فارغ از تعریف‌هایی که این روزها از برنامه تلویزیونی «مامان‌ها» می‌شود اما این برنامه دارای چند نکته است که به چشم می‌آید و نمی‌توان به سادگی از روی آن عبور کرد. موضوعاتی که مهم‌ترین مخاطب این برنامه یعنی مادرها نیز در شبکه‌های اجتماعی و پای پست‌های این برنامه به آن اشاره کردند. البته بعضی از این نقدها در قالب سلیقه‌های مختلف است. مثل مسأله رنگ چادر مجری، طرح دکور و... که تعداد زیادی ندارد اما بعضی 
موارد قابل توجه و تامل‌تر هستند.
یکی از اصلی‌ترین نقدهایی که به این برنامه وارد است نحوه تهرانی بودن بیش از حد آن است. به هر حال همه مهمان‌ها از تهران انتخاب شدند که شاید توجیه تیم سازنده ساختار تولید باشد که نیاز است به خانه مهمان‌های حاضر در برنامه برود و همین باعث شده تمرکزش بر روی شهروندان تهرانی و نهایتا شهرهای اطراف آن باشد. همین موضوع باعث می‌شود تا تمرکز بر روی مادران پایتخت‌نشین و شهرهای نزدیک به آن باشد و درنتیجه از سبک زندگی مادرهایی که در شهرها و روستاهای کل کشور زندگی می‌کنند به دور است. همین چینش موجب شده مادرهای شهرهای دورتر و استان‌های متفاوت در برنامه کمرنگ شوند.
از طرفی مخاطب وقتی برنامه را نگاه می‌کند با تعدادی مادر تهرانی مواجه می شود که خانه‌های چشم‌نوازی دارند. مادرهایی با خانه‌های مرتب که در بهترین حالت خودشان جلوی دوربین حاضر می‌شوند. این مسأله باعث شده چهره برنامه کمی لوکس به نظر برسد و بعضی‌ها در شبکه‌های اجتماعی نیز به آن اشاره کنند. این بروز مهمان‌ها موجب شده برخی از مخاطبین حس همذات‌پنداری کمتری پیدا کنند. البته این مسأله همواره وجود دارد که آدم‌ها در جلوی دوربین تلویزیونی 
سعی می‌کنند بهتر از آنچه که همیشه هستند را نشان دهند و وقتی این با نورپردازی و فیلم‌برداری ترکیب می‌شود، این جلوه‌گری افزایش پیدا می‌کند اما با وجود این ملاحظات که پاسخ تیم تولید کننده هم تقریبا همین بوده مسأله این است که مخاطب با تصویری که می‌بیند روبه‌روست و این توضیحات فنی و فرامتنی باعث نمی‌شود تصاویر خانه‌های جذاب برایش عادی‌تر شود. علاوه بر این برخی از مواقع سطح دغدغه و موضوعات افراد حاضر در این برنامه عمیق‌تر از آن چیزی است که مردم در واقعیت با آن درگیر هستند و مطرح می‌شود. به عنوان مثال موضوعی مانند مقایسه کردن انتخاب خوبی برای برنامه است و در هر صورت همه و به طور خاص مادرها درگیر آن هستند؛ اما جنس پرداخت به این موضوع متفاوت‌تر از آن چیزی است که مردم با آن همزادپنداری ‌کنند و در واقع زاویه نگاه برنامه به این مسأله کمی خاص‌ شده است.
احتمالا اگر قسمت‌های بیشتری از «مامان‌ها» پخش شود، انتقادات و نکات مثبت دیگری نیز  طرح کرد اما تا این جای کار مهم‌ترین مسأله‌ای که مخاطبان به نقد آن پرداختند همین چالش‌هاست. چالش‌هایی که نشان می‌دهد مخاطبان امروز تلویزیون بهترین و واقعی‌ترین منتقدان هستند و به خوبی می‌توانند نقاط ضعف را تشخیص دهند. نقاط ضعفی که شاید در باطن به خاطر مسائل مالی، شرایط تولیدی، خط قرمزهای فرهنگی و... راه حل ساده‌ای برایش وجود نداشته باشد اما به هر حال به چشم می‌آیند و مواجهه مخاطب هم با همان ظاهر برنامه تلویزیونی است نه پشت صحنه و توضیحات فرامتنیش.