نظر كارشناسی یا باور عامه؟
اندرو پرزیبیلسكی (Andrew Przybylski)،
 استادیار دانشگاه آكسفورد كه روی رسانه‌های اجتماعی نیز تحقیق می‌كند، می‌گوید: «بازی‌های رایانه‌ای در سراسر جهان محبوب هستند و استفاده می‌شوند، اما تنها جایی كه هنوز ادعا می‌شود، اینها عامل خشونت‌های حقیقی هستند، آمریكاست.»
این ارتباط مفروض از تحقیقاتی نشأت می‌گیرد كه از همان ابتدا سعی در ارتباط دادن بازی‌های رایانه‌ای به خشونت در بازیكن‌ها داشتند. سال 2015، اتحادیه روان‌شناسی آمریكا در یك بررسی نتیجه گرفت رابطه‌ای پایدار میان بازی‌های خشن و افزایش رفتار پرخاشگرانه، ادراك پرخاشگرانه و تاثیر پرخاشگرانه وجود دارد، اما در همین مطالعه مدرك كافی وجود ندارد كه بتواند خشونت بازی‌های رایانه‌ای را به خشونت واقعی یا سركشی اجتماعی پیوند دهد.
تحقیقات جدید، این ادعا را كه خشونت مجازی موجود در بازی‌های رایانه‌ای منجر به رفتار خشن در دنیای حقیقی می‌شود، پس می‌زند. پرزیبیلسكی برای نتایج نگران‌كننده تحقیقات در زمینه بازی‌های رایانه‌ای توضیح جالبی دارد: «كلا جامعه نسبت به فناوری‌های جدید نگران است. در این شرایط، والدین و سیاستگذاران وارد عمل می‌شوند، اما از آن جایی كه محققان تجربه لازم را درباره فناوری‌ها ندارند، معمولا تحقیقاتشان ضعیف انجام می‌شود.»
وی ادامه می‌دهد: «هرچه پیشرفت كردیم، بیشتر معلوم شد كه هر انطباقی میان خشونت مجازی و خشونت حقیقی پیدا شده، مدیون یك عامل سوم بوده است. برای مثال، به این توجه نمی‌شد كه پسرها بیشتر از دخترها بازی می‌كنند و به‌طور كلی پرخاشگرتر از دختران هستند.» 
پرزیبیلسكی امسال تحقیقی را به چاپ رسانده كه برای آن روی بیش از هزار‌نوجوان بریتانیایی كار كرده و در نهایت هیچ‌ارتباطی میان مدت زمان اشتغال به بازی‌های خشن و رفتار پرخاشگرانه نیافته است. این در‌حالی است كه دیگر تحقیقات اخیر نیز یا اصلا چنین رابطه‌ای پیدا نكردند یا اگر چیزی هم یافت شده، میزانش بسیار كم بوده است.
محققان دانشگاه بهداشت عمومی هاروارد‌تی.اچ. چان در ماه جولای مطالعه‌ای را منتشر كردند كه به تحلیل مشتق تحقیقات قدیمی‌تر می‌پرداخت. آنها این طور نتیجه گرفتند كه ممكن است بازی‌های خشن در تقویت رفتار پرخاشگرانه موثر باشد، اما این تاثیرات تقریبا ناچیز است.
پرزیبیلسكی تاكید دارد معنی این پرخاشگری این نیست كه فرد قرار است كشتار‌جمعی راه بیندازد: «هیچ شكی نیست اگر بازی بیش از حد سخت یا اعصاب خردكن باشد، فرد به ستوه می‌آید. خود ما در آزمایشگاه توانستیم با سخت‌تر كردن بازی Tetris، احساس عصبانیت را به سوژه‌ها القا كنیم. سوالی كه باید از خود بپرسیم این است كه آیا‌كسی بعد از باختن چند دست «كال آو دیوتی» بلند می‌شود از خانه بیرون می‌رود و كشتار راه می‌اندازد؟»

   نظر گروه‌های پزشكی و دیوان عالی آمریكا
اتحادیه روان‌شناسان آمریكا هنوز ادعای خود درباره ارتباط بازی‌های ویدئویی و خشونت را تغییر نداده و گروه‌هایی دیگر مانند آكادمی طبابت اطفال آمریكا 
(American Academy of Pediatrics)
نیز نسبت به محتواهای خشن هشدار می‌دهند.
