روح‌افزا: به‌جای محدود كردن سن ازدواج فاصله سنی زوجین را قانونمند كنیم
اریكسون و پیاژه معتقدند رده ۱۵ تا ۱۸ سال كودك محسوب نمی‌شود. در انگلستان كودك را تا ۱۶ سال می‌دانند، اما در مجلس ایران ۱۸ سال عنوان شده. این ۱۸ سال از كجا آمده؟ می‌فرمایند كودك ۱۰ تا ۱۱ سال با میل خود ازدواج نمی‌كند، بعد ما می‌آییم برای ۱۶ تا ۱۸ قانون می‌نویسیم؟
طبق آمار ثبت احوال حدود ۲۰ میلیون جوان آماده ازدواج داریم كه نه شغل دارند و نه مسكن و ... . برای اینها هیچ كاری نمی‌كنیم، اما برای ۴۳ مورد زیر ۱۳ سال دنبال وضع قانون هستیم!
خیلی غلط است كه كودك ۱۱ ساله با مرد ۴۰ ساله ازدواج كند، اما یك مورد را ملاك قرار می‌دهند و بر اساس جامعه آماری صحبت نمی‌كنند.
اقلیت‌های مذهبی ما اصلا زیر بار این قانون نمی‌روند. در مورد خودكشی دختر اصفهانی دیدیم كه گاهی افراد ازدواج هم نمی‌كنند، اما وابستگی عاطفی پیدا می‌كنند.
من ازدواج اجباری را كاملا غلط می‌دانم و در تحریر‌الوسیله هم داریم كه اشكال شرعی دارد. بر‌اساس فرمایش حضرت آقا كسی كه تمایل به ازدواج دارد و به بلوغ هم رسیده و گواهی رشد هم دارد و خانواده هم همراه است چه اشكالی دارد كه ازدواج كند؟
ازدواج كودك با مثلا مردی ۴۰ سال غلط است و حضرت آقا هم به‌شدت مخالف است. چه كسی موافق است كه یك بچه فروخته شود؟
من ۱۳ سال را بر اساس قانون قبول دارم كه سن مناسبی نیست. بحث من ۱۶ و ۱۸ سال است كه مطرح است.
موافقم كه در كشور ما آمار سقط جنین غیر قانونی بالاست، اما وقتی ما منع قانونی برای جوانانی كه نیاز به ازدواج دارند می‌گذاریم یعنی اینها ارتباط نمی‌گیرند و سقط اتفاق نمی‌افتد؟ نباید برای حالت‌های خاص قانون وضع كنیم. گاهی دختران ۱۰ تا ۱۴ سال با پسران تا ۲۴ سال ازدواج می‌كنند، پس یك طرف مشكل سن را ندارد.
بهتر است فاصله سنی زوج و زوجه را قانون كنیم. در غرب سن ازدواج ۱۸ و ۱۶ است، اما روابط‌شان كه بر اساس این سنین نیست. در نتیجه معضلات مختلف از قبیل پدیده بچه‌های بچه‌دار و... را در غرب شاهد هستیم.
طبق آمار آموزش و پرورش در سال ۹۴ تنها نیم درصد از تحصیل‌های ترك شده بابت ازدواج بوده است.
طبق آمار در سنین ۱۵ تا ۱۹ سال اتفاقا آمار طلاق پایین‌تر است و رضایت‌مندی خانواده‌ها و وابستگی عاطفی‌شان بیشتر است.
نمی‌گویم قانون قبلی اشكالی ندارد، بلكه می‌توانیم قانون را اصلاح كنیم. مثل فروختن بچه یا فاصله زیاد سنی بین افراد و خیلی موارد دیگر.
چقدر جوان داریم كه می‌خواهند ازدواج كنند، اما محدودیت‌های مالی دارند؟ برای قانون تسهیل ازدواج چه كرده‌ایم كه ۱۴ سال است نوشته شده؟ ۳۵ هزار نفر در سنین ۱۰ تا ۱۴ سال كه در آمار آمده یعنی همان زیر ۱۳ سال. اما نیاز واقعی مردم ما ۴۳ موردی است كه عنوان شده است یا ۲۰ میلیون نفری كه نیاز به ازدواج دارند؟ برای كدام باید قانون بنویسیم؟ اشكال قانون را درست كنیم چرا سن ازدواج را می‌خواهیم تغییر دهیم؟
پیشنهاد من این است كه در موارد زیر ۱۳ سال كه به زور ازدواج می‌كنند، برای چرایی ازدواج او قانون بنویسیم.
