چرا این همه تعلل کردیم؟
بحث ضرورت مرمت و رسیدگی به طاق کسری به دو سه سال اخیر مربوط نمیشود و از بیش از یک دهه پیش مطرح بوده است. نکته اینکه ابتدا این متولیان میراث فرهنگی عراق بودند که برای نجات این بنای ارزشمند و جهانی از ایران کمک خواستند. به دنبال این درخواست، محمدحسن محبعلی، مدیر وقت دفتر ابنیه و بافتهای تاریخی کشور،در ۱۳آذر ۱۳۸۳ با اشاره به گزارشهایی که از ایجاد ترک در طاق کسری در اردیبهشت همان سال منتشر شده بود، از اعلام آمادگی کارشناسان سازمان وقت میراث در همان زمان خبر داد. با این همه اتفاقی نیفتاد تا آبان1392 که رئیس انجمن علمی باستانشناسی ایران به محمدعلی نجفی، رئیس وقت سازمان وقت میراث فرهنگی پیشنهاد داد مدیران میراث فرهنگی کشور به آثار فرهنگی و تمدنی باشکوه ایران قدیم به خصوص عراق و طاقکسری توجه ویژه ای داشته باشند.
با این همه اتفاقی باز نیفتاد تا 5 سال بعد یعنی ۲۲بهمن۱۳۹۷ که عبدالامیر الحمدانی، وزیر فرهنگ و گردشگری عراق در سفر یکروزه به ایران و در دیدار با علیاصغر مونسان ، رئیس وقت سازمان میراث فرهنگی بهصورت جداگانه برای نجات ایوان مدائن از ایران کمک خواست.
در همان دیدار، مونسان اعلام آمادگی کرد اماباز هم اتفاقی نیفتاد تا ۱۶اسفند۱۳۹۷ که شبکه سومریه اعلام کرد شب گذشته
(۱۶ اسفند) بخشهایی از ایوان کسری فروریخت و از سوی دیگر هر لحظه امکان دارد کل بنا فرو بریزد. درخواست ها دوباره تکرار شد، تا اول تیر سال گذشته ولی تیموری ، معاون سابق گردشگری در نشست با هیات عراقی و معاون گردشگری اعلام کرد: ایران برای مرمت این آثار باستانی قبلا هم اعلام آمادگی کرده بود اما شرط آن، تامین هزینههای متخصصان ایرانی از سوی عراق است .