کرونا مشکلات زیادی را برای بدنه جامعه هنری ایجاد کرده و کم نیستند هنرمندان مختلف تلویزیون که در ماه‌های اخیر بدجوری گرفتار مشکلات اقتصادی شده‌اند و این‌که مدام می‌گویند تولیدات باید بخوابد با این حجم بیکاری در تناقض است.
اگر همین سریال‌های تلویزیونی که در دست تولید است یا روی آنتن می‌رود هم نبودند حجم بیکاری چند برابر می‌شد و معلوم نبود چه مشکلات دیگری حادث می‌شد ولی به هر حال باز در تولید سریال‌ها باید دستورالعمل‌های بهداشتی را رعایت کرد.
سریال‌های تلویزیونی باید خیلی سعی کنند که با رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی جلوی دوربین بروند چون هر اتفاق ناگواری که از بابت شیوع کرونا در پشت صحنه تولید سریال‌ها بیفتد بلاشک موجب ایجاد سوءتفاهم در بدنه جامعه هنری می‌شود.
تلویزیون باید چراغش روشن باشد تا بالاخره مردم هم در این دوران قرنطینه کرونا پای تلویزیون بنشینند و سرگرم شوند و اگر این طور باشد که تلویزیون هم بخواهد مرتب سریال و فیلم و برنامه تکراری پخش کند قطعا مخاطبان قید تلویزیون را می‌زنند.
حالا حتما هم لازم نیست فیلم یا سریال‌ها یا برنامه‌های پرهزینه برای تلویزیون بسازند و فقط کافیست با یک برنامه ریزی درست و شناخت نیروهای زبده و کاربلد، برنامه‌های سرگرم‌کننده و به‌روز برای مردم تدارک ببینند.
در دهه شصت که جنگ بود باز هم برنامه‌های ترکیبی موسوم به جُنگ تولید می‌شد که انصافا مخاطب هم داشت. البته آن زمان نه ماهواره بود و نه شبکه‌های اجتماعی و گوشی‌های هوشمند ولی بالاخره الان هم اگر بخواهیم محتوای جذاب و سازنده تولید کنیم قطعا خواهیم توانست.
پس باید همه دست‌اندرکاران تلویزیون دست به دست هم دهند و با شکل‌دهی گروه‌های فعال و پویا به سمت ساخت برنامه‌های سرگرم‌کننده‌ای بروند که مردم خسته از اتفاقات مختلف این روزها را قدری به آرامش برساند.