مكرون در جست‌وجوی اعتبار از دست رفته
امانوئل مكـــــــــرون به‌تازگـــــــــی در نامـــــه‌ای سرگشـــــاده خطاب به هموطنانش نوشـــــــته است، فرانسه به هیچ كشور دیگری شباهت ندارد. هدف رئیس‌جمهور فرانسه از نگارش این نامه البته برای جلب آرای رای‌دهندگان نیست زیرا تا انتخابات بعدی زمان زیادی مانده است. هدف واقعی وی كسب دوباره اعتبار داخلی است زیرا با توجه به رویدادهای اخیر، بسیاری از مردم در توانایی‌های مكرون تردید كرده‌اند.
از آنجا كه فرانسه در عمل با دیگر كشورهای اروپایی تفاوت دارد، مكرون نیز باید كار ویژه‌ای انجام دهد و هدیه فوق‌العاده و متفاوتی به مردم ارائه كند. مكرون انتظار دارد در این صورت از حمایت دوباره مردم برای انجام وعده‌هایی كه در زمان انتخابات داده بود، برخوردار شود. مكرون در این نامه آشكارا خواهان اتحاد همه فرانسویان شده است. ظاهرا این اتحاد بسیار برای مكرون ضروری است، زیرا در پایان ماه می برای تعیین نمایندگان فرانسه در پارلمان اروپا انتخاباتی برگزار می‌شود و پیروزی حزب رئیس‌جمهور در این انتخابات می‌تواند به معنای كسب اعتبار داخلی و اروپایی برای وی باشد.
رئیس‌جمهور فرانسه در این نامه سرگشاده خطاب به فرانسویان اعتراف می‌كند بی‌عدالتی بیشتر شده و در ادامه ادