لیلی رشیدی را با انبوه آثار تلویزیونی به یاد می‌آوریم، اما یکی از مهم‌ترین و ماندگارترین نقش آفرینی‌هایش بازی در نقش مادر خانومی در سریال قصه‌های تابه‌تا (زی زی گولو) به کارگردانی مرضیه برومند است. رشیدی در تئاتر و سینما هم فعالیت می‌کند؛ فیلم‌های عرق سرد و خوک از متاخرترین کارهای او در سینماست. رشیدی به‌تازگی در نمایش در انتظار گودو به کارگردانی امیررضا کوهستانی هم بازی می‌کرد، اما به دلیل اوجگیری دوباره کرونا و تعطیلی دگرباره تئاتر و سینما، این نمایش هم که در فضای باز باغ کتاب اجرا می‌شد، متوقف شد.   او در گفت و گو با ایسنا ضمن انتقاد از تعطیلی دوباره تئاتر و سینما خطاب به مدیران فرهنگی و تصمیم‌گیرندگان تاکید کرد: شغل ما  تفریح و تفنن نیست که مدام تعطیل شود.
رشیدی انتقادات خود را درباره کم‌توجهی به تئاتر و هنرمندان آن در دوران کرونایی مطرح و تاکید کرد مدیران فرهنگی باید به وظایف خود عمل کنند و راه چاره‌ای برای این وضعیت بیندیشند.
او توضیح داد: در این‌که شرایط خاص است و کرونا تمام مشاغل را تحت‌تاثیر قرار داده، هیچ شکی نیست ولی در این وضعیت، تعطیلی چندباره تئاتر و سینما جای تاسف و تعجب دارد.
رشیدی با اشاره به ویژگی‌های تئاتر به عنوان هنری زنده اضافه‌کرد: بسیاری از مشاغل نمی‌توانند خود را با وضعیت کرونایی تطبیق دهند، ولی تئاتر این مزیت را دارد که می‌تواند خود را با شرایط روز و وضعیت اجتماعی هماهنگ کند. این بازیگر با ارائه توضیحاتی درباره مراحل تمرین و آماده‌سازی نمایش«در انتظار گودو» که با کارگردانی امیررضا کوهستانی اجرا می‌شد، یادآوری کرد: از همان ابتدا که تصمیم به اجرای این نمایش گرفتیم، شرایط کرونایی را مد نظر قرار دادیم و اجرای‌مان را در فضای باز طراحی کردیم. نمایش ما با رعایت همه پروتکل‌های بهداشتی اجرا می‌شد؛ فاصله اجتماعی، الزام ماسک زدن و اجرا در فضای باز، سلامت گروه و تماشاگران را تضمین می‌کرد.
رشیدی تاکید کرد: تئاتر شغل ماست و باید بتوانیم مانند دیگر مشاغل به فعالیت‌مان ادامه بدهیم و واقعا این پرسش در ذهن همه هنرمندان تئاتر وجود دارد که آیا تئاتر از مکانی مانند مترو خطرناک‌تر است؟ او با بیان این‌که افراد زیادی از راه تئاتر گذران زندگی می‌کنند، افزود: عوامل تئاتری بسیار پرشمار هستند. گرچه فقط بازیگران به واسطه حضور روی صحنه دیده می‌شوند ولی پشت صحنه تئاتر هم، افراد زیادی مشغول به کار هستند و حالا شغل همه آنان به خطر افتاده و منبع درآمدشان رو به نابودی است.