فرصتهای مغفولمانده همكاری میان ایران و كویت
سعدا... زارعی كارشناس مسائل منطقه
اگر به تاریخ حدود 70ساله روابط ایران و كویت نگاهی بیندازیم مشاهده میكنیم كه روابط دو كشور در طول این دوران از یك منطق روشن تبعیت كرده و هیجانات اندكی در روابط بین كویت و ما حاكم بوده است.
اگر این را با روابط ایران در طول این دوره با كشورهایی ازجمله عربستان، امارات و برخی دولتهای دیگر مقایسه كنیم متوجه میشویم كمنوسانترین روابط در منطقه مربوط به ایران و كویت بوده است.
با پیروزی انقلاب اسلامی، كویت از انقلاب ایران استقبال كرده و در مقاطع مختلف سعی كرد در مناسبات منطقهای توازنی بین روابط ایران با سعودیها و آمریكا برقرار كند. هرچند این توازن به سمت ایران گرایش نداشت اما هیچ زمانی هم شكل خصومتآمیز پیدا نكرد. روابط ایران و كویت بسیار خوب بوده و در مقایسه با بقیه كشورها حوزه جنوبی حاشیه خلیجفارس روابط گرمتری با كویت داریم.
در دوره جدید نیز میتوانیم روابط گذشته را ادامه داده و حتی تقویت كنیم. در این راستا میتوانیم در حوزه كشاورزی همكاریهای خوبی با این كشور داشته باشیم زیرا كویت مانند برخی دیگر از كشورهای خلیجفارس بهشدت به محصولات خارجی در این حوزه وابسته است و در ضمن فرآوردههای كشاورزی ما مزیت نسبی در مقایسه با دیگر كشورها دارند.
علیرغم اینكه میتوانیم تجارت خارجی خود را با این كشور رونق دهیم اما متاسفانه در عرصه اقتصادی مراودات كمتری با این كشور داشتهایم و امیدواریم در سفر آقای ظریف فصلی تازه از مناسبات اقتصادی بین دو كشور شروع شود.
با توجه به اینكه با دستاندركاران عرضه مواد خوراكی كشورهای جنوب خلیجفارس مراوداتی داشتهام متوجه شدم كه در ایران رغبتی برای این نوع تجارت با این كشور نیست.
چراكه از یكسو حلقه وصلی بین بازار ایران و كویت نیست و از سوی دیگر در فضای تجاری ایران هم برنامه منسجمی برای توسعه مناسبات تجاری بین دو كشور صورت نگرفته است. كویت خواهان توسعه مراودات اقتصادی با ایران است. این در حالی است كه در ایران این موضوع چندان جدی گرفته نشده است.