مأوایی‌ها راهی كربلا شدند تا خستگی زائران و موكب‌داران را با اجراهای فرهنگی كمتر كنند
خواندن سرود برادری در پیاده‌روی‌های عاشقانه
هر چه به اربعین نزدیك‌تر می‌شویم، خیل آنها كه پیاده و سواره، زده‌اند به دل جاده‌ها تا روز چهلم عزاداری سید و سالار شهیدان امام حسین(ع) را در جوار حرمش در كربلا بگذرانند، بیشتر می‌شود جایی كه بسیاری تجربه‌اش كرده‌اند و آن را یكی از امن‌ترین گوشه‌های جهان می‌دانند، جایی كه برای همیشه گوشه‌ای از قلب‌شان را گرفته و خیلی‌هایشان را هم دوباره و دوباره راهی این مسیر عشق می‌كند. مسیری كه از موكب‌داران و زائرانش حتی در عكس‌ها هم می‌شود بهترین حس‌ها را گرفت و حال خوب‌شان را از كیلومترها دورتر حس كرد. با استقبال مردم و پررنگ‌تر شدن راهپیمایی سالانه اربعین ایرانی‌ها هم كم‌كم سعی كردند در بخش‌هایی از این آیین پرشور نقشی داشته باشند. نهادهای فرهنگی و هنری هم از قافله جا نماندند و به درست تشخیص دادند كه در این مسیر می‌شود كارهای فرهنگی ارزشمندی انجام داد. كارهایی كه بتواند در پایان مسیر به موكب‌داران حاضر كه علاوه بر عراق از چند كشور دیگر از جمله لبنان، تركیه و... هم هستند، حس قدردانی ایرانی‌ها را القاء کند و پاسخ گوشه‌ای از تلاش‌ها و محبت‌هایشان را در یك عمل یا اتفاق قدرشناسانه ببینند و موجب شوند مردم دو كشور عمیق و با روی گشاده‌تری به هم لبخند بزنند.
یكی از اتفاقات فرهنگی خوب این ایام در سال گذشته طرح‌هایی بود كه بخش موسیقی سازمان هنری - رسانه‌ای اوج - كه با نام مأوا می‌شناسیمش - اجرا كرد. در یكی از این طرح‌ها پروژه فلش مابی بود كه اجرای غیرمنتظره‌ای را به میان موكب‌داران می‌برد.
در این اجراها گروه‌های موسیقی به موكب‌ها می‌رفتند و قطعه «خیر الاحباب» به معنی بهترین عشق را برای موكب‌داران اجرا و از زحماتشان قدردانی می‌كردند. اتفاقی كه در قالب كلیپ‌هایی هم ضبط و از سوی كاربران عراقی در یوتیوب منتشر شد. آمار بازدید جالبی را هم از سر گذراند و بیش از دومیلیون نفر آن را تماشا كردند.
آن‌طور كه روابط عمومی مركز موسیقی مأوا می‌گوید هم این اجراهای غیرمنتظره برای موكب‌داران بسیار شیرین و لذتبخش بوده و درباره‌اش اظهار علاقه می‌كرده‌اند.
خیر‌الاحباب با ترانه‌ای عامیانه به زبان عربی خوانده شده و همین هم موجب تاثیرگذاری بیشتر آن شده است. این اثر را 30 خواننده و نوازنده اجرا می‌كردند. آنها ابتدا در نجف به موكب‌ها رفته و بعد از تشكر از موكب‌داران حاضر در این شهر راهی مسیر نجف به كربلا می‌شدند، اجراهایشان را ادامه داده و در كربلا به پایان می‌رساندند.
آنها سیستم‌های صوتی، دمام و سنج و... را توی گاری گذاشته و مسیر را طی می‌كردند. رابطه‌ای رو‌در‌رو، نزدیك و عمیق با موكب‌داران برقرار كرده‌اند. ماحصل این اجراها هم البته در مستندی از سوی مأوا عرضه شده و شب گذشته از شبكه سوم سیما پخش شد.
این اجراها امسال هم ادامه پیدا می‌كنند و گروه اجرایی از روز گذشته در شهر نجف مستقر شده و دو كار به زبان عربی و یكی هم به زبان تركی را در موكب‌ها اجرا می‌كنند تا قدردانی امسالشان مفصل‌تر باشد و تاثیرگذاری بیشتر و بهتری هم داشته باشد. این گروه به كار خود ادامه داده و دو روز قبل از اربعین اجراهای خود را در كربلا به پایان می‌رساند.
یك اجرای نمایشی موسیقایی
«عمود 975» دیگر پروژه‌ای است كه در میان راه نجف به كربلا و در مكانی كه حدود یك ساعت با كربلا فاصله دارد، اجرا خواهد شد. در این مكان استیج زده می‌شود و 1200 صندلی می‌گذارند تا زائران برای رفع خستگی راه بتوانند در آنجا هم استراحتی كرده و هم برنامه‌ای فرهنگی را تماشا كنند. در این اجراهای 45 دقیقه‌ای كه از 9 صبح تا 8 شب در فواصل معینی اجرا می‌شود، هفت سرود در قالب نمایشی كه سناریویی ویژه دارد، خوانده و اجرا می‌شود. سرودها هم به چهار زبان فارسی، عربی، تركی و انگلیسی خوانده می‌شود تا مخاطبان مختلف بتوانند دركی از آنها داشته باشند.
این نمایش كه مأوایی‌ها عنوان نوا نمایش را برایش انتخاب كرده‌اند، «حسین یجمعنا» نام دارد و به حماسه عاشورا و پیاده‌روی اربعین می‌پردازد و درونمایه‌ای استكبار ستیزانه در موسیقی و اجرای بخش‌های نمایشی خود هم دارد. همچنین در بخشی از اجرا، قطعه‌ای برای تشكر از خادمان و موكب‌داران هم تدارك دیده شده تا همه آنهایی كه در مسیر كربلا تا نجف حضور داشته و برای راحتی بیشتر زائران و تسهیل دشواری‌های یك سفر عاشقانه با پای پیاده تلاش می‌كنند، سهمی در این اجراها داشته باشند و به این شیوه از آنها قدردانی شود.
عمود 975 روز قبل از اربعین به كار خود پایان داده و راهی تهران می‌شود. هر چند احتمالا مردم عراق یادشان می‌ماند آنها تمام روزهایی را كه مشغول تلاش برای خدمات‌دهی به زائران اربعین بوده‌اند، از نجف تا كربلا در مسیر همراهشان بوده و سعی كرده‌اند خستگی این مهمان‌داری برزگ را برایشان كمرنگ كنند. هر چند آنها پاداش اصلی‌شان را از امام‌حسین می‌خواهند یا شاید هم تلاش‌هایشان عاشقانه باشد و بی‌خواستن پاداش و اجری، اما این‌كه ما هم همسایه‌های خوب و قدردانی باشیم، اتفاق كمی نیست، دل‌ها را بیشتر به هم پیوند می‌دهد و برادری‌ها را محكم‌تر می‌كند.
