حیات بی مایه
معلم بهش اشاره کرد و گفت تو بخوان: آب مهم‌ترین عامل پیدایش یک‌جا نشینی است. آب مایه حیات است. یعنی هر جا که آب باشد زندگی در اطرافش شکل می‌گیرد... صدای زنگ و صدای همهمه بچه‌ها که به فاصله چند لحظه بعد از آن بلند شد، رشته کلامش را برید. از پشت میز بلند شد و با همکلاسی‌هایش بیرون زد. زنگ‌های تفریح فرصت دارند بروند کنار تانکر آب و گلویی تازه کنند. چون این روزها دیگر آب به مدرسه که هیچ، به خانه‌های روستا هم نمی‌رسد. به تانکر که رسیدند مادر و خواهرش داشتند ظرف‌های بزرگ آب را روی دوش می‌گذاشتند که به خانه ببرند. کمی آب نوشید. کمی به صورتش زد و دوان دوان به سمت مدرسه برگشت. خیسی زبانش را می‌مکید و زیر لب می‌خواند: آب مهم‌ترین عامل پیدایش...
