خانواده افشین غلامی هم چشم انتظار بازگشت عزیز خود به خانه هستند. آنها هم نزدیك پنج سال است که هیچ خبری از عزیزشان ندارند. مادر افشین سال‌ها پیش فوت شده و حالا جمیله خواهر 37 ساله اوست كه غصه نبود برادر جوانش را می‌خورد. او می‌گوید: خانواده زاهد و منیر، افشین را مثل پسر خودشان می‌دانند. همان‌قدركه نگران وضعیت بچه خودشان هستند، برای افشین هم نگرانند. هربار كه به فرمانداری و شیلات می‌روند، در مورد افشین هم پرس‌وجو می‌كنند. همه صیادان با هم فامیل هستند و همه همدیگر را می‌شناسیم. از روزنامه شما به دولت می‌گویم كه ما حاضریم دزدها هرچقدر بخواهند پرداخت كنیم تا آنها آزاد شوند. تحمل نداریم در روزنامه بخوانیم كه آنها را كتك می‌زنند یا زخمی‌شان می‌كنند. زجر می‌كشیم. حال‌مان با خواندن خبرهای مربوط به صیادها و عذاب‌هایی‌كه‌كشیده‌اند بد می‌شود. شما را به خدا ما را تنها نگذارید.