نجیب محفوظ، نمایشنامه‌نویس و نویسنده مصری است که در روزگار سالخوردگی‌اش توانست جایزه ادبی نوبل را هم از آن خود کند. او در رمان‌هایش نوشتن از مصر باستان را شروع کرد و بعد رسید به مصر مدرن، بعد هم تغییر رویه داد و رفت سراغ موضوعاتي مانند استعمار انگلیس و شد منتقد خاندان سلطنتی مصر. او در این مسیر تا جایی پیش رفت که در تعداد زیادی از رمان‌های برجسته‌اش به مسائل مهم اجتماعی از جمله حقوق زنان و زندانیان سیاسی پرداخته است.
روز گذشته خبر رسید که از این نویسنده فقید در ایران یک مجموعه داستان با نام «یک بعدازظهر شصت سالگی» منتشر شده است. این مجموعه را آن‌طور که مهر نوشته، اصغر علی‌کرمی ترجمه کرده و توسط نشر ایهام منتشر شده است.
این اثر ترجمه فارسی کتاب «صباح الورد» است که ترجمه تحت‌اللفظی آن به فارسی می‌شود «صبح بخیر». «صباح الورد» نام مجموعه داستان مستقلی است که نجیب محفوظ آن را در سال ۱۹۸۷ یعنی یک سال قبل از انتخاب وی به عنوان برگزیده جایزه نوبل، منتشر کرده و اصغر علی‌کرمی برای ترجمه فارسی آن نام یکی دیگر از داستان‌های این کتاب را انتخاب کرده است. این مجموعه متشکل از سه داستان نسبتا بلند است که از نظر موضوعی و زمانی به ترتیب پشت سر‌هم آمده‌اند و چه بسا بتوان آن‌را یک رمان تلقی کرد. از سوی دیگر می‌توان داستان‌های این مجموعه را اشاره‌های دوری به سه رمان معروف نجیب محفوظ یعنی «قصر شوق»، «بین القصرین» و «سکریه» دانست که در کنار هم سه‌گانه معروف او را تشکیل داده‌اند و نجیب به خاطر این سه‌گانه جایزه نوبل را دریافت کرده است. نجیب محفوظ به خاطر جایگاه ویژه در نمایشنامه‌نویسی و داستان و رمان و نیز شیوه روایت منحصر به فرد، شایسته دریافت جایزه نوبل به عنوان تنها نویسنده عرب‌زبان شده است. او بی‌شک بارزترین چهره داستانی از ادبیات معاصر عرب است.
اصغر علی‌کرمی از مترجمان پرکار در حوزه ترجمه ادبیات معاصر عرب است. عناوین برخی از کتاب‌های منتشر شده با ترجمه او از این قرار است: «هر عید محبوبه منی»، «همه چیز ممکن است»، «معشوقه من و سیگارهایم»، «خداوند فقط نامه‌های عاشقانه را جواب می‌دهد»، «همه‌چیز ممکن است» و «دوستت دارم امضای من است» جملگی از نزار قبانی، «پیاده‌روی با تبعید» اثر عدنان صائغ، «صبح بخیر» اثر نجیب محفوظ، «و در آغاز زن بود» سروده سعاد الصباح، «از پیکر تا دریا» اثر آدونیس و «آن زن جمله اسمیه است» اثر محمود درویش.