به نفع آنها، به ضرر ما

روند اعتراض سرمربیان لیگ‌برتری به برنامه‎ریزی سازمان لیگ ادامه دارد

به نفع آنها، به ضرر ما

ویروس کووید-19 چنان بلایی سر این دوره از رقابت‎های لیگ‌برتر فوتبال ایران آورده که اعتراض به آن و انتقادها از برنامه‎های مربوط به زمان‏بندی دیدارها متفاوت‎تر از هر زمانی است. اکنون مربیان لیگ برتری هم‎صداتر هستند و کلمات مشابهی هم در رابطه با برنامه در نظرگرفته شده برای این لیگ به کار می‎برند؛ کلماتی نظیر شاهکار، فاجعه یا افتضاح. محوریت مشترک اکثر انتقادها نیز فشردگی بیش از اندازه رقابت‎های لیگ و شرایط نابرابر بین تیم‏ها و بی‎عدالتی است. به هرحال عجله در فصل بیستم بی‎سابقه است. لیگ‌برتر فوتبال ایران هیچ زمانی به اندازه این فصل آنقدر عجله نداشت و مشخص نیست به کجا هم می‎خواهد برود.

 به نفع آنها، به ضرر ما
بخشی از اعتراض‌ها در رابطه با برنامه‎ریزی لیگ این است که مسؤولان سازمان لیگ بنا بر مصلحت برخی از تیم‎ها این برنامه را تنظیم می‏کنند.  این ادعا به خصوص از سوی برخی از سرمربیان لیگ برتری مطرح می‎شود.
به عنوان مثال حضور پرسپولیس در فینال لیگ قهرمانان آسیا منجر به این شد که دیدار سرخپوشان با نساجی لغو شود.
از سویی دیگر برخی از مربیان لیگ‌برتری به شدت به این موضوع معترض هستند که چرا برنامه لیگ تا نیم فصل به طور کامل اعلام نمی‌شود؟
برخی دیگر از تیم‎ها نیز با معضل عقب افتادن پی‌در‌پی دیدارهای‌شان در لیگ‌برتر روبه‌رو شده‎اند.
جواد نکونام سرمربی تیم فولاد یکی از آن مربیانی است که اعتقاد دارد برنامه‎ریزی لیگ به ضرر تیم‎هایی نظیر فولاد و به سود تیم‎های استقلال و پرسپولیس است.
او در این‌ باره در مصاحبه‎ با ورزش سه
گفت: «چرا باید سه هفته بیرون از خانه بازی کنیم؟ من باید از حق تیمم دفاع کنم. همه تیم‌ها ناراضی هستند به‌جز دو تیم که خودتان می‌دانید. همه شرایط باید برای تیم‌ها یکسان
باشد.»
این «شرایط یکسان» اکنون بزرگ‎ترین خواسته مربیانی مانند نکونام است. با رعایت این شرط حالا اگر برنامه لیگ فوق‌فشرده هم باشد از نظر آنها اشکالی ندارد.
 زورگویی به وقت فوتبال
فرضیه «به نفع آنها، به ضرر ما» کم‌کم به باور اکثر سرمربیان لیگ برتری تبدیل می‎شود. برنامه بسیار فشرده لیگ‌برتر فوتبال ایران حالا توام با فرضیه «بی‎عدالتی» شده که برخی را به‌شدت ناراحت و عصبانی کرده است.
حالا فضای دو پاره‎ای در لیگ‌برتر فوتبال ایران به وجود آمده، عده بسیار قلیلی اعتقاد دارند که برنامه‎ریزی لیگ هیچ ارتباطی به آنها ندارد و در طرف مقابل عده دیگری هستند که سرسختانه معتقدند آنچه در لیگ‌برتر می‎گذرد در موازات کامل با منافع چند تیم خاص است.
