تلویزیون در همه این سال‌ها و حتی در نوروز یك نقطه قوت مهم داشته و آن هم پوشش قوی رویدادهای ورزشی است ولی در بحث تولیدات نمایشی به دلیل كمبود بودجه و هزینه، كارهای شاخصمان انگشت شمارند.
در طول یكی دو سال اخیر و از جمله نوروز شاهد برخی سریال‌ها بودیم كه جذاب و با كیفیت تولید شدند ولی به نظرم این سریال‌ها انگشت شمارند و حالا حالاها باید كار كنیم.
تمایل مردم به شبكه‌های ماهواره‌ای دو دلیل دارد یكی این‌كه به قول معروف مرغ همسایه غاز است و دلیل دیگر در بخش سریال‌سازی، خیلی از كارهایمان شبیه به هم شده است و به دلیل این‌كه افرادی محدود برای كل تولیدات تصمیم می‌گیرند سریال‌ها نمی‌توانند خیلی متنوع باشند و علاقه‌مندی ایجاد كنند یا حتی رقابتی با هم داشته باشد.
حتی پیش آمده است كه مکان‌های سریال‌ها هم تكراری شده است یا داستان‌ها بسیار به هم شباهت دارند و به همین دلیل نمی‌توانند توقع مخاطب با ذائقه امروزی را برآورده كنند. این باعث می‌شود مخاطب سراغ شبكه‌های ماهواره‌ای یا دانلود فیلم از طریق اینترنت برود.
چرا برخی سریال‌های خوبی كه سال‌های قبل ساخته شده حتی در بازپخش نوروزی هم با اقبال مخاطبان مواجه شد؟ یك دلیلش خلاقیت بالای تیم تولید و ایجاد فضایی سالم برای رقابت بوده است ولی در این سال‌ها كم نداشته‌ایم متن‌ها و فیلمنامه‌های خوبی كه به خاطر محدودیت‌هایی كه درست كرده‌اند قربانی شده‌اند.
برای ایجاد جذابیت و بالا رفتن كیفیت تولیدات، افزایش كانال دردی را دوا نمی‌كند. بیشتر به تنوع تولید نیاز داریم تا تاریخ مصرف محصول هم بالا رود؛ ولی آنچه در سال‌های اخیر رخ داده این‌ است كه مدام محصولات با تاریخ مصرف اندك تولید شده كه خیلی زود پس زده می‌شود. باید حساسیت را به سمت تولید برد و دست‌ها را باز گذاشت برای ورود به مضامین مبتلابه جامعه امروز.