به‌عنوان نویسنده، گوینده و محقق برنامه از نحوه شكل‌گیری آن بگویید.
من درواقع گوینده برنامه نیستم و اداره‌كننده گفت‌وگو‌ها هستم. اما درباره ایده برنامه باید بگویم كه از یك طرح قدیمی درباره صنعت و تاریخ آن و بزرگانی كه در تاریخ صنعت توانسته‌اند اثرگذار باشند، شكل گرفت. افرادی كه توانسته‌اند كارهای بزرگ و مهم انجام بدهند. از طرفی دغدغه خودم هم این است كه این بزرگان به نوعی به جوان‌ترها معرفی شوند تا بدانند چه تاثیرات مثبتی روی اقتصاد و صنعت كشور گذاشته‌اند. ضمن این‌كه برخی از این افراد كارهای مهمی انجام داده‌اند كه هیچ جایی ثبت یا شنیده نشده‌است. البته اتاق بازرگانی كارهای محدودی در این زمینه انجام داده، اما به‌طوركلی روالی وجود نداشته كه سراغ این افراد برویم و تجربیات‌شان در جایی ثبت شود. به همین دلیل ما تصمیم گرفتیم كه این كار را انجام بدهیم.
 موانعی هم بر سر این راه برایتان وجود داشت؟
بله مشكلاتی به همراه داشت. به‌هرحال پیدا كردن این افراد و راضی‌كردن برخی از آنها برای گفت‌وگو كار آسانی نبود. البته عموما افراد نام‌آوری هستند و می‌توان پیدایشان كرد. اما مشكل دوم ما راضی‌كردن آنها برای مصاحبه است. چون بعضی از آنها خیلی تمایل به گفت‌وگو ندارند. شاید دلیل عمده‌شان این باشد كه اصولا تولیدكننده و صنعتگر خیلی مایل به گفت‌وگو و ابراز كارش نیست و اغلب كارشان را می‌كنند و دنبال شوآف نیستند.
 پیش از این برنامه تجربه حضور در برنامه‌های اقتصادی را داشتید؟
بله، از زمانی كه رادیواقتصاد عنوانش رادیوتجارت بود و با سازمان توسعه و تجارت كار می‌كرد، من با این شبكه آشنا هستم و با آنها همكاری می‌كردم و سال‌ها مجری برنامه صبحگاهی رادیواقتصاد بودم. شبكه خوبی است و مدیر جوانی دارد كه دغدغه این مسائل را دارد و به همین دلیل این ایده در رادیواقتصاد اجرایی شد.
 نكته جالب برنامه شما این است كه مهمانان در استودیو حضور ندارند و شما سراغ آنها می‌روید. این ایده از كجا شكل گرفت؟
به دلیل سن بالایی كه این افراد داشتند، تصمیم گرفتیم این دوستان را به برنامه دعوت نكنیم و ما سراغ آنها برویم. بنابراین گاهی به دفتر یا منزل آنها می‌رویم و ساعت‌ها با آنها گفت‌و‌گو می‌كنیم. از ابتدای زندگی و مراحلی كه پشت سر گذاشته‌اند و تجربیاتی كه كسب كرده‌اند و از شكست‌ها و پیروزی‌هایشان می‌گویند و ما هم ثبت می‌كنیم و در قالب برنامه «نام‌آوران صنعت» به شنونده‌ها ارائه می‌دهیم.
 رادیواقتصاد قطعا مخاطب خاص خودش را دارد. برای این‌كه این جذابیت را در گفت‌وگو برای شنونده‌های دیگر هم ایجاد كنید، آنها را چگونه مدیریت می‌كنید؟
اتفاقا به این موضوع فكر كرده بودم و عملا در گفت‌وگوهایمان این مرز را سعی كردم رعایت كنم. این‌كه هم جنبه‌های خصوصی زندگی‌شان گفته شود كه برای مخاطبان غیر متخصص هم جذاب باشد و هم جنبه‌های تخصصی كارشان را بگویند كه برای مخاطب متخصص و به‌خصوص جوان‌تر جذابیت داشته‌باشد. بنابراین عموم مخاطبان می‌توانند پای این برنامه بنشینند و خسته نشوند. چون قصه‌گویی و خاطره‌گویی است. به‌عنوان‌مثال یك جوان صنعتگر هم می‌تواند پای برنامه بنشیند و ببیند آقای رفوگران كه 60 و اندی سال پیش برای اولین‌بار در این كشور خودكار بیك تولید كرده، چه فراز و نشیب‌هایی را پشت سر گذاشته‌است.
