همان‌طور كه از نامش بر می‌آید، همه چیز قرار است بی نظم و تلخ باشد! بحران در ذات خود بی‌نظمی، آشفتگی و غافلگیری را درپی دارد و یقینا آبستن شرایط پیش‌بینی نشده است.این دقیقا همان نكته‌ای است كه هیچ ربطی به پیشرفته بودن یا نبودن كشورها ندارد. موارد بسیاری بوده اند كه بحران‌ها حتی در كشورهای توسعه یافته هم فاجعه آفریده‌اند، نمونه‌اش در حادثه سونامی ‌سال ٢٠٠١ ژاپن است كه منجر به فاجعه اتمی فوكوشیما شد. یا حادثه 11 سپتامبر در آمریكا اما نكته‌‌ای که بسیار مهم و در كشورها هم متفاوت است، «مدیریت بحران» است.  كاری كه رسانه‌های خارجی به خوبی آن را بلدند و با استفاده از امكانات خود از آن بهره می‌گیرند.
 رسانه‌ها در مدیریت بحران در هر سه فاز (پیش از وقوع، حین وقوع و پس از وقوع) نقش برجسته‌ای در كاهش خسارات و تلفات و نیز مدیریت صحیح بحران دارند. به عنوان مثال اطلاع‌رسانی از اهمیت چشمگیری برخوردار است؛ اما آنچه عملكرد  رسانه‌ها را در فرآیند مدیریت بحران به‌عنوان ابزارهای اطلاع‌رسانی نمایان می‌سازد، نحوه فعالیت و پوشش خبری بحران در حین وقوع است.
اطلاع‌رسانی در مرحله حین بحران و اطلاع‌یابی صحیح، بخش انكارناپذیر فرآیند مدیریت بحران در مواقع بروز بحران محسوب می‌شود و نخستین و اساسی‌ترین گام در این زمینه است، انتشار اخبار دقیق و صحیح نقش تعیین‌كننده‌ای در فرآیند مدیریت بحران دارد.