اگر هم اهل كتاب هستید، هم اهل طنز و هم اهل آه كشیدن‌های فلسفی، این كتاب را از دست ندهید! كتاب «آدم بدشانس» نوشته آلبرتو موراویا را می‌گوییم كه با ترجمه‌ مژگان مهرگان به فارسی، در انتشارات كتاب خورشید منتشر شده است.
در معرفی «آدم بدشانس» آمده است: این كتاب از آن كتاب‌هایی نیست كه بخواهی در عرض 48 ساعت بخوانی. نه به خاطر این‌كه جذاب نیست یا حوصله سر بر است.
‌برعكس، مثل مزه‌مزه كردن طعم یك فنجان قهوه و جاودانه كردن آن است. طعم برگه‌های زردآلو و لواشك آلبالویی كه با چه قناعتی باید می‌خوردیم تا عمرشان دراز باشد و بتوانند رفیق پاییز و زمستان‌مان باشند. این‌كه موراویا به معنای ناب كلمه طنز می‌نویسد و داروی تلخ را با روكش شكلاتی شیرین به خورد خواننده می‌دهد كافی نیست.
آدم بدشانس دومین مجموعه از داستان‌های رمی است. شهری كه او معتقد است ساكنان سده بیستمی‌اش را به نثر درآورده و البته جاودانه شهری كه «همه راه‌ها به آن ختم می‌شوند.»
موراویا در اولین داستان كتاب به اسم آدم بدشانس دردنامه شخصیت نگون‌بخت داستان را در یك پاراگراف ارائه می‌دهد: «آیا بدشانس‌تر از من هم آدم در این دنیا هست؟ من فقط می‌خواستم شرافتمندانه و با آرامش كار كنم و با كمی زبل‌بازی به كارم رونق بدهم، نه بیشتر از آنچه خیلی‌های دیگر می‌كنند.» سرگذشتی آشنا برای ما كه در دورانی زندگی می‌كنیم كه نه‌تنها نابرده رنج، گنج میسر می‌شود، بلكه با رنج بردن و كار شرافتمندانه، آدمیزاد به هیچ جا نمی‌رسد.
 در این روزگار «بدشانس» كسی است كه راه و رسم «زبل بازی» را نداند. «به‌چه دردی می‌خوره كه وظیفه‌ات رو انجام بدی ولی آدمای زیادی چشم دیدنتو نداشته باشن؟»
این كتاب به صورت صوتی نیز در دسترس علاقه‌مندان است. آن‌طور كه ایسنا نوشته، این كتاب در ۲۹۶ صفحه و با قیمت ۱۸۳۰۰ تومان راهی بازار كتاب شده است.