هر بار مسابقات زنان در دنیا برگزار می‌شود، سیل پیام‌ها و توییت‌های مختلف از سراسر جهان سرازیر می‌شود در حمایت از ورزشکاران زن مسلمانی که می‌خواهند با پوشش اسلامی در مسابقات حاضر شوند؛ دلسوزی‌ها و حمایت‌هایی که گاهی برای خود ورزشکار زن مسلمان هم خنده‌دار می‌شود. البته تقریبا همه ورزشکاران زن مسلمانی که با لباس اسلامی مسابقه می‌دهند به این مسأله اذعان دارند که مسابقه دادن با لباس‌هایی که بسیار سنگین‌تر و گرم‌تر از لباس حریف است، کار را چند برابر سخت‌تر می‌کند. می‌گویند آن چند گرمی که لباس‌شان سنگین‌تر از لباس حریف است در مسابقه، کار یک وزنه چند کیلویی را می‌کند که به پای ورزشکار بسته شده و به کمک حریف می‌آید. ورزشکارانی که بر مبنای باور و اعتقادات‌شان این پوشش را انتخاب کرده‌اند، شرایط ورزش با آن را هم پذیرفته‌اند و برای هدفی که دارند چند برابر حریفان‌ خود تلاش می‌کنند.از طرفی حریفان آنها وقتی مقابل‌شان قرار می‌گیرند پیش خودشان حساب‌وکتاب می‌کنند که کار راحت‌تری نسبت به سایر حریفان دارند. حالا تصور کنید با همین شرایط ورزشکار زن مسلمان مقابل حریفش به پیروزی برسد. همان‌طور که سختی برد برای ورزشکار دوچندان است، سنگینی باخت هم برای حریف دو برابر تمام می‌شود. اینجاست که حریف بازنده مثل بازی‌های کودکی متوسل به هر چیزی می‌شود تا باخت را نپذیرد. از توهین و دعوا گرفته تا «الان می‌روم به مادرم می‌گویم!».همه اینها را گفتم که بگویم اخیرا فدراسیون فوتبال اردن در اقدامی توهین‌آمیز خواستار صحت‌سنجی جنسیت دروازه‌بان تیم ملی فوتبال زنان ایران شده است! تیم ملی زنان اردن بعد از این‌که در دیدار با ایران کارشان به پنالتی کشید و در ضربات پنالتی با درخشش دروازه‌بان ایرانی، بازی را واگذار کردند و از رسیدن به رقابت‌های آسیایی بازماندند، متوسل به چنین ادعایی شده است. تا جایی که شاهزاده اردنی که رئیس فدراسیون فوتبال‌شان است، توییت زده که کنفدراسیون باید جنسیت بازیکنان ایرانی را موردبررسی قرار دهد. پیش خودشان حساب‌وکتاب کرده‌اند که زن نمی‌تواند در این سطح از آمادگی و توانایی جسمی باشد و این‌طور فوتبال بازی کند. ادعایی که تمسخر کاربران شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های دنیا را علیه فدراسیون فوتبال اردن به همراه داشته است.