وظیفه آگاهی بخشی
پوران درخشنده کارگردان سینما
به نظر من باوجود برخی تلاشها، در برنامههای تلویزیونی نوروز امسال تنوع وجود نداشت، درحالیکه انتظار میرفت امسال که مردم در خانهها هستند، فیلمهای متنوعی از شبکههای مختلف برایشان به نمایش گذاشته شود؛ به همین دلیل تنها چیزی که خیلی طرفدار داشت، همین سریال «پایتخت» بود که آن هم مسیری زیگزاگی طی کرد.
انتظار دارم تلویزیون بیش از این، به مردم نزدیک شود و بیشتر درون خانهها برود و رابطهاش با خانوادهها را بهتر و نزدیکتر کند. مردم بهویژه در این روزها باید خودشان را در تلویزیون ببینند. مثلا یکی از راهها میتواند این باشد که خانوادهها به خصوص بچهها از حال و هوا و وضعیت این روزهایشان در خانه فیلم بگیرند و به تلویزیون بفرستند. آن چیزی که باید مدنظر قرار گیرد، ارتباط دوجانبه و دوسویه میان فرستنده پیام (تلویزیون) و گیرنده پیام (مخاطب) است. رابطه تلویزیون و مردم نباید یکطرفه باشد. مردم در این وضعیت، کمی عصبی هم شدهاند، بنابراین تلویزیون باید به آنها آرامش بدهد. من سالها در تلویزیون کار کردم و میدانم یک پیام تلویزیونی و خوراکهای درست فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و ... که به مردم میدهد، چقدر میتواند تاثیرگذار باشد.
با این حال آگاهیبخشی تلویزیون درباره بیماری کرونا خیلی خوب بود، به ویژه شبکه خبر که دائم در این زمینه اطلاعرسانی میکرد. اتفاقا شبکه مستند در نوروز، فیلمی را پخش کرد که من آن را 42 سال پیش ساخته بودم؛ فیلمی پژوهشی به نام «طاعون» که روایتگر شیوع بیماری طاعون در ایران و رسیدن آن به کردستان در سال 1328 بود که جان بسیاری از مردم آن منطقه را گرفت. من از طریق شبکههای اجتماعی، متوجه نمایش آن از تلویزیون شدم. اما ای کاش اطلاعرسانی بیشتری برای پخش این مستند میشد و در ادامه و در روزهای آینده باز هم این فیلم از شبکههای مختلف تلویزیونی به نمایش درآید. همچنین انتظار میرفت دستکم زمان نمایش این فیلم هم به من به عنوان صاحب اثر اطلاع داده شود.
مستند طاعون، افرادی را به تصویر میکشید که برای مهار این بیماری در ایران و در کردستان تلاش کردند؛ به ویژه پروفسور بالتازار فرانسوی که مامور رسیدگی به این موضوع بود. دلیل ساخت این فیلم، حساسیتهایی بود که نسبت به این موضوع داشتم، آن زمان من در گروه دانش تلویزیون مشغول به کار بودم.
تاکید میکنم که جا دارد این مستند با اطلاعرسانی های مناسب در شبکههایی غیر از شبکه مستند پخش شود، چون این روزها هم مردم حال و روزی شبیه آن دوران و شیوع طاعون را دارند، فقط نوع بیماری فرق میکند. حتی مستند طاعون میتواند در شبکههای تلویزیونی خارج از ایران و برای مردم دیگر کشورها هم پخش شود، چون این موضوع جهانی است. دوست دارم مردم این فیلم را ببینند و نسبت به این بیماریها و راههای مقابله با آن و تلاشها و پژوهشهایی که در این زمینه صورت میگیرد، آگاهی پیدا کنند. الان بهترین فرصت است تا تلویزیون، کارهای خوب را از آرشیوها بیرون بکشد و برای مردم به نمایش بگذارد.
انتظار دارم تلویزیون بیش از این، به مردم نزدیک شود و بیشتر درون خانهها برود و رابطهاش با خانوادهها را بهتر و نزدیکتر کند. مردم بهویژه در این روزها باید خودشان را در تلویزیون ببینند. مثلا یکی از راهها میتواند این باشد که خانوادهها به خصوص بچهها از حال و هوا و وضعیت این روزهایشان در خانه فیلم بگیرند و به تلویزیون بفرستند. آن چیزی که باید مدنظر قرار گیرد، ارتباط دوجانبه و دوسویه میان فرستنده پیام (تلویزیون) و گیرنده پیام (مخاطب) است. رابطه تلویزیون و مردم نباید یکطرفه باشد. مردم در این وضعیت، کمی عصبی هم شدهاند، بنابراین تلویزیون باید به آنها آرامش بدهد. من سالها در تلویزیون کار کردم و میدانم یک پیام تلویزیونی و خوراکهای درست فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و ... که به مردم میدهد، چقدر میتواند تاثیرگذار باشد.
با این حال آگاهیبخشی تلویزیون درباره بیماری کرونا خیلی خوب بود، به ویژه شبکه خبر که دائم در این زمینه اطلاعرسانی میکرد. اتفاقا شبکه مستند در نوروز، فیلمی را پخش کرد که من آن را 42 سال پیش ساخته بودم؛ فیلمی پژوهشی به نام «طاعون» که روایتگر شیوع بیماری طاعون در ایران و رسیدن آن به کردستان در سال 1328 بود که جان بسیاری از مردم آن منطقه را گرفت. من از طریق شبکههای اجتماعی، متوجه نمایش آن از تلویزیون شدم. اما ای کاش اطلاعرسانی بیشتری برای پخش این مستند میشد و در ادامه و در روزهای آینده باز هم این فیلم از شبکههای مختلف تلویزیونی به نمایش درآید. همچنین انتظار میرفت دستکم زمان نمایش این فیلم هم به من به عنوان صاحب اثر اطلاع داده شود.
مستند طاعون، افرادی را به تصویر میکشید که برای مهار این بیماری در ایران و در کردستان تلاش کردند؛ به ویژه پروفسور بالتازار فرانسوی که مامور رسیدگی به این موضوع بود. دلیل ساخت این فیلم، حساسیتهایی بود که نسبت به این موضوع داشتم، آن زمان من در گروه دانش تلویزیون مشغول به کار بودم.
تاکید میکنم که جا دارد این مستند با اطلاعرسانی های مناسب در شبکههایی غیر از شبکه مستند پخش شود، چون این روزها هم مردم حال و روزی شبیه آن دوران و شیوع طاعون را دارند، فقط نوع بیماری فرق میکند. حتی مستند طاعون میتواند در شبکههای تلویزیونی خارج از ایران و برای مردم دیگر کشورها هم پخش شود، چون این موضوع جهانی است. دوست دارم مردم این فیلم را ببینند و نسبت به این بیماریها و راههای مقابله با آن و تلاشها و پژوهشهایی که در این زمینه صورت میگیرد، آگاهی پیدا کنند. الان بهترین فرصت است تا تلویزیون، کارهای خوب را از آرشیوها بیرون بکشد و برای مردم به نمایش بگذارد.