علی کریمی، مهدی مهدوی‌کیا، جواد نکونام، مرحوم مهرداد میناوند، احمدرضا عابدزاده، خداداد عزیزی و ... در تمام سال‌های فوتبال خود و حتی پس از آن حضوری پررنگ در کارهای عام المنفعه داشته‌اند.  نسل بعد از آنان هم چهره‌های متعدد دیگری در فوتبال اقدام به عملی کردن اهدافی در راستای نیات نیکوکارانه‌کردند.
 چهره ناقص ورزش بدون با معرفت‌ها
ورزش اهدافی متعال دارد که در کنار آمادگی جسمانی و سلامت، اقدامات نیکوکارانه و کمک به بشریت یکی دیگر از این اهداف مهم متعالی است. ورزش بدون با معرفت‌ها چهره‌ای ناقص دارد اما با کمک همین ستاره‌های مهربان و خوش قلب بالا و بالا و بالاتر می‌رود و به موضوع بسیار ارزشمندتری تبدیل می‌شود. اصلا چه کسی می‌تواند ورزش بدون عطوفت را تحمل کند؟