هر فرد یك نیروی مولد در جامعه است. هر نیروی مولدی، تولیدكننده است. نیروی مولدی كه در حبس به‌سر می‎برد به یك نیروی صددرصد مصرف‏كننده تبدیل می‎شود. باید توجه داشت فردی كه در حبس است، حبس او بیش از این كه متوجه خودش باشد، اثرات و نشانه‏هایش متوجه خانواده‌ او و جامعه خواهد شد. در نظام‏های پیشرفته سعی بر این است با كمك حبس‎های خانگی یا حبس محدودكننده مانند تردد در مكان‏های خاص جغرافیایی، ‌چنین نیروی مصرف‏كننده‌ای را به نیروی تولیدكننده تبدیل كنند.
احكام جایگزین حبس یا پدید آوردن شرایطی برای استفاده مناسب از مجرمان در حوزه مجازات نوین قضایی، بخش مهمی را تشكیل می‎دهد كه با تدبیر مناسب می‌توان از آن استفاده و كاستی‌های جامعه را جبران كرد.
 در سال‎های گذشته ما عفو زندانیان را بین 500 تا 1300 نفر داشتیم.امروز این تعداد نزدیك به صد برابر افزایش یافته و به عفو 50 هزار نفر رسیده‏ است. عفو این تعداد زندانی كه جرم‏های خرد دارند، خود نشان‌دهنده بلوغ سیاسی نظام جمهوری اسلامی ایران است. این موضوع باعث حس قدردانی زندانیان تازه آزادشده و خانواده‌هایشان خواهد شد.
عفو یك زندانی، اثرات فرهنگی، اجتماعی و عاطفی عظیمی دارد. یكی از این آثار مهم، متوجه فرزندان پدران و مادرانی است كه در زندان به‌سر می‌برند. به دلیل خلآ‎های جدی‌ای كه وجود دارد، راه بزه برای فرزندانی كه والدینشان در زندان به سر می‏‎برند باز است، زیرا احتمال دارد خانواده دچار بزه ثانویه شود. عفو سراسری از بزه ثانویه جلوگیری خواهد كرد و دست قوه‏قضاییه را برای مقابله با بزهكاران جدی و دانه درشت باز خواهد گذاشت. به دنبال عفو سراسری، نیروی كارآمد به جامعه تزریق خواهد شد. باید توجه داشت قوه قضاییه، به دنبال انتقام‌گیری از بزهكار نیست. حاكمیت قصد اصلاح دارد‌ و به دنبال ایجاد شرایطی است كه بزهكاران به جامعه برگردند و جامعه هم باید این را قبول كند.