خاطره‌ای برای همه عمر
خاطره‌سازی مهم‌ترین كلید واژه در ترغیب كودكان و نوجوانان به مناسك مذهبی و دینی است. آنها باید خاطره خوشایندی از این جریانات در ذهن‌شان داشته باشند تا بتوانند در زمان انتخاب، نسبت به آن مساله ذهنیت مثبتی داشته باشند.
یادتان باشد بچه‌ها یك دوربین همیشه روشن در خانه ما هستند. آنها حافظه خوبی دارند و هرآنچه را كه اتفاق می‌افتد، برای روزها و سال‌های بعد در ذهن‌شان ثبت می‌كنند. برای همین است كه خلق خاطره خوب، اصلی‌ترین نكته‌ای است كه برای ماندن فرزندان‌مان در راه دین و مناسك مذهبی به آن احتیاج داریم.
بسیاری از كارشناسان و روان‌شناسان به این موضوع تصریح دارند. آنها معتقدند كه بهترین راه برای جذب نوجوانان به كار یا مسأله‌ای، خاطره‌سازی از آن موضوع، برای آنهاست چرا كه بدون شك با ماندگار كردن یك ماجرا در ذهن كودكان و نوجوانان، آنها در آینده نیز نسبت به انجام آن كار علاقه خواهند داشت.
امیرعباس عبدالهی، جامعه‌شناس در این باره می‌گوید: «نوجوانان از این‌كه در كاری مشاركت داده شوند، لذت می‌برند. پس این كه در مراسم مذهبی كاری را به آنها بسپاریم، از آنها مشورت بگیریم و این احساس را به آنها بدهیم كه با همدلی و همفكری آنها این اتفاق رقم خورده است، خاطره‌ای در ذهن‌شان ساخته می‌شود كه امكان ندارد تا سال‌های سال دست از آن
بكشند.»
پس طبیعی است كه كودكی كه در سوگواری‌ها و اعیاد مذهبی شركت می‌كند و با پخش شیرینی، شیر، خرما و ... در آن مجلس فعالیت می‌كند، بیشتر به این‌چنین مجالسی دل می‌بندد.
همین است كه در ایام محرم جوانان بسیاری را می‌بینیم كه با خلوص نیت، بدون هیچ چشمداشتی، با همه توان و قوا در هیات‌ها و مراسم مختلف خدمت می‌كنند: «اینها همان كسانی هستند كه از كودكی در این مراسم‌ها بوده‌اند، معنای واقعی خادم بودن را درك كرده‌اند و می‌دانند كه برای این زحمات‌شان، اجر و پاداش دنیوی به اندازه كاری كه كرده‌اند، وجود
ندارد.»
این‌طور كه به نظر می‌رسد تربیت دینی فرزندان یك خانواده یك‌باره شكل نمی‌گیرد، بلكه حاصل یك روندی است كه در طول سال‌ها اتفاق می‌افتد: «مثلا همین كه برگزاری یك هیات به دست نوجوانانی كه با همدیگر دوست و رفیق هستند، سپرده شود؛ باعث می‌شود كه آنها به توانایی‌های خودشان باور پیدا كنند و چه چیزی بهتر از این حس كه در چنین مجالسی رقم بخورد؟»
و دقیقا همین اتفاق افتاده است و عزاداران مراسم، با هر بار برخورد با نوجوان‌هایی كه هرچه بهتر برگزار شدن مراسم را برعهده گرفته‌اند، دعای‌شان می‌كنند؛ دعاهایی كه در جان و قلب این بچه‌ها تا همیشه باقی می‌ماند.»