 در طول این دو ماه که از پخش برنامه می‌گذرد، جذاب‌ترین گفت‌وگویی که داشتید با کدام‌یک از صنعتگران بود؟
هر کدام از این گفت‌وگو‌ها برای من قدری جذاب بوده که دلم می‌خواسته دوباره با آنها به گفت‌وگو بنشینم. اما یکی از جذاب‌ترین گفت‌وگوها با آقای رفوگران، اولین تولیدکننده خودکاربیک بود و آقای سلطانی مالک زر ماکارون.
 در همین مدت بازخورد برنامه را چطور دیدید؟
به خاطر این که قصه‌گویی و خاطره‌گویی است، خوشبختانه برنامه را دوست داشتند و این شیوه برایشان خوشایند بوده. نام‌آوران صنعت، بحث خشک اقتصادی نیست که برای عموم مردم خسته‌کننده باشد. ضمن این‌که تجربیاتی که در این برنامه بازگو می‌شود، باعث حیرت یکسری از شنونده‌ها می‌شود. در ضمن اگر درایت و حمایت دکتر اسماعیلی نبود، این برنامه امکان اجرایی شدن پیدا نمی‌کرد.
 از چه جهت برایشان حیرت‌آور است؟
این که فکر نمی‌کردند این افراد که عموما آدم‌های موفقی هم هستند، این همه مشکلات و سختی‌ها و موانع را پشت سر گذاشته‌باشند و این‌که چطور توانسته‌اند با این همه سختی سرپا بمانند.


لیلا یگانه، تهیه کننده درباره شیوه ای که در تولید این برنامه به کار گرفته می گوید: یکی از قالب‌های برنامه‌سازی در رادیو قالب گفت‌وگوست. برای این‌که بتوانیم این قالب از برنامه سازی را شیرین و دلچسب کنیم، شکل روایی برای گفت وگوها در نظر گرفتیم و آن را تبدیل به داستان زندگی کردیم. انگار که آقای نیکزاد داستان زندگی آدم‌ها را می‌شنود.
وی در ادامه درباره علاقه اش به تولید برنامه های اقتصادی عنوان می کند: من سال‌هاست در رادیو اقتصاد کار می‌کنم و مدت‌ها برنامه صبحگاهی «روز از نو» رادیو اقتصاد را هم تهیه می‌کردم و هنوز هم تهیه‌کننده این مجله صبحگاهی هستم. شاید دلیلش این باشد که به روحیه خودم نزدیک است و برای خودم جذاب‌تر است. البته من در رشته ریاضی تحصیل کرده‌ام و احساس می‌کنم به این برنامه‌ها بیشتر تمایل دارم. بنابراین بیشتر علاقه شخصی خودم هست که در این حوزه فعال‌ترم. این تهیه کننده در پاسخ به این سوال که تا چه زمان برنامه روی آنتن خواهد بود هم توضیح می دهد: طبق برنامه‌ریزی‌هایی که انجام داده‌ایم، تا پایان سال روی آنتن رادیو اقتصاد خواهیم بود و قرار است دایره‌المعارفی از بزرگان صنعت کشور را جمع و یک تاریخ شفاهی از زندگینامه این افراد درست کنیم.
یگانه در پایان درباره تاثیر کرونا روی روند تولید برنامه هم می گوید: حضور ما در کنار مهمانان برنامه کمی سخت‌تر شده و گاهی هم اصلا تمایلی به مصاحبه ندارند و نمی‌پذیرند در گفت و گوها شرکت کنند. گرچه سعی می‌کنیم با رعایت نکات بهداشتی وارد منزل یا محل کارشان شویم و آنها را برای گفت‌وگو متقاعد کنیم. به همین دلیل گاهی اوقات تولید برنامه ما به مشکل برمی‌خورد. ضمن این‌که متاسفانه یکی از افرادی را که می‌خواستیم برای گفت‌وگو هماهنگ کنیم، دچار این بیماری شده و هنوز هم بهبود پیدا نکرده و در کنار آن گاهی هم با افرادی رو به رو هستیم که اصلا تمایلی به گفت‌وگو ندارند و همین کار را برای ما مشکل می‌کند. گرچه تلاش می‌کنیم من و آقای نیکزاد آنها را متقاعد کنیم. با این حال بعضی اوقات با شکست رو به رو می‌شویم.