لازم است در سریال‌سازی، ضرورت‌های جامعه و نیازهای مردم همان‌طور كه هست و نه آن طور كه مدیران دوست دارند، بازنمایی شود. همان طور كه در مناسبت‌های تاریخی - مذهبی به دنبال چینش جدول پخش متناسب با ضرورت‌های مناسبت‌ها می‌رویم در سریال‌سازی هم یك‌دم نباید از نیازهای جامعه غافل شویم.
جامعه‌ای كه ضرورت‌های خود را در رسانه ملی ببیند هرگز به دامن ماهواره و رسانه‌های معاند نخواهد رفت. زمانی در همین كشور مجله طنزی داشتیم كه به صورت هفتگی با مشكلات و حتی مدیران شوخی‌های گزنده می‌كرد و همین باعث حل برخی مشكلات می‌شد.
الان هم كه رسانه‌های تصویری بخش عمده سبد سرگرمی مخاطبان را به خود اختصاص داده‌اند لازم است رسانه ملی پیشتاز بازتاب خواسته‌های مردم باشد. رسانه‌ای كه مردم را داشته باشد، می‌تواند حتی از وابستگی مالی به بخش دولتی هم بی‌نیاز شود.
سریال‌سازی كار سختی نیست ولی ساختن سریال‌های روزآمد كه گره از مشكلات مردم بگشاید كاری است بسیار مهم و باید این نگاه در تهیه‌كنندگان تلویزیون نهادینه شود كه حتی یك فضای فانتزی را هم با ایجاد ارتباط با مشكلات مردم جذاب و ملموس كنند.
البته در ساخت سریال‌های روزآمد نباید به دام نگاه گزارشی موجود در روزنامه‌ها افتاد و باید در كنار مرور اتفاقات، حتما راهكارهای بنیادی برای حل مشكل را نیز طرح كرد تا هم مردمی كه با مشكلات مواجه‌اند و هم مدیرانی كه باید مشكلات را حل كنند از تماشای سریال سود ببرند.