فرشید حیدرزاده، جوان محقق و مخترعی است که 6 سال قبل و در 25 سالگی به فکر تولید ماده‌ای شوینده به‌عنوان جایگزینی برای مواد ضدعفونی کننده و سفیدکننده افتاد.
 او در مورد چگونگی شکل‌گیری ایده این محصول به جام جم می‌گوید: «چند سال قبل وقتی در حال اسباب‌کشی بودیم طبق روال معمول در ابتدا به کار نظافت در منزل جدید مشغول شدیم. مادرم برای نظافت سرویس‌های بهداشتی از جرم‌گیر و سفیدکننده استفاده کرد و ترکیب این دو ماده شیمیایی در لوله‌های آب موجب تصعید گازهای سمی و تولید بوی بسیار بدی شد و حتی منجر به بیهوشی مادرم شد.
از آنجا که به‌عنوان یک محقق و مخترع همیشه ذهنم درگیر پدیده‌هایی در اطراف می شد که نیاز به اصلاح و بازنگری داشت، ایده تولید یک ماده شوینده با قابلیت جرم‌گیری و سفید‌کنندگی یه ذهنم رسید؛ماده‌ای که مشکلات معمول شوینده‌های رایج را نداشته باشد و در عین حال بتواند جرمگیر و شوینده خوبی باشد. با توجه به اینکه در رشته نرم‌افزار تحصیل کرده وعضو باشگاه پژوهشگران دانشگاه آزاد اسلامی بودم، برای رسیدن به فرمولی مؤثر در تولید این ماده شیمیایی ابتدا به مشورت با استادان شیمی پرداختم و همچنین از اطلاعات خواهرم که او نیز در رشته شیمی تحصیل کرده بود استفاده کردم.»
این مخترع جوان خراسانی در ادامه می‌افزاید: «ابتدا نمونه اولیه محصولاتی که در یک همکاری خانوادگی تولید کرده بودیم را در اختیار همسایگان، اقوام و آشنایان قرار ‌دادیم تا نظر مصرف‌کنندگان را جویا شویم که خوشبختانه با نظر مساعد آنها همراه بود. سپس تصمیم به ثبت طرح در پارک علم و فناوری گرفتیم و با انجام آزمایش‌های لازم در آزمایشگاه کنترل کیفی همکار اداره استاندارد موفق به دستیابی به نتایج خوب و پس از آن نیز ثبت اختراع شدیم. در مرحله بعد به‌منظور ورود به صنایع شیمیایی و معرفی محصولی جدید به بازار، شرکتی را در این زمینه ثبت کردیم. در ادامه پس از طی مراحل پیچیده و نفسگیر اداری برای گرفتن دیگر مجوزهای لازم مانند مجوز اتصال به فاضلاب از سازمان محیط‌زیست و پروانه بهداشت از اداره بهداشت سازمان غذا و دارو، کارخانه تولید انواع مواد شوینده را در یک واحد صنعتی واقع در شهرک صنعتی خیام نیشابورراه‌اندازی کردیم. کارخانه‌ای که متاسفانه به دلیل نبود منابع مالی لازم، در عین داشتن ابزارآلات کامل برای تولید این محصول،فعلا محصول تولید نمی‌کند.»
چالش های پیش رو برای تولید
همانطور که می دانیم مشکلات اقتصادی، پیچ‌و‌خم‌های اداری و قوانین گاه گیج‌کننده، منجر شده است حضور و ادامه بقا درعرصه تولید،حتی برای تولیدکنندگان با سابقه به چالشی بزرگ تبدیل شود.موضوعی که برای شرکت فناور «شیمی پارسیان عطار» نیز مسأله‌ساز شده است. این گروه تولیدی با وجود کسب تمام مجوز‌های لازم به‌دلیل نبود سرمایه‌گذار به‌منظور تامین سرمایه در گردش هنوز موفق به کسب پروانه ساخت برای تولید محصولات مورد اشاره نشده است.
حیدرزاده در این خصوص تصریح می‌کند: «برای حل مشکل کمبود سرمایه، اولین گزینه مشارکت با دیگر شرکت‌ها و استفاده از ظرفیت خالی آنها در تولید است که متاسفانه این مشارکت به نفع ایده‌پرداز نیست.زیرا بیشتر اوقات شرکت‌های موردنظر به‌دنبال دستیابی به فرمول شیمیایی محصولات جدید هستند و پس از دریافت فرمول‌ها به بهانه‌های متعدد با شخص یا گروه ایده‌پرداز قطع همکاری می‌کنند.»
این محقق جوان تصریح می‌کند:«در صورت جذب سرمایه‌ای بالغ بر شش میلیارد تومان قادر خواهیم‌ بود با به کارگیری 75 جوان متخصص و بومی، ماهانه 1200 تن محصولات شوینده  و120 تن الکل اتانول شیرین(96 درصد) تولید کنیم و پس از گذشت 18 تا 20 ماه برگشت سرمایه را خواهیم داشت. اتفاقی که امیدواریم پس از انتشار این نوشتاردر طرح نشان ایرانی 2 از طریق روزنامه جام‌جم ممکن شود.»



مزایای شوینده های جدید شرکت «شیمی پارسیان عطار»

مدیرعامل شرکت شیمی پارسیان عطار درباره ویژگی‌های شوینده جدیدی که اختراع کرده و به ثبت رسانده است می‌گوید:«محصولات ما، خواص پاک‌کنندگی و جرم‌گیری و سفیدکنندگی مواد شوینده موجود در بازار را دارند اما  با استفاده از فرمول شیمیایی جدید در این شوینده‌ها از تصعید گازهای سمی، خورندگی،بوی بد،رنگ‌بری و اثرات مضر بر تنفس و پوست بدن، خبری نیست.حیدرزاده در ادامه به معرفی برخی دیگر از محصولات این شرکت می‌پردازد و می‌افزاید: «خوشبختانه بجز فعالیت در زمینه تولید جرم‌گیر و سفید‌کننده،مایع دستشویی،ظرفشویی و محلول ضدعفونی‌کننده دست با قابلیت ترمیم‌کنندگی پوست دست، محلول ضدعفونی‌کننده سطوح، محصولات شوینده با زمینه گیاهی و نانو نیز می‌توانیم تولید کنیم.شرکت فناور ما همچنین اولین واحد تولیدی الکل اتانول طبی در شهرستان نیشابوراست. اینها محصولاتی است که پروانه بهداشتی را از وزارت بهداشت دریافت کرده و بلافاصله پس از جذب سرمایه‌گذار می‌تواند با اخذ پروانه ساخت به بازار عرضه شود.»