مشکل اصلی که خوزستان در حال حاضر با آن دست‌وپنجه نرم می‌کند، بحران بی‌آبی است. این مسأله باعث شده کشاورزان نتوانند کشت کنند و احشام و دام‌ها هم در معرض تلف قرار گیرند. ازسوی دیگر آب هورالعظیم به‌شدت کم شده و این موضوع باعث شده محیط‌زیست در این استان در معرض خطر قرار گیرد و زمینه برای مهاجرت برخی روستاییان به برخی مناطق فراهم شود.
از سوی دیگر کم‌آبی در هورالعظیم هم زمینه‌ساز بروز پدیده ریزگردها می‌شود. سبب این کم‌آبی، البته خشکسالی است اما علت عمده آن انتقال آب‌های خوزستان از سرچشمه‌های کارون و دز به فلات مرکزی است و دیگر آن‌که سدهای بسیار زیادی در بالادست کرخه ساخته‌شده و طرح‌های سدسازی دیگری هم در مرحله اجراست. این سدها باعث شد آبی که از کرخه به‌طرف خوزستان می‌آمد در بالادست مورد مصارف کشاورزی و... قرارگیرد.
این دغدغه را پنج سال پیش در خطبه‌های نماز جمعه متذکر شدم و در همان زمان با وزیر نیروی وقت هم در میان گذاشته شد. جالب این‌که وزیر هم معتقد بود اقدامات صورت گرفته در حوزه سدسازی باعث بروز فاجعه در خوزستان شده و وقتی دلیل این کار مورد پرسش قرار گرفت، عنوان کرد این دستور رئیس‌جمهور بود تا مناطق بالادست از بحران بیکاری نجات پیدا کنند.
 همان موقع عنوان شد کدام رئیس‌جمهور عاقل و عادل به بهانه آبادانی منطقه‌ای، نقطه‌ای دیگر را نابود می‌کند؟ واقعیت آن است که حضور برخی مدیران نالایق با اقداماتی که انجام دادند، زمینه‌ساز این بحران شد. البته در کنار این افراد، حضور مدیران کارآمد و لایق را مغتنم می‌شماریم.
متأسفانه برخی مدیران کارآمدی لازم را ندارند و امیدوارم در دولت جدید این نقیصه برطرف شود و مدیران قوی و توانمند جایگزین افراد ناکارآمد شوند. انتظار داریم در دوره جدید فعالیت دولت و قوه قضاییه همچنین با همکاری مجلس یازدهم اقدامات وزارت نیرو در انتقال سرشاخه‌های آب خوزستان به مناطق دیگر مورد تجدیدنظر قرار گیرد.
 از سوی دیگر پروژه انتقال آب خلیج‌فارس به فلات مرکزی تسریع شود. خوشبختانه براثر مطالباتی که از سوی چهره‌های دلسوز و پیگیر صورت گرفت، قرار شد شورای عالی آب کشور، این آب از خلیج‌فارس به مناطق دیگر انتقال یابد.