شرایط کمی و کیفی مراکز فرهنگی همدان شاید در رده‌های میانی و متوسط کشور باشد. از این رو خیلی تأسف بار نیست اما اگر بخواهیم آن را با پیشینه تاریخی و فرهنگی والایی که دارد و همچنین جمعیت کمتر از دو میلیون نفری آن مقایسه کنیم، دیگر جای دفاع ندارد.
همدان در حال حاضر دو سینمای فعال دارد. سینما بهمن و سینما فلسطین. سینما قدس هم از حدود دو سال پیش در حال بازسازی است و به گفته مدیر سینماهای استان قرار است به پردیس سینمایی تبدیل شود که در این صورت ضعف سینمایی شهر همدان تا اندازه‌ای جبران می‌شود.
در بخش‌ کتاب‌و کتابخوانی هم کتابخانه‌های دانشگاه بوعلی سینا، آرامگاه‌بوعلی، غرب، میراث ‌فرهنگی، کتابخانه ‌کانون بازنشستگان آموزش و پرورش، کتابخانه کانون پرورش و فکری کودکان و نوجوانان همدان و کتابخانه مرکزی از کتابخانه‌های معتبر شهر همدان به‌شمار می‌روند.
همدان دارای ۹ آموزشگاه آزاد هنری، ۷۳موسسه قرآنی و ۴۰انجمن ادبی فعال هم هست. ۴۰ انجمن شعر و ادب این دیار خواستار اختصاص ردیف بودجه مستقل و دائمی به این تشکل‌ها هستند و می‌گویند اعتبار فرهنگ و ارشاد اسلامی کفاف همه انجمن‌ها را نداده و همیشه آنها به این علت در تنگنا بوده‌اند.
انجمن هنرهای نمایشی استان هم دل پرغصه‌ای دارد؛ انجمنی که به گفته اعضایش، سری میان سرها دارد و ظرفیت‌های پیدا و پنهانش همدان را جزو چهار استان برتر کشور در این حوزه قرار داده است.
با این حال محسن پورقاسمی، یکی از اعضای این انجمن از کمبود امکانات در این بخش می‌گوید؛ کم و کسری‌ها البته بیشتر حول محورجشنواره‌بین‌المللی‌تئاتر کودک و نوجوان می‌چرخد؛ جشنواره‌ای که همدان سال‌هاست میزبانی‌اش را به عهده دارد.
ساخت موزه عروسکی برای بهبود اوضاع فرهنگی همدان، پیشنهادی است که یکی از هنرمندان آن را مطرح می‌کند و پافشاری زیادی هم برآن دارد، زیرا همدان در عرصه نمایش‌های عروسکی بسیار فعال است و درخشش نمایندگی یونیما (UNIMA اتحادیه جهانی نمایشگران عروسکی) در این خطه هم گواه بر این ادعاست.
رئیس انجمن خوشنویسی همدان نیز با ۳۵۰عضو ثابت و پنج آموزشگاه فعال وقتی لب به سخن می‌گشاید، تازه می‌فهمی که مهجوری و مظلومی این هنر اصیل ایرانی کمتر از دیگر هنرها نیست؛ هنری که بی‌پولی زانوان آن را هم خم کرده‌است.
هنرمندان خوشنویس همدانی خواستار خرید تابلوهای خوشنویسی از طریق اداره‌ها و استفاده در دکوراسیون اداری هستند و از مسؤولان مربوط می‌خواهند مدیران را ملزم به این کار کنند تا از این طریق هم این هنر از مهجوری درآید و هم زندگی و کسب و کار هنرمندان بچرخد.
به گفته آنها حتی اگر شهرداری کمی نامهربانی را کنار بگذارد و برای زیباسازی در و دیوار شهر و طراحی مبلمان شهری از فکر و ایده هنرمندان کمک بگیرد، شاید این ضعف و انزوای هنر خوشنویسی تا حدی برطرف شود.
رئیس انجمن موسیقی همدان هم گلایه کم ندارد. او از رکود و تعطیلی کنسرت‌ها به دلیل سلیقه‌ای عمل کردن برخی نهادها می‌گوید و کوچک بودن سالن‌های همدان را هم به دلایل کم میلی گروه‌های موسیقی برای اجرای کنسرت می‌افزاید و تاکید می‌کند: سالن‌های ما ظرفیت کمی دارد و کفاف هزینه‌های اجرای کنسرت را نمی‌دهد و برای گروه‌های موسیقی صرفه اقتصادی ندارد که باید این موضوع به‌سرعت چاره اندیشی شود.
بر همین اساس چندی پیش استاندار وقت همدان در آخرین دیدارش با هنرمندان به آنها دلگرمی داد که پشتشان ایستاده و از اجرای برنامه‌های فرهنگی و هنری حمایت می‌کند به شرط آن‌که پا را از چارچوب قانون فراتر نگذارند.