حضرت آیت ا... سید جواد حسینی خامنه‌ای، واقعا عالمی وارسته بود و عمری را با قناعت و زهد سپری کرد. زندگی ایشان در دو بعد علمی و خانوادگی نکات برجسته‌ای دارد که بنده برخی از آنها را بر حسب ارتباطات و علاقه‌ای که داشتم، بازگو می‌کنم.
 جویای خستگی‌ناپذیر علم
ایشان در سه حوزه علمیه تبریز، مشهد و نجف حضور داشتند. دوران مقدماتی را در تبریز گذراندند، سپس به مشهد مهاجرت کردند و به تحصیل پرداختند. در آن زمان، مشهد از ویژگی خاصی برخوردار بود و علمای برجسته‌ای داشت. مباحث کلامی و اعتقادی همراه فقه و اصول در آن حوزه مورد توجه بود. پس از سپری کردن مدتی در مشهد، به نجف هجرت کردند و از محضر استادانی همچون آیت ا...العظمی آقای سید ابوالحسن اصفهانی و آیت ا... العظمی میرزا محمد حسین نائینی استفاده کردند و به مقام اجتهاد نائل آمدند. استفاده از محضر آن دو استاد بزرگ و صاحب‌نظر از ویژگی‌های زندگی علمی آیت ا... حاج سید جواد خامنه‌ای است. پس از سپری کردن پنج سال در نجف، برای اقامت دائمی به مشهد مهاجرت کردند و تا پایان عمر در این شهر مقدس ساکن بودند. علت این انتخاب بدون شک ارادت فراوان ایشان به امام رضا (علیه السلام) است.  حاج سید جواد آقا با ابتکاری بی‌نظیر، فعالیت‌های علمی خود را به اوج رساندند و با جمعی از بزرگان حوزه علمیه مشهد همچون آیات محترم آقای حاج سید علی علم الهدی، میرزا حبیب‌ا... ملکی و پدر بنده[آیت ا... شیخ غلامحسین تبریزی] و افرادی دیگر حلقه مباحثه علمی تشکیل دادند.
 عالمی زیبنده مشهد
ایشان در مباحث علمی، سلوک خاصی داشتند. بنده افتخار داشتم بخشی از مکاسب را به‌صورت خصوصی نزد ایشان فرابگیرم. در منزل ایشان یک اتاق بیرونی بود که برای جلسات و تدریس از آن استفاده می‌کردند. من هر روز صبح به منزل ایشان می‌رفتم، ولی در اتاق اندرونی، استاد در یک طرف کرسی و من در طرف دیگر کرسی می‌نشستیم و از ایشان مکاسب فرامی‌گرفتم. با این‌که اختلاف‌نظر و دسته‌بندی‌های خاص علمی میان علمای مشهد از گذشته وجود داشت، ولی آیت ا... سید جواد خامنه‌ای هیچ‌گاه وارد این اختلافات نشدند و با همه علما از تمام طیف‌ها ارتباطات صمیمانه‌ای داشتند.
 محبوب مردم
ایشان به صورت دائمی در مسجد صدیقی‌ها اقامه نماز جماعت می‌کردند و مورد توجه عام و خاص بودند و به‌این صورت با مردم ارتباط داشتند و مدتی هم در مسجد جامع گوهرشاد، اقامه نماز جماعت کردند.
 خانواده‌ای برای تربیت دینی و انقلابی
زندگی ایشان بسیار ساده بود. به‌خصوص در آن دوران رضاخانی که زندگی بر علما و اهل علم بسیار سخت می گذشت، ایشان ریاضت می‌کشیدند. آنچه در زندگی سید جوادآقا اهمیت داشت، دیانت و مناعت بود. همین مناعت باعث شده بود حکومت ایشان را به انزوا بکشاند. در خاطراتی از ایشان خواندم گاهی شام در منزل نداشته و ایشان و همسرشان برای فرزندان نان و کشمش تهیه و به این صورت سپری می‌کردند.  چیزی که در زندگی ایشان اصل بود جلب رضایت الهی بود. به‌رغم سختی زندگی، علاقه زیادی داشتند که فرزندانشان وارد وادی روحانیت بشوند و اصرار داشتند در همان اوان طلبگی ملبس شوند. همسر ایشان نیز در این مسیر با ایشان همراه بودند. زندگی ایشان زینب‌گونه بود و شجاعانه در برابر طاغوت ایستادگی می‌کردند. بخش زیادی از فضای تربیت دینی خانه آقا سید جواد توسط همسر ایشان شکل می‌گرفت. از مادرم می‌شنیدم مادر رهبر معظم انقلاب، خانم‌ها را تشجیع می‌کردند به استقامت و پایداری بر حمایت از دین و نفرت از طاغوت. به طوری که در کنار ذکر و دعا، لعن و نفرین طاغوت و خاندان پهلوی هم دائر بوده است. ایشان هفت سال به خاطر موضوع کشف حجاب در خانه زندانی بودند و حجاب‌شان را حفظ کردند. فضای تربیتی خانواده ایشان به گونه‌ای بود که فرزندان کاملا اجتماعی و انقلابی تربیت شدند. همسر آیت ا...سید جواد خامنه‌ای از زنان زمان خودشان متمایز بودند. سواد روز و شجاعت داشتند و دلیر بودند. تقوای پدر و شجاعت مادر، فضای خانواده را به شکل ویژه‌ای درآورده بود که در راس آنها یکی دیانت و تقوا بود که می‌درخشید و دیگری استکبارستیزی و نفرت از طاغوت و خاندان پهلوی که شاید کمتر در دیگر خانواده‌ها همه آنها را با هم بتوان پیدا کرد. زندگی ایشان مبتنی بر اصولی همچون زهد، تقوا، مبارزه با ظلم، بی تفاوت نبودن نسبت به اوضاع جامعه، آزاد اندیشی، معنویت و عبادت بود.