از میان 200 کشوری که به طور میانگین در هر دوره المپیک شرکت می‌کنند، تنها 19کشور توانسته‌اند به مدال رشته دوی 100متر برسند. از این 19 کشور هم فقط هشت کشور توانسته‌اند به مدال طلا برسند و روی سکوی قهرمانی بایستند. در این میان آمریکا با کسب 16مدال طلا، رکورددار این رشته ورزشی در تاریخ المپیک است. البته سه دوره است که دونده‌های آمریکایی از رسیدن به مدال طلا باز مانده‌اند. آخرین طلای آنها در در المپیک 2004 توسط جاستین گاتلین بود.
در المپیک 1968 برای اولین بار از زمانسنج الکترونیکی برای ثبت زمان ورزشکاران در دوی 100متر استفاده شد. از آن زمان تا امروز، 12بار رکورد المپیک تغییر کرده است. آخرین رکورد ثبت شده این رشته در بازی‌های المپیک در اختیار یوسین بولت جامائیکایی است که در المپیک 2012 لندن توانست زمان 9/63ثانیه را از خودش به جا بگذارد. البته بهترین رکورد این رشته در طول تاریخ 58/9 ثانیه است که خود بولت در بازی‌های جهانی برلین آن را ثبت کرد.
اگر بخواهیم به عنوان پیرترین ورزشکار و مدال‌آور این رشته در تاریخ المپیک اشاره کنیم، به اینفورد کریستی انگلیسی می‌رسیم. این دونده اصالتا جامائیکایی در المپیک 1992 سئول در حالی که 32 سال و سه ماه و 30 روز داشت، به فینال این بازی‌ها رسید. او در همان مسابقه توانست با ثبت زمان 9/96به مدال طلا برسد تا به عنوان پیرترین مدال‌آور این رشته مهیج هم شناخته شود.
در دوی 100متر مردان در المپیک تنها دو‌ورزشکار توانسته‌اند از عنوان قهرمانی خود دفاع کنند. اولین ورزشکار کارل لوئیس آمریکایی بود که در دوی المپیک 1984 و 1988 توانست به مدال طلا برسد. دومین نفر که عنوان سریع‌ترین مرد دنیا هنوز برای اوست، یوسین بولت است که توانسته در سه دوره متوالی المپیک به مدال طلای این رشته برسد.
اگرچه بازی‌های المپیک از سال 1896 شروع شده است، اما اولین رکورد رسمی این رشته ورزشی سال 1900 ثبت شد که 10/8ثانیه بود. 32 سال طول کشید تا این رکورد عوض شد و به زمان 10/3 ثانیه برسد.
دفعه بعدی نیز 32 سال طول کشید تا این‌که سال 1964 این رکورد به 10ثانیه رسید. از آن زمان به بعد در المپیک‌های 1968، 1988، 1996 و 2008 رکورد تغییر کرد.
یکی از به یاد ماندنی شب‌های این بازی در تاریخ المپیک در 20 ژوئن سال 1968 رقم خورد. این برای اولین بار بود که از زمانسنج الکترونیکی در این بازی‌ها استفاده می‌شد. جیم هاینس، رونی اسمیت و چارلز گرین در آن مسابقه توانستند هر کدام‌شان یک بار رکورد را بالاتر ببرند که میانگین آن روی 10ثانیه بود. به دلیل این اتفاق تاریخی، نام « شب سرعت » را روی آن مسابقه گذاشتند.
میان 10زمان برتر این رشته در تاریخ المپیک، شش رکورد در اختیار دونده‌های جامائیکایی است، سه رکورد هم آمریکایی‌ها در دست دارند و یک رکورد هم برای دونده کانادایی است.
نکته جالب این است که از آن شش رکورد ثبت شده برای کشور جامائیکا، سه رکورد دست بولت افسانه‌ای است.
اولین بار که رک، دونده کانادایی توانست در دوی 100متر المپیک به مدال طلا برسد، سال 1928 بود که پرسی ویلیامز به مدال طلا رسید. بعد از آن 60 سال طول کشید تا یک بار دیگر دونده‌ای کانادایی به مدال طلا برسد. بوریس جانسون در المپیک 1988 با رکورد 79/9 به مدال طلا رسید. البته چند وقت بعد و به دلیل مثبت شدن تست دوپینگ، مدال طلای جانسون پس گرفته شد.\


در فینال رقابت دوی صد متر که یکی از جذاب‌ترین رقابت‌های المپیک به شمار می رود؛ مارسل یاکوبس از ایتالیا با زمان ۹:۸۰ به عنوان سریع ترین نفر از خط پایان عبور کرد و مدال طلا را به خود اختصاص داد. در این فینال فرد کارلی از آمریکا با زمان ۹:۸۴ در رده دوم قرار گرفت و آندره گراس از کانادا با زمان ۹:۸۹ در رده سوم ایستاد و مدال برنز را به خود اختصاص داد. این اولین دوره دوی صد متر بعد از ۳ دوره المپیک در غیاب یوسین بولت بود. به این ترتیب بعد از 25 سال یک دونده اروپایی فاتح دوی 100 متر المپیک شد ضمن اینکه مارسل یاکوبس نخستین دو نده ایتالیایی تاریخ لقب گرفت که به عنوان سریع ترین را در المپیک به خود اختصاص داد.