در دورانی هستیم كه خنده و شادی، نیاز مردم است و تلویزیون زمانی می‌تواند مقابل شبكه‌های معاند بایستد كه یك مقدار نگاه بازتری به شرایط و موقعیت اجتماعی روز داشته باشد و سریال‌هایی بسازد كه مردم لذت ببرند.
البته كم و بیش سریال‌هایی داریم كه می‌توانند خانواده‌ها را گرد هم نگه دارد، ولی در مجموع باید جان‌بخشی به سریال‌ها را بیشتر و بیشتر و خون نشاط‌بخشی به آثار تزریق كنیم.
سیاست صدا و سیما باید در خدمت نسل امروز باشد. نسل امروز با نسل دهه 60 خیلی تفاوت دارد و باید و واجب است كه به خواسته‌های نسل جوان توجه شود. حواسمان باشد زمانی باید اقدام كنیم كه به‌موقع باشد. حتی اگر امروز هم اقدام كنیم باز دیر است، زیرا فناوری به سرعت در حال پیشرفت است.
ایجاد نشاط و تزریق روحیه ایجاد انگیزه در نسل جوان ‌باید در تمامی سریال‌های تلویزیون و محتواهایی كه برای رادیو تولید می‌شود، حس شود‌. این‌كه برخی فكر می‌كنند چون رادیو و تلویزیون در هر صورت نیاز به برنامه دارند و باید به هر قیمت، آنتن‌اش را پر كنند اصلا صحیح نیست، بلكه باید همه تولیدكنندگان ابتدا فكر كنند برای خودشان مشغول تولید هستند و سپس بر این مبنا كه مخاطب اول، خودشان هستند، محصول مناسب بسازند.
من فكر می‌كنم حتی در پخش آگهی‌ نیز رسانه ملی باید به مخاطب احترام بگذارد تا به جایی برسیم كه وقتی از جوان‌ها آمار اوقات فراغت می‌گیرند اغلب از تماشای تلویزیون و گوش دادن به رادیو بگویند. محصولات خوب رسانه ملی حتی به شبكه‌های اجتماعی نیز راه می‌یابند و این معنایی ندارد جز عمومیت رسانه‌های رسمی حتی در دل انفجار اطلاعات.
تلویزیون و رادیو باید با رسانه‌هایی با كاركرد مشابه مانند سینما و حتی تئاتر دوستی كنند، چون هرچه رسانه‌های سمعی ـ بصری داخلی به سمت اتحاد بیشتر بروند، بهتر از قبل می‌توانند در برابر رسانه‌های خارجی بایستند.