باختی دیگر برای شیاطین سرخ و ادامه ناکامیها
آیا اوله در منچستر ادامه میدهد ؟
وقتی سوت پایان بازی منچستریونایتد - لستر زده شد، دوربینهای تلویزیونی بیش از هر چیز روی صورت اوله گونار سولسشر زوم کردند. او بعد از خوش و بش با مربی لستر، به سمت هواداران منیو در ورزشگاه کینگ پاور رفت تا بابت حضورشان در این بازی خارح از خانه از آنها تشکر کند. اما آنچه که بیشتر به چشم آمد، صندلیهای آبی رنگ خالی و تعدادی هوادار بود که از باخت
4 بر 2 تیمشان به شدت عصبانی بودند. سوالی که بعد از این بازی در ذهن خیلی از فوتبالیها و بهخصوص هواداران منچستر شکل گرفت، این بود که مربی نروژی قرار است تا کجا و تا کی روی نیمکت این تیم بنشیند؟
کاملا منطقی است که بیشتر انتقادها متوجه اوله باشد، اما اگر به بازیکنان شاخص این تیم در بازی مقابل لستر هم نگاهی بیاندازیم، متوجه میشویم که آنها تا چه حد پایینتر از حد انتظار بودهاند. ابتدا از خط دفاعی تیم شروع میکنیم که پیکان تمام انتقادها به سمت هری مگوایر میرود. اولین نکتهای که طی این چند هفته از مگوایر به چشم میآید، این است که بعد از پایان مصدومیتش هنوز نتوانسته روی فرم باشد. فقط کافی است یکبار دیگر به گل اول لستر نگاه کنید که ایهی ناچو به راحتی توپ را به تیلمانس رساند، بدون اینکه کمترین فشاری از سمت مگوایر به بازیکنان مهاجم لستر وارد شود. این ضعف در دفاع کردن در دیگر لحظات بازی عصر شنبه نیز کاملا به چشم میآمد.
خط هافبک و حمله هم چندان فرقی با دفاع نداشت. برونو فرناندز در طول بازی دائما در حال انتقاد کردن به تصمیمات داور بود. سرعت نمانیا ماتیچ آنقدر پایین بود که اصلا توان رقابت با هافبکهای لستر را نداشت. پل پوگبا هیچ شباهتی با آن بازیکنی نداشت که همین هفته پیش در فینال لیگ ملتهای اروپا برای فرانسه بازی میکرد و تنها دستاوردش دریافت کارت زرد بود. با افت محسوس خط میانی، دیگر اصلا جای تعجب و سوال ندارد که چرا کریس رونالدو مثل بازیهای اولش در گلزنی موفق نیست؟ در بین تمام بازیکنان منچستر، تنها میسون گرینوود است که نمیشود به بازیاش خرده گرفت.
تمامی این عوامل در کنار هم باعث شده تا سولسشر بیش از همه زیر طوفان شدید انتقادات باشد. در این جور مواقع، طرفداران یک تیم دنبال یک روزنه امید میگردند تا شاید برای مدتی کوتاه دلخوش به آینده باشند. این روزنه امید در حال حاضر برای آنها، آمار اوله در مقابل یورگن کلوپ است. کلوپ در 104 بازی ابتداییاش در لیورپول، 196 امتیاز از بازیهای لیگ به دست آورد. این در حالی است که سولسشر تا به اینجا و در 104 بازیاش، توانسته 194 امتیاز به دست آورد. این یعنی اگر منچستر در بازی عصر شنبه پیروز میشد، آمار سولسشر بهتر از کلوپ میشد.