این آكادمی در سال 2016 گفت: «بازی‌های ویدئویی نباید انسان‌ها و دیگر اهداف زنده را با كشتار و امتیازگیری گره بدهند؛ زیرا این به كودكان یاد می‌دهد لذت و موفقیت را با توانایی آسیب رساندن و رنج‌دادن به دیگران ارتباط دهند.» 
این آكادمی رابطه قابل‌توجهی میان محتواهای خشن، افكار خشن و احساسات عصبی پیدا كرده است. در مقابل، تحقیقات دیگر حاكی از این است كه بازی‌های خشن، نه تنها افراد جوان را به خشونت سوق نمی‌دهند، بلكه بازی‌های رایانه‌ای می‌توانند مثل یك میانجیگر، عواطف خشونت‌طلبانه جوانان را در خود حل كرده و با نوعی تخلیه انرژی، اتفاقا از میزان ظرفیت فرد برای ارتكاب خشونت حقیقی بكاهند. محققان در سال 2016 طی تحلیلی بر آمار جرائم، به این نتیجه رسیدند كه خشونت عمومی اجتماعی در هفته‌های پس از انتشار بازی‌های محبوب با كاهش روبه‌روست.
كریستوفر فرگوسن، استادیار و عضو هیات علمی دانشكده روان‌شناسی دانشگاه استتسون سال گذشته در مصاحبه با سی.ان.ان گفت: «ساده بگویم، با سرگرم كردن پسران جوان به چیزهایی كه دوست دارند ـ ورزش، جمع‌كردن تمبر، بازی‌های شوتر و ... ـ آنها را از خیابان و دردسر ناخواسته دور نگه می‌داریم.»
دیوان عالی آمریكا هم سال 2011 نظر خود را اعلام كرد. قضات با رای هفت به دو به این رسیدند كه بازی‌های رایانه‌ای شامل بند آزادی بیان قانون اساسی می‌شود. در مرحله اعلام این رای، اشاره‌ای هم به تحقیقات پیشین در رابطه با بازی‌ها شد. قاضی آنتونین اسكالیا گفت: «بررسی‌های روان‌شناختی‌ای كه مدعی رابطه میان استفاده از بازی‌های رایانه‌ای و تاثیرات منفی بر كودكان است، فاقد مدرك مستدلی هستند كه نشان دهد این آثار به پرخاشگری در كودكان منجر می‌شود. هر نوع تاثیری هم كه با مدرك ارائه شده، بسیار ضعیف است و تفاوتی با تاثیر محتواها و رسانه‌های دیگر ندارد.»

  متخصصان، مخالف سرزنش بازی‌ها
نتیجه دادگاه هشت سال پیش اعلام شده، اما تحقیقات امروزی هم كاملا بر آن صحه گذاشته. ماه جولای امسال، تحقیقی منتشر شد كه در آن با بررسی بیش از 3000 جوان سنگاپوری با توجه به سوابق پرخاش و كنترل انگیزشی آنها، این نتیجه حاصل شد كه ربطی میان بازی‌های خشن و ارتكاب خشونت در آینده وجود ندارد.
البته گفتنی است وجود جو «خانواده مثبت» مانند یك عامل دفاعی عمل می‌كند و خشونت و رفتارهای ضد‌اجتماعی را كاهش می‌دهد. در انتهای بررسی آمده: «بر این اساس، سیاست‌های عمومی‌ای كه هدفشان تقویت خانواده و افزایش كنترل انگیزش جوانان باشد، موثرتر و مفیدتر از آنهایی است كه بازی‌ها را هدف قرار می‌دهد.»
پرزیبیلسكی می‌گوید: «واقعا مایه تاسف است كه سیاستمداران با چند كلمه حرف این‌طوری سرگرمی این همه آدم بالغ را سبك و مضر جلوه می‌دهند، اما از آن بدتر، این است كه به جای پرداختن به علل ریشه‌ای مشكلات، فقط به بازی‌های رایانه‌ای حمله می‌كنند. با این طرز سخن گفتن، ارزش بحث سیاسی در این باره را به قهقرا می‌بریم؛ چرا كه به جای رویارویی با حقیقت محض، با جواب‌های دم دستی موضوع را از سر خود باز می‌كنیم.»
منبع: edition.cnn.com