ارزش و اعتبار هیچ مدال و افتخاری به پای مدال رقابت‌های المپیک نمی‌رسد. برخی در رابطه با مدال‌های المپیک نیز رده‌بندی خاصی را قائل شده و بین آنها ارزش‌گذاری کرده‌اند. مثلا برخی بر این باورند که ارزش مدال‎هایی که در رشته‌های مادر مثل دوومیدانی و ژیمناستیک به دست می‌آید از مدال رشته‌های رزمی و کشتی بیشتر است.
برخی دیگر نیز بر این باورند که مدال رشته‌های تیمی از مدال اکثر رشته‌های موجود در المپیک از ارزش بیشتری برخوردار است. همانند مدال فوتبال، بسکتبال یا والیبال. همه اینها را گفتیم تا به اینجا برسیم که با توجه به برتری تیم‌ملی والیبال ایران مقابل لهستان این احتمال وجود دارد که با در نظر گرفتن نحوه صعود تیم‌ها می‌توان شانسی برای مدال‌آوری تیم‌ملی ایران کنار گذاشت، یعنی کسب یک مدال بسیار ارزشمند. حتی با این‌که والیبال ایران در المپیک هنوز در ابتدای راه قرار دارد و هیچ یک از نتایج بازی‌های آتی تیم‌ملی قابل پیش‌بینی نیست اما می‌توان در انتهای تونل سخت و پرچالش بازی‌های والیبال المپیک توکیو درخشش یک مدال را دید.
اگر چنین اتفاقی بیفتد بسیار تاریخی و بی‌نظیر خواهد بود. اما با تمام این اوصاف شاگردان آلکنو در تیم‌ملی والیبال ایران راهی سخت و مشکل دارند. خوشبختانه آنها در همین ابتدای راه، شاخ غولی به نام لهستان را شکستند و نشان دادند که بر خلاف لیگ ملت‌های والیبال اکنون به آمادگی مورد نظر رسیده‌اند.
حالا تیم‌ملی والیبال ایران آماده مصاف امروز با ونزوئلاست، تیمی که حریف چندان چشمگیری محسوب نمی‌شود. اما یادتان می‌آید در همان لیگ ملت‌های والیبال استرالیا هم حریف چشمگیری نبود اما ایران را شکست داد؟ امیدواریم اتفاقات  عجیب و غریب مشابه لیگ ملت‌ها دیگر در انتظار شاگردان آلکنو نباشد. المپیک با ارزش‌تر از این حرف‎هاست.
 بی کوبیاک، با کوبیاک
دو روز از مصاف تیم‌ملی ایران با لهستان و کسب آن پیروزی ارزشمند می‌گذرد اما هنوز بسیاری از غیبت کوبیاک ستاره بزرگ لهستانی‌ها در آن دیدار می‌گویند، ستاره‌ای که قبلا دشمنی و عداوت خود را با ایران و ایرانی نشان داده بود. حالا که او حسابی سوژه شده کمتر کسی به این نکته توجه می‌کند که اگر او در ترکیب تیم‌ملی کشورش قرار می‌گرفت چه نتیجه‌ای رقم می‌خورد؟ اما به هر حال اکنون نکته مهم این است که ایران موفق به شکست یکی از مدعیان المپیک شده و شانس بسیار زیادی دارد تا ادامه راه را برای خود هموارتر کند.
یک راه مشخص اکنون پیش روی تیم‌ملی والیبال ایران قرار گرفته است که اگر بر اساس آن بتواند تیم اول یا دوم گروه خود شود آنگاه تقریبا «راحت» به نیمه‌نهایی می‌رسد؟ واقعا چنین اتفاقی رخ خواهد داد؟

 اولین مسابقه تیم‌ملی والیبال لهستان در المپیک توکیو یک مهمان ویژه داشت؛ آندری دودا، رئیس‌جمهوری لهستان که در ورزشگاه حضور داشت و از نزدیک شاهد شکست تیم‌ملی کشورش برابر تیم‌ملی ایران بود. دودا پیش از این بازی به تماشای دو مسابقه دیگر هم نشسته بود: مسابقه بسکتبال سه نفره لهستان که به شکست این تیم انجامید و مسابقه تنیس دو نفره هورکاچ و کوبوت که این بازی نیز به شکست لهستانی‌ها ختم شد!
در سومین بازی نیز حضور رئیس‌جمهوری برای والیبالیست‌های لهستانی خوش‌یمن نبود و این تیم 3بر2 از ایران شکست خورد. میشل کوبیاک، کاپیتان معروف تیم‌ملی والیبال لهستان درباره حضور دودا به شوخی گفت: «ما خیلی خوشحالیم که رئیس‌جمهور بازی ما را تماشا کرد اما صادقانه بگویم احتمالا برای ما بدشانسی آورد!» کوبیاک در ادامه گفت: «ما خوشحالیم که مهمترین مقام کشورمان مسابقه ما را تماشا کرد و می‌خواستیم نتیجه متفاوتی بگیریم. اما همین است که هست و باید این نتیجه را بپذیریم و زیاد نگرانش نباشیم چرا که هنوز اتفاقی نیفتاده است.»
کوبیاک در پاسخ به این سوال که به عنوان کاپیتان پس از این شکست برای افزایش روحیه هم‌تیمی‌هایش چه خواهد کرد، باز هم با طنز مخصوص به خودش گفت‌: «آنها را برای نوشیدنی بیرون می‌برم!»