اما مشکل اصلی برای هواداران منچستر تازه بعد از این شروع میشود. کلوپ بعد از آن در 123 بازی لیگ جزیره که روی نیمکت قرمزهای آنفیلد نشست، 283 امتیاز به دست آورد یعنی به طور میانگین 3/2 امتیاز از هر بازی. به عبارت دیگر، کلوپ توانست لیورپول را به یک سطح بالاتر برساند. نتیجهاش این شد که قهرمانی در اروپا در سال 2019 و قهرمانی در لیگ برتر در سال 2020 را برای هواداران لیورپول به ارمغان آورد. سوالی که ذهن خیلی از هواداران منچستر را درگیر کرده، این است که آیا میتوان با وضعیت کنونی آیندهای روشن برای اوله و تیمش متصور بود؟
4 بر 2 تیمشان به شدت عصبانی بودند. سوالی که بعد از این بازی در ذهن خیلی از فوتبالیها و بهخصوص هواداران منچستر شکل گرفت، این بود که مربی نروژی قرار است تا کجا و تا کی روی نیمکت این تیم بنشیند؟
کاملا منطقی است که بیشتر انتقادها متوجه اوله باشد، اما اگر به بازیکنان شاخص این تیم در بازی مقابل لستر هم نگاهی بیاندازیم، متوجه میشویم که آنها تا چه حد پایینتر از حد انتظار بودهاند. ابتدا از خط دفاعی تیم شروع میکنیم که پیکان تمام انتقادها به سمت هری مگوایر میرود. اولین نکتهای که طی این چند هفته از مگوایر به چشم میآید، این است که بعد از پایان مصدومیتش هنوز نتوانسته روی فرم باشد. فقط کافی است یکبار دیگر به گل اول لستر نگاه کنید که ایهی ناچو به راحتی توپ را به تیلمانس رساند، بدون اینکه کمترین فشاری از سمت مگوایر به بازیکنان مهاجم لستر وارد شود. این ضعف در دفاع کردن در دیگر لحظات بازی عصر شنبه نیز کاملا به چشم میآمد.
خط هافبک و حمله هم چندان فرقی با دفاع نداشت. برونو فرناندز در طول بازی دائما در حال انتقاد کردن به تصمیمات داور بود. سرعت نمانیا ماتیچ آنقدر پایین بود که اصلا توان رقابت با هافبکهای لستر را نداشت. پل پوگبا هیچ شباهتی با آن بازیکنی نداشت که همین هفته پیش در فینال لیگ ملتهای اروپا برای فرانسه بازی میکرد و تنها دستاوردش دریافت کارت زرد بود. با افت محسوس خط میانی، دیگر اصلا جای تعجب و سوال ندارد که چرا کریس رونالدو مثل بازیهای اولش در گلزنی موفق نیست؟ در بین تمام بازیکنان منچستر، تنها میسون گرینوود است که نمیشود به بازیاش خرده گرفت.
تمامی این عوامل در کنار هم باعث شده تا سولسشر بیش از همه زیر طوفان شدید انتقادات باشد. در این جور مواقع، طرفداران یک تیم دنبال یک روزنه امید میگردند تا شاید برای مدتی کوتاه دلخوش به آینده باشند. این روزنه امید در حال حاضر برای آنها، آمار اوله در مقابل یورگن کلوپ است. کلوپ در 104 بازی ابتداییاش در لیورپول، 196 امتیاز از بازیهای لیگ به دست آورد. این در حالی است که سولسشر تا به اینجا و در 104 بازیاش، توانسته 194 امتیاز به دست آورد. این یعنی اگر منچستر در بازی عصر شنبه پیروز میشد، آمار سولسشر بهتر از کلوپ میشد.
اما مشکل اصلی برای هواداران منچستر تازه بعد از این شروع میشود. کلوپ بعد از آن در 123 بازی لیگ جزیره که روی نیمکت قرمزهای آنفیلد نشست، 283 امتیاز به دست آورد یعنی به طور میانگین 3/2 امتیاز از هر بازی. به عبارت دیگر، کلوپ توانست لیورپول را به یک سطح بالاتر برساند. نتیجهاش این شد که قهرمانی در اروپا در سال 2019 و قهرمانی در لیگ برتر در سال 2020 را برای هواداران لیورپول به ارمغان آورد. سوالی که ذهن خیلی از هواداران منچستر را درگیر کرده، این است که آیا میتوان با وضعیت کنونی آیندهای روشن برای اوله و تیمش متصور بود؟
تیتر خبرها