بررسی نفر به نفر تیم‌ملی در بازی سوریه
تیم نه‌چندان سرحال
حتما قبول دارید؛ تیم‌ملی در شروع مرحله نهایی مقدماتی جام‌جهانی سرحال نبود. این هم توجیه داشت. هم خستگی بازیکنان دلیل شده بود و هم نداشتن بازی ملی. به خاطر شاکله اصلی تیم که لژیونرها هستند، اسکوچیچ مجبور شد اردویی برگزار نکند. تازه از دو روز قبل از بازی با سوریه، تیم تکمیل شد. قطعا برای دیدار با عراق، با توجه به فرصت بیشتری که تیم دارد، به هماهنگی بیشتری می‌رسند. با هم مرور می‌کنیم عملکرد نفر به نفر ایران را در بازی سوریه....
علیرضا بیرانوند: روی ایستگاهی‌های حریف بی‌نقص عمل کرد. کوچکترین اشتباهی نداشت. یک کاشته بسیار خطرناک را از زیر طاق دروازه بیرون کشید. او مقابل سوریه بیست و هفتمین کلین‌شیت خود را در تیم‌ملی داشت و توانست به رکورد مرحوم حجازی برسد.
شجاع خلیل‌زاده: اگر داور سختگیری به خرج می‌داد می‌توانست شجاع را از زمین بازی اخراج کند. 4 خطا کرد و یک کارت زرد گرفت. یک خطای بی‌مورد وسط زمین انجام داد که می‌توانست با اخراجش همراه شود. او در کل عملکرد خوبی داشت اما اوایل بازی یک اشتباه کرد که نزدیک بود با گلزنی سوریه همراه شود. خلیل‌زاده باید بیشتر مراقب باشد.
حسین کنعانی‌زادگان: در نبردهای هوایی جزو موفق‌ترین‌ها بود. 5 بار در این نبردها موفق شد. در نیمه دوم دو قطع ارتباط خوب و موثر داشت که جلوی حملات خطرناک سوری‌ها را گرفت. در اکثر دوئل‌ها با استفاده از قدرت بدنی‌اش موفق بود. کنعانی‌زادگان در بین مدافعان بهترین عملکرد را داشت.
جعفر سلمانی: در اولین بازی ملی‌اش عملکرد خوبی نداشت. استرس در بازی او مشهود بود، به همین خاطر بین دو نیمه از زمین مسابقه تعویض شد. وقتی نفوذ می‌کرد، پشت او خالی می‌ماند و در بازگشت‌ها یکی دو بار ناموفق بود و سوریه از همین شکاف استفاده کرد.
وحید امیری: دو حرکت فوق‌العاده مهم و اثر‌گذار داشت. یک بار در نیمه اول که موفق شد در کورسی خطرناک، توپ را از زیر پای مهاجم سوریه برباید و اجازه ندهد با بیرانوند تک به تک شود. در نیمه دوم هم یک بار حرکتی مشابه انجام داد. امیری در نیمه اول یکی دو بار جا ماند چون در پست دفاع چپ بازی می‌کرد. البته با توجه به داشته‌های اسکوچیچ عجیب بود که وحید در چنین پستی به میدان رفت.
احمد نوراللهی: در میانه میدان جنگنده و دونده بود. هم در کارهای هجومی دیده می‌شد و هم در کارهای دفاعی. میزان دوندگی‌اش بالای 11 کیلومتر بود. البته در شوتزنی ناکام ماند. نوراللهی 41 پاس درست داد و در توپ‌رسانی به مهاجم‌ها موفق بود.
میلاد سرلک: به دلیل یک خطای شدید روی پای خریبین، سرش به زمین برخورد کرد و بالاجبار تعویض شد. سرلک اگر در زمین می‌ماند شاید می‌توانست عملکرد بهتری داشته باشد.
سامان قدوس: در نیمه اول مسابقه که اکثر بازیکنان بد کار کردند، او بد نبود. در مجموع سه پاس کلیدی داد. البته با توجه به عملکردش در انگلیس، توقعات از او بالاست. او بین دو نیمه جای خود را به میلاد محمدی داد.
علی قلی‌زاده: عملکرد خوبی نداشت، به ویژه در نیمه اول. زوج او و سلمانی جناح راست تیم‌ملی را فلج کرده بود. قلی‌زاده معمولا برای تیم‌ملی خوب بازی می‌کند ولی ظاهرا خستگی این بار مانع از کارش شد.
علیرضا جهانبخش: بهترین بازیکن تیم ملی. زننده تک گل مسابقه. اسکوچیچ او را در پست غیر تخصصی‌اش یعنی وینگر چپ بازی داد. با این حال عطش زیادی برای گلزنی داشت. 4 بار به سمت دروازه شوت زد که سه تای آن در چارچوب بود. سه دریبل موفق داشت و چند بار در دوئل‌ها موفق شد. او مقابل سوریه بهترین بازیکن ایران بود.
مهدی طارمی: تلاش زیادی کرد. در نبود سردار در نوک خط حمله تک و تنها بود. مدافعان سوری مدام دوره‌اش می‌کردند اما مهدی با استفاده از هوش بالای خود، معمولا خطرناک ظاهر می‌شد. به زیبایی تک گل تیم‌ملی را ساخت. بارها مدافعان را آزار داد مهدی دو شوت به سمت دروازه سوریه داشت.
سعید عزت‌اللهی: با تعویض اجباری سرلک و حضور عزت‌اللهی، تیم‌ملی به توفیق اجباری رسید. سعید تیم را جلو کشید. با تعویض‌های دقیق منطقه بازی نقش کلیدی در باز کردن بازی داشت. 10 دوئل موفق داشت که 8تای آن در هوا رقم خورد. دو بار هم دوئل‌های زمینی را برد. بی‌شک جزو بهترین‌ها بود.
سعادت حردانی: در اولین بازی ملی‌اش با استرس و فشار زیادی روبه‌رو بود. می‌شد نشانه‌های اینها را در صورتش دید. با این وجود عملکرد بدی نداشت و مدام در حال رفت و برگشت در جناح راست بود.
میلاد محمدی: بین دو نیمه جانشین سلمانی شد تا امیری به میانه میدان برود. میلاد هنوز آن بازیکن آماده دوره کی‌روش نیست. سوری‌ها در نیمه دوم تلاش کردند از جناح او به گل برسند. میلاد عملکرد نسبتا خوبی داشت ولی می‌توانست بهتر باشد. یکی دو بار خطای بی مورد کرد که موقعیت را به سوری‌ها داد.
مهدی ترابی: بد موقع به زمین بازی آمد، وقتی تیم‌ملی زیاد در فاز هجومی نبود. به همین خاطر کلا نتوانست کار خاصی در زمین مسابقه انجام دهد. به دلیل بالارفتن استرس مسابقه، تلاش می‌کرد حرکت ریسکی نکند.
کریم انصاری‌فرد: کلا 9 دقیقه در زمین بازی بود که آن هم مجبور شد به عقب برگردد و دفاع کند.
علیرضا بیرانوند: روی ایستگاهی‌های حریف بی‌نقص عمل کرد. کوچکترین اشتباهی نداشت. یک کاشته بسیار خطرناک را از زیر طاق دروازه بیرون کشید. او مقابل سوریه بیست و هفتمین کلین‌شیت خود را در تیم‌ملی داشت و توانست به رکورد مرحوم حجازی برسد.
شجاع خلیل‌زاده: اگر داور سختگیری به خرج می‌داد می‌توانست شجاع را از زمین بازی اخراج کند. 4 خطا کرد و یک کارت زرد گرفت. یک خطای بی‌مورد وسط زمین انجام داد که می‌توانست با اخراجش همراه شود. او در کل عملکرد خوبی داشت اما اوایل بازی یک اشتباه کرد که نزدیک بود با گلزنی سوریه همراه شود. خلیل‌زاده باید بیشتر مراقب باشد.
حسین کنعانی‌زادگان: در نبردهای هوایی جزو موفق‌ترین‌ها بود. 5 بار در این نبردها موفق شد. در نیمه دوم دو قطع ارتباط خوب و موثر داشت که جلوی حملات خطرناک سوری‌ها را گرفت. در اکثر دوئل‌ها با استفاده از قدرت بدنی‌اش موفق بود. کنعانی‌زادگان در بین مدافعان بهترین عملکرد را داشت.
جعفر سلمانی: در اولین بازی ملی‌اش عملکرد خوبی نداشت. استرس در بازی او مشهود بود، به همین خاطر بین دو نیمه از زمین مسابقه تعویض شد. وقتی نفوذ می‌کرد، پشت او خالی می‌ماند و در بازگشت‌ها یکی دو بار ناموفق بود و سوریه از همین شکاف استفاده کرد.
وحید امیری: دو حرکت فوق‌العاده مهم و اثر‌گذار داشت. یک بار در نیمه اول که موفق شد در کورسی خطرناک، توپ را از زیر پای مهاجم سوریه برباید و اجازه ندهد با بیرانوند تک به تک شود. در نیمه دوم هم یک بار حرکتی مشابه انجام داد. امیری در نیمه اول یکی دو بار جا ماند چون در پست دفاع چپ بازی می‌کرد. البته با توجه به داشته‌های اسکوچیچ عجیب بود که وحید در چنین پستی به میدان رفت.
احمد نوراللهی: در میانه میدان جنگنده و دونده بود. هم در کارهای هجومی دیده می‌شد و هم در کارهای دفاعی. میزان دوندگی‌اش بالای 11 کیلومتر بود. البته در شوتزنی ناکام ماند. نوراللهی 41 پاس درست داد و در توپ‌رسانی به مهاجم‌ها موفق بود.
میلاد سرلک: به دلیل یک خطای شدید روی پای خریبین، سرش به زمین برخورد کرد و بالاجبار تعویض شد. سرلک اگر در زمین می‌ماند شاید می‌توانست عملکرد بهتری داشته باشد.
سامان قدوس: در نیمه اول مسابقه که اکثر بازیکنان بد کار کردند، او بد نبود. در مجموع سه پاس کلیدی داد. البته با توجه به عملکردش در انگلیس، توقعات از او بالاست. او بین دو نیمه جای خود را به میلاد محمدی داد.
علی قلی‌زاده: عملکرد خوبی نداشت، به ویژه در نیمه اول. زوج او و سلمانی جناح راست تیم‌ملی را فلج کرده بود. قلی‌زاده معمولا برای تیم‌ملی خوب بازی می‌کند ولی ظاهرا خستگی این بار مانع از کارش شد.
علیرضا جهانبخش: بهترین بازیکن تیم ملی. زننده تک گل مسابقه. اسکوچیچ او را در پست غیر تخصصی‌اش یعنی وینگر چپ بازی داد. با این حال عطش زیادی برای گلزنی داشت. 4 بار به سمت دروازه شوت زد که سه تای آن در چارچوب بود. سه دریبل موفق داشت و چند بار در دوئل‌ها موفق شد. او مقابل سوریه بهترین بازیکن ایران بود.
مهدی طارمی: تلاش زیادی کرد. در نبود سردار در نوک خط حمله تک و تنها بود. مدافعان سوری مدام دوره‌اش می‌کردند اما مهدی با استفاده از هوش بالای خود، معمولا خطرناک ظاهر می‌شد. به زیبایی تک گل تیم‌ملی را ساخت. بارها مدافعان را آزار داد مهدی دو شوت به سمت دروازه سوریه داشت.
سعید عزت‌اللهی: با تعویض اجباری سرلک و حضور عزت‌اللهی، تیم‌ملی به توفیق اجباری رسید. سعید تیم را جلو کشید. با تعویض‌های دقیق منطقه بازی نقش کلیدی در باز کردن بازی داشت. 10 دوئل موفق داشت که 8تای آن در هوا رقم خورد. دو بار هم دوئل‌های زمینی را برد. بی‌شک جزو بهترین‌ها بود.
سعادت حردانی: در اولین بازی ملی‌اش با استرس و فشار زیادی روبه‌رو بود. می‌شد نشانه‌های اینها را در صورتش دید. با این وجود عملکرد بدی نداشت و مدام در حال رفت و برگشت در جناح راست بود.
میلاد محمدی: بین دو نیمه جانشین سلمانی شد تا امیری به میانه میدان برود. میلاد هنوز آن بازیکن آماده دوره کی‌روش نیست. سوری‌ها در نیمه دوم تلاش کردند از جناح او به گل برسند. میلاد عملکرد نسبتا خوبی داشت ولی می‌توانست بهتر باشد. یکی دو بار خطای بی مورد کرد که موقعیت را به سوری‌ها داد.
مهدی ترابی: بد موقع به زمین بازی آمد، وقتی تیم‌ملی زیاد در فاز هجومی نبود. به همین خاطر کلا نتوانست کار خاصی در زمین مسابقه انجام دهد. به دلیل بالارفتن استرس مسابقه، تلاش می‌کرد حرکت ریسکی نکند.
کریم انصاری‌فرد: کلا 9 دقیقه در زمین بازی بود که آن هم مجبور شد به عقب برگردد و دفاع کند.
