ماكسیمیلیانوس: ارابه سنگین زمان چه با قدرت و صلابت پیش رفته. آن همه دغدغه‌ها و اضطراب‌ها، عشق‌ها وكینه‌ها، دوستی‌ها و دشمنی‌ها، شكنجه‌ها و زندان‌ها، آن همه لشكر و سپاه و كاخ‌ها و آن خدایان و خدایگان‌ها... چه مسخره است... همه تسلیم شدند، تنها چیزی كه می‌بینم، مقهوریت است.
  همه مقهور یك قدرت و یك اراده‌اند. هیچ‌كس قدرت مقاومت و مخالفت ندارد. اگر همه آنها را كه طبل جنگ با خدا را می‌زنند و خطبه خدایی به نام خود می‌خوانند در طول زمان بنگریم، چه دلقك‌های مسخره‌ای هستند كه با همه مقاومت‌ها و مخالفت‌هایشان جز بر محور خدا نمی‌گردند، ولی خود هم نمی‌دانند...و این آن چیزی بود كه ما آرزوی دیدنش را داشتیم.
  ما از خداوند خواسته بودیم شكست قدرت‌های پوشالی را در برابر قدرت لایزال خویش به ما نشان دهد و چه زیبا نشان داد، با یك خواب... . 
(سریال مردان آنجلس)