فونتهایی كه حسی ندارند
بخش عمدهای از طرحهای شهری امسال برای ماه محرم چه در تهران و چه مشهد با فونتهای كامپیوتری اجرا شدهاند. اگر به نمونههای سال گذشته و حتی نمونههای دهههای گذشته رجوع كنیم میبینیم خطوط نسخ و ثلث و سپس نستعلیق در كتیبههای عاشورایی حضوری پررنگ داشته اند و دارند. خطوطی جاندار و صاحب فروپیچشهای خاص خود كه حسی را هم به مخاطب القا میكنند.
البته باید خط معلی را هم كه حمید عجمی هنرمند معاصر، ابداع و ثبت كرده به این موارد افزود و آن را گزینهای مناسب برای انتقال پیامهای عاشورایی و در كل مذهبی دانست. جالب است كه نمونه موفق چنین تبلیغاتی را میتوان در برنامههای سازمان زیباسازی شهر تهران در ماه رمضان سال گذشته دانست. از خطوط قدمایی به بهترین و زیباترین شكل برای ارائه مفاهیم مربوط با ماه مهمانی خدا استفاده شده بود و شهر جان دیگری گرفته بود. حتی در ماه محرم سالهای گذشته هم شاهد بودیم كه شهر بهواسطه طرحهای خوب و جانداری كه گوشه و كنار شهر خودنمایی میكرد، حس آمدن ماه محرم و عزاداریهای این ماه را تداعی میكرد، حالا اما فونتهای رایانهای بیجان آمدهاند و روی در و دیوار شهر جا خوش كردهاند، بیاینكه هیچ حس و رمقی داشته باشند كه بتوانند به مردم پیامی را برسانند و چهره شهر را چندان تغییری دهند.