دلنوشته سید مهدی شجاعی برای شهید سردار قاسم سلیمانی
سینه‌اش صندوقچه اسرار بود
وَبَشِّرِ الصَّابِرِینَ
الَّذِینَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِیبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَیهِ رَاجِعُونَ
مردی با بال‌های شهادت به ملا اعلی عروج كرد كه زمین، سنگینی قدم‌هایش را بر گرده خود می‌فهمید و آسمان به سایه‌اش بر سر او می‌بالید.
او اقیانوسی عمیق و كتوم بود كه به‌رغم غرائب نهفته در اعماق، بر ساحل نگاهش امواجی نرم و آرام داشت.
او كوهی استوار و شامخ بود كه هیچ توفانی توان لرزاندش را نداشت. سردار قاسم سلیمانی مصداق تمام و كمال مردی و مردانگی و تعین مجاهد فی سبیل‌ا... در عصر ما بود.
شخصیتی منحصر به فرد كه مشابه و نظیر نداشت و قرن‌ها بود كه مادر گیتی كسی چون او را به بشریت اهدا نكرده بود. وجودش چنان از عظمت خدا لبریز بود كه هرچه جز او را كم و كوچك می‌دید. ترس را نمی‌شناخت و با خستگی و نومیدی بیگانه بود. پرداختن به كارهای بزرگ، هیچ‌گاه از توجهش نسبت به امور كوچك نمی‌كاست.
او با دست‌های اعجازگرش، عقل و عشق را به هم پیوند زده بود و با نگاه آسمانی‌اش مهر و رقت و عطوفت را با اقتدار و سلحشوری و صلابت آشتی داده بود.
عشق به حضرت محمد مصطفی و علی مرتضی و اهل بیت عصمت و طهارت، مهر و عاطفه وجودش را به همه ابنای بشر تعمیم داده بود.
سینه آسمانی او صندوقچه اسراری بود كه جز خودش هیچ كس از عهده حمل آن برنمی‌آمد.
او كسی بود كه در معرفت و سلوك غبطه عارفان و سالكان را برمی انگیخت و در هوش و كیاست و فراست، رشك برجسته‌ترین طراحان و سیاستمداران جهان و در شجاعت و رشادت، حیرت بی‌باك‌ترین دلیران و جنگاوران. او مردانه می‌جنگید تا ریشه وحشت و ترور را در جهان بخشكاند و صلح و آرامش ماندگار را برای بشر به ارمغان بیاورد. نه‌تنها ملت ایران كه دنیای تشیع و جهان اسلام، به هر چه از امنیت و آرامش و عزت رسیده‌اند، الی الابد وامدار مجاهدت‌های بی‌بدیل اویند. خداوند درجات عالی‌اش را متعالی گرداند و شفاعت او را در حق درماندگان و زمینگیرانی چون ما بپذیرد.
طوبی له و حسن مأب
الَّذِینَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِیبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَیهِ رَاجِعُونَ
مردی با بال‌های شهادت به ملا اعلی عروج كرد كه زمین، سنگینی قدم‌هایش را بر گرده خود می‌فهمید و آسمان به سایه‌اش بر سر او می‌بالید.
او اقیانوسی عمیق و كتوم بود كه به‌رغم غرائب نهفته در اعماق، بر ساحل نگاهش امواجی نرم و آرام داشت.
او كوهی استوار و شامخ بود كه هیچ توفانی توان لرزاندش را نداشت. سردار قاسم سلیمانی مصداق تمام و كمال مردی و مردانگی و تعین مجاهد فی سبیل‌ا... در عصر ما بود.
شخصیتی منحصر به فرد كه مشابه و نظیر نداشت و قرن‌ها بود كه مادر گیتی كسی چون او را به بشریت اهدا نكرده بود. وجودش چنان از عظمت خدا لبریز بود كه هرچه جز او را كم و كوچك می‌دید. ترس را نمی‌شناخت و با خستگی و نومیدی بیگانه بود. پرداختن به كارهای بزرگ، هیچ‌گاه از توجهش نسبت به امور كوچك نمی‌كاست.
او با دست‌های اعجازگرش، عقل و عشق را به هم پیوند زده بود و با نگاه آسمانی‌اش مهر و رقت و عطوفت را با اقتدار و سلحشوری و صلابت آشتی داده بود.
عشق به حضرت محمد مصطفی و علی مرتضی و اهل بیت عصمت و طهارت، مهر و عاطفه وجودش را به همه ابنای بشر تعمیم داده بود.
سینه آسمانی او صندوقچه اسراری بود كه جز خودش هیچ كس از عهده حمل آن برنمی‌آمد.
او كسی بود كه در معرفت و سلوك غبطه عارفان و سالكان را برمی انگیخت و در هوش و كیاست و فراست، رشك برجسته‌ترین طراحان و سیاستمداران جهان و در شجاعت و رشادت، حیرت بی‌باك‌ترین دلیران و جنگاوران. او مردانه می‌جنگید تا ریشه وحشت و ترور را در جهان بخشكاند و صلح و آرامش ماندگار را برای بشر به ارمغان بیاورد. نه‌تنها ملت ایران كه دنیای تشیع و جهان اسلام، به هر چه از امنیت و آرامش و عزت رسیده‌اند، الی الابد وامدار مجاهدت‌های بی‌بدیل اویند. خداوند درجات عالی‌اش را متعالی گرداند و شفاعت او را در حق درماندگان و زمینگیرانی چون ما بپذیرد.
طوبی له و حسن مأب