مهدی تارتار سرمربی تیم پیکان از شرایط حاکم بر فوتبال ایران تحت عنوان «زورگویی» یاد می‎کند. او هم در مصاحبه‎ای که اخیرا با ایسنا انجام داده چنین گفت: «برخی تیم‌ها زور زیادی دارند و روی تصمیمات سازمان لیگ تاثیر می‌گذارند. این انصاف نیست. هر تیمی زور دارد تهدید می‌کند روی تصمیم سازمان لیگ تاثیر می‌گذارد و هر تیمی هم که زور ندارد، باید تصمیمات
اتخاذ شده را اجرا کند. این گونه برنامه‌ریزی و زورگویی فقط در فوتبال ما وجود دارد.»
 احترام به تصمیمات
انتقاد از برنامه‎ریزی لیگ‌برتر فوتبال ایران به دو دلیل عمده صورت می‎گیرد؛ مشخص نبودن برنامه آن و فشردگی بیش از حد دیدارها. کنار هم قرار گرفتن این مشکلات باعث شده تا صدای اعتراض به سازمان لیگ بلندتر از هر زمان دیگری باشد. تمامی این برنامه‎ریزی‎ها خارج از اصول حرفه‎ای و استاندارد تعبیر می‎شود.
البته در حالی که هر روز نسبت به روز قبل انتقادها از این لیگ بالاتر می‎رود برخی مماشات بیشتری از خود نشان می‎دهند. نمونه‎اش علیرضا مرزبان مربی تیم سپاهان.
او نیز در گفت‌و‌گویی اذعان داشت: «سپاهان سه بازی خارج از خانه را پشت سر هم باید انجام دهد و سفرهای دور و درازی خواهیم داشت اما به این مساله اعتراضی نداریم و به سازمان لیگ احترام می‌گذاریم. باید سعی کنیم معیارهای احترام به حقوق همدیگر را رعایت کنیم و این درسی است که داریم از آن رد می‌شویم.»
اما همه مثل مرزبان نیستند و واقعا در مقابل مشکلات کنونی این لیگ تاب ندارند.
 خیلی هم خوب است!
خیلی عجیب است که در بلبشوی اعتراض‌ها به نحوه برنامه‌ریزی لیگ یکی پیدا شود و بگوید این شرایط به نفع تیمش شده است. واقعا هم حقیقت دارد. ابراهیم صادقی سرمربی تیم سایپا کسی است که می‎گوید فشردگی لیگ برتر فوتبال ایران به نفع تیمش شده است. او در اینباره گفته است: «واقعیت این است فشردگی بازی‌ها مشکلی برای ما ایجاد نکرده است. من سعی می کنم منافع تیم خودم را در نظر بگیرم.»
البته قطعا و حتما اگر سایپا کمی ضعیف تر از آنچه که هست نتیجه می‏گرفت قطعا ابراهیم صادقی هم یکی از معترضان به سازمان لیگ بود، هر چند شاید اعتراضش به پای تند و تیزی حرف‎های نکونام و یا تارتار نرسد.
 از آنجا تا اینجا
واقعیت این است که شرایط پاندمی کرونا در جهان تاثیر بسیار زیادی روی ورزش گذاشته است. از تمامی جنبه‎های منفی آن که بگذریم به یک اتفاق در فوتبال جهان باید توجه کنیم که در اکثر کشورها رخ داده است؛ فشردگی در برنامه برگزاری دیدارهای لیگ فوتبال.
هم اکنون در انگلیس، اسپانیا، آلمان و چندین کشور قدرت‎مند دیگر در زمینه فوتبال، برنامه دیدارهای لیگ فشرده‎تر از هر زمانی برگزار می‎شود.
اما واقعا چه اتفاقی می‎افتد که کمتر کسی در لیگ‌برتر انگلیس، لالیگای اسپانیا یا بوندسلیگای آلمان به این فشردگی اعتراض می‎کند اما در ایران انتقاد از فشردگی تا این اندازه زیاد است؟ شاید یک جای کار
واقعا می‎لنگد.