آخرین تولدش بود...
یكی از ویژگی‌های مهم گروه تئاتر مفید این است كه هر كدام از اعضای گروه ـ در رشته‌ای درس خوانده‌اند و شغل خود را دارند. یكی كارآفرین است، یك نفر دیگر مربی فوتبال است و یكی نخبه و فارغ‌التحصیل دانشگاه شریف.
این ویژگی خاص اعضای گروه نمایشی مفید است. من دو سه ـ سال پیش ـ زمانی كه گروه عضوگیری داشت ـ به‌واسطه یكی از دوستانم كه در گروه فعالیت داشت، با این گروه آشنا شدم. یادم است كه آن زمان من فعالیت روزانه خودم را داشتم، اما اینها مرا راضی
نمی‌كرد.
همیشه دوست داشتم آدم مفیدی باشم. این مفید بودن و حال خوب دادن به دیگران دغدغه من بود. گروه‌های زیادی در حوزه تأمین مالی كودكان بیمار كار می‌كنند، بسیاری از این گروه‌ها اما بحث درمان جسمی را مدنظر قرار داده‌اند.
موضوع درمان روحی اغلب مهجور مانده است. این خوب است كه مردم به گروه‌های خیریه كمك مالی می‌كنند اما نیاز روحی بچه‌ها هم باید تأمین شود.
نكته قابل تأمل درباره جنس كار كردن در این گروه این است كه شاید شما با گروه همراه می‌شوید تا بچه‌ها را شاد كنید؛ اما به مرور زمان این حس تغییر می‌كند. حالا دیگر من و بسیاری از اعضای گروه با گروه همراه می‌شویم تا حالمان خوب شود. خیلی از جمعه‌ها ما حوصله نداریم؛ اما در نمایش حاضر می‌شویم و از خود بچه‌ها هم انرژی می‌گیریم. كار كردن با بچه‌ها سخت است.
هر كدام از بچه‌ها ویژگی‌های خاص خود را دارند. بچه‌ای درونگراست و یك بچه دیگر هم برونگراست. ارتباط برقرار كردن با هر كدام از اینها روش خاص خود را دارد. حال اگر این بچه بیمار هم باشد، شرایط روحی متفاوتی هم خواهد داشت و همین هم شیوه ارتباطی خودش را می‌طلبد.
قبل از شروع كار و همراهی با گروه، ما آموزش دیده‌ایم و روان‌شناسان با ما درباره ارتباطگیری با كودكان گفته‌اند. شرایط در هر روز اجرا متفاوت است. یك روز ممكن است ما اجرای خوبی داشته باشیم و یك روز هم یك اجرای بد.
برای همه اینها باید آماده باشیم. من در این مدت خاطرات خوب و بد زیادی از اجراها دارم. یك خاطره اما هیچ‌وقت از ذهنم بیرون نمی‌رود. در یكی از اجراهایمان می‌خواستیم وارد اتاقی شویم، یكی از پرستاران قبل از ورود به اتاق به ما گفت كه امروز تولد این بچه است و این هم ممكن است آخرین تولدش باشد.
این برای ما خیلی سخت بود؛ اما روحیه خود را حفظ كردیم و وارد اتاق كه شدیم، دیدیم هم پدرومادر بچه و هم خودش در حال گریه هستند. ما از جان و دل مایه گذاشتیم تا او بخندد. موفق هم شدیم و با نمایشمان كاری كردیم كه او در روز تولدش خوشحال باشد. در روز تولد كه آخرین تولدش هم بود.
