کارنامه سیاه رامسفلد
جورج واکر بوش، رئیس‌جمهور اسبق آمریکا از معدود کسانی است که از مرگ رامسفلد، ابراز تاسف کرده‌است. جورج دبلیو بوش، در واکنش به مرگ رامسفلد در بیانیه‌ای نوشت: «در دوره‌ای که کشور و ارتش ما در برابر چالش‌های سنگین و بی‌سابقه‌ای قرار داشت، شخصیتی همچون رامسفلد با بهترین خصوصیات هم در راس وزارت دفاع بود که هیچ‌گاه از تصمیمات دشوار و قبول مسؤولیت‌های سنگین بیمی نداشت.»
کارنامه رامسفلد اما منتقدان بی‌شماری دارد.
 او متهم است با واردکردن آمریکا به دو جنگ با دلایلی بعضا موهوم عملا توان و قدرت آمریکا را فرسوده کرد و این کشور را به ورطه طولانی‌ترین و پرهزینه‌ترین جنگ‌های آمریکا انداخت. به‌خصوص حمله به عراق با ادعای تصاحب سلاح‌های کشتار جمعی و با ایده ایجاد مشعل دموکراسی برای خاورمیانه بزرگ با نتایجی که به بار آورد آماج حمله منتقدان و برخی مدافعان سابق این حمله در دستگاه رهبری آمریکاست.
جان مک‌کین، سناتور فقید آمریکایی و از اعضای سرشناس حزب جمهوریخواه، هم‌حزبی خود، دونالد رامسفلد را دارای کارنامه‌ای می‌دانست که نامش را به‌عنوان بدترین وزیر دفاع آمریکا در تاریخ ثبت خواهد کرد.
براساس گزارش شبکه دویچه‌وله، سال ۲۰۰۶ که حزب جمهوریخواه را در جریان انتخابات کنگره از جمله به دلیل رویکردهای نظامی دولت بوش با شکست سختی روبه‌رو کرد، به استعفای رامسفلد انجامید.
 سنای آمریکا سال ۲۰۰۸ رامسفلد را در نقض حقوق بشر در زندان‌ها و بازداشتگاه‌های آمریکا در خارج از این کشور مسؤول شمرد. به‌خصوص افتضاح شکنجه‌های درون زندان ابوغریب بغداد که تصاویر آن موجی از انزجار در جهان برانگیخت جزئی از اتهامات علیه رامسفلد‌بود.
او همچنین متهم بود که در صدور مجوز استفاده از شیوه‌های بحث بر‌انگیز و شکنجه‌گونه برای اعتراف‌گیری از متهمان بازداشتی در زندان گوانتانامو نقش داشته است. رامسفلد بعد از پایان دوران وزارت دفاع در دولت جورج دبلیو بوش به کار در بخش خصوصی مشغول شد.
رامسفلد و معمای ایران قدرتمند
وزیر دفاع اسبق و جنگ‌طلب دولت بوش، نهایت تلاش خود را در مواجهه با ماهیت و موجودیت نظام جمهوری اسلامی و ملت ایران به‌کار برد.
رامسفلد، جمهوری اسلامی را نیز پیوسته به صورت واهی به حمایت از تروریسم و تلاش برای دستیابی به سلاح هسته‌ای متهم می‌کرد.
برخی از اظهارات او این تصور را القا می‌کرد که بعد از حمله به عراق، حمله به ایران و برخی دیگر از کشورهای منطقه در دستور کار است.
 برداشتی که کار تکذیب آن پیوسته به عهده چهره‌هایی مانند کالین پاول، وزیر خارجه وقت دولت بوش و دیگر مقامات آمریکایی بود. رامسفلد سال‌ها پس از اشغال عراق نسبت به شکست اشغال عراق اعتراف کرد. وی سال 1394 در گفت‌وگو با روزنامه تایمز تصریح کرد: سیاست دولت جورج بوش برای تحمیل دموکراسی به عراق کار درستی نبوده‌است.
 تلاش برای جایگزینی حکومت مستبد صدام حسین با یک ساختار دموکراتیک غیرواقعی بوده است. شخصی نبودم که فکر کنم الگوی خاص دموکراسی ما، مناسب برای سایر کشورها در هر لحظه از تاریخ آنهاست. این ایده که ما می‌توانیم یک مدل دموکراسی مدنظر خودمان را در دیگر کشورها پیاده کنیم، غیرواقعی‌است.
مواضع رامسفلد در این خصوص کاملا متناقض با اظهارات و رفتارش در زمانی است که وزیر دفاع دولت بوش بود. وی در آن زمان از ایده استفاده از ابزار جنگ برای پیاده کردن دموکراسی با توسل به زور در سراسر خاورمیانه حمایت‌می‌کرد.


رامسفلد از معدود چهره‌های تاریخ آمریکاست که با فاصله چند دهه، دو بار در سمت‌های مهم کابینه حضور داشت. او تنها وزیر دفاع تاریخ آمریکاست که دو دوره غیرمتوالی در این سمت حضور داشته است. اول از ۱۹۷۵ تا ۱۹۷۷ در زمان جرالد فورد و سپس از ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۶ در زمان جورج دبلیو بوش. در دهه ۱۹۷۰ او در حالی سر کار آمد که دولت ریچارد نیکسون با استعفای رئیس‌جمهور کنار رفته بود و حالا کابینه فورد می‌بایستی راهبرد جنگ سرد آمریکا را که نیکسون و هنری کیسینجر تدوین کرده بودند، پیش ببرد.
رامسفلد در دوران رونالد ریگان، در ۲۰دسامبر سال ۱۹۸۳ طی مأموریتی ویژه با صدام حسین دیدار کرد.
این دیدار در بحبوحه جنگ تحمیلی علیه کشورمان انجام شد و هدف از آن، اعلام حمایت رسمی ایالات متحده از جنایات صدام علیه جمهوری اسلامی ایران بود. رامسفلد در کتاب خاطراتش با نام دانسته‌ها و نادانسته‌ها به بخشی از خاطرات خود و مذاکراتش با صدام در این دیدار اشاره کرده است. او در این خاطرات چند بار تأیید می‌کند می‌دانسته صدام در جنگ از سلاح شیمیایی استفاده می‌کرد. سپس این‌که می‌دانسته صدام یک جنایتکار بود. با این حال رامسفلد در آن زمان به عنوان مامور و نماینده ویژه دولت ریگان، به صدام تضمین داد تا زمان نابودی ایران به حمایت کاخ‌سفید از رژیم بعث عراق ادامه می‌دهند.
با این حال درنهایت رامسفلد و دیگر مقامات آمریکایی در حسرت شکست کشورمان ماندند. امروز ملت ایران و نظام جمهوری اسلامی به حرکت رو به جلوی خود در منطقه و نظام بین‌الملل ادامه می‌دهند، حال آن‌که دیگر خبری از رامسفلد نیست.