تولید محصول عاشورایی سخت‌تر از هر نوع محصول دیگر است، به‌خصوص در نحوه نگارش فیلمنامه. سختی كار آنجاست كه اگر شما بخواهید به بطن حادثه عاشورا بپردازید چون مخاطب قصه‌تان را بارها شنیده باید از یك زاویه تازه به حادثه نگاه كنید.
اگر این زاویه دید و نقطه‌نظر تازه جذاب باشد و از ارزش‌های آن حماسه كم نكند و بلكه بر آن بیفزاید یقین بدانید كه مخاطب هم ارتباط میگیرد. این اتفاق چطور می‌افتد؟ زمانی كه خلاقیت نویسنده بالا باشد و بعدتر حین تولید هم تیم سازنده و بازیگرها با جان و دل متن را آداپته كنند.
ما آثار عاشورایی خوبی داشته‌ایم كه برخی از آنها هرچقدر هم بازپخش می‌شوند باز ذره‌ای از جذابیت آنها كم نمی‌شود. دلیلش هم این است كه در این‌گونه آثار ارزش متن نادیده گرفته نشده و سازندگان با متن قوی كار را پیش برده‌اند.
این‌كه می‌گویند ماندگار شدن آثار عاشورایی با صرف هزینه بالا مرتبط است ابدا درست نیست. برای ارائه تصویری پیام عاشورا ابدا نباید اسراف كرد چون در شأن حماسه عاشورا نیست و باید حرمت عاشورا را حفظ كرد. برای تولید آثار عاشورایی غنی باید به اندازه هزینه كرد، نه آن قدر كم باشد كه كفاف تولید را ندهد و نه آنقدر زیاد كه حیف و میل شود. در تولید عاشورایی باید برآوردمان درست و دقیق باشد و بدانیم چه می‌خواهیم بكنیم و براساس برنامه‌ریزی مالی دقیق كار را كلید بزنیم و جلو برویم.
 خودم تجربه كار در فضاهای عاشورایی را داشته‌ام و البته بیشتر در فضاهایی معاصر كه به دنبال تبیین پیام عاشورا در زندگی روزمره هستند. یكی از شخصیت‌های عاشورایی‌ام ایفای نقش نانوایی بود كه درست در روز عاشورا به شهادت می‌رسید و گره خوردن این شهادت با شهادت سیدالشهداء(ع) به لحاظ روحی واقعا تجربه‌ای دل‌انگیز را برایم رقم زد.