نتیجه تلاش‌های این زوج در كمپینی كه راه انداخته‌اند، فعلا برگزاری چندین نشست تخصصی مربوط به قوانین و مسائل معلولان، مصاحبه با نمایندگان مجلس و مسؤولان عالی رتبه دستگاه‌های اجرایی مانند سازمان بهزیستی،ترویج فرهنگ مطالبه‌گری و پرسشگری در بین جمعیت معلول كشورمان بوده؛ فعالیت‌هایی كه می‌خواهند در نهایت به توانمندسازی این جمعیت برسند. رتق و فتق امور مربوط به كمپین كار وقت‌گیری است، آن‌قدر كه باعث شده آنها بیشتر وقت‌شان را صرف این قضیه كنند. اتفاقی كه بهروز درباره‌اش می‌گوید: «ما همه زندگی‌مان در همین كمپین می‌گذرد. تفریح و تعطیلی هم نداریم و بیشتر ساعت روزمان را در این كمپین با بقیه معلولان شریك هستیم و با این حال حتی در اوقات شخصی هم به فكر رسیدگی به مسائل كمپین‌مان هستیم. هر روز هم مسائل مربوط به معلولان را در كشورخودمان پیگیری می‌كنیم.  مثلا من همین اواخر متوجه شدم وزارت صنعت، معدن و تجارت قرار است 19 هزار دستگاه اتوبوس وارد كند. جست‌وجو كردم و طی مكاتبه‌ای با اعضای این وزارتخانه به آنها یادآوری كردم اگر دسترس‌پذیر بودن اتوبوس‌ها از مبدأ صورت بگیرد به صرفه‌تر است؛ یعنی به این شرط اتوبوس‌ها را خریداری كنند كه دیگر احتیاج نباشد روی آن اقداماتی انجام دهند كه مثلا برای افراد کم توان هم قابل استفاده باشد، مثلا دوباره رمپ بگذارند، مناسب‌سازی كنند و...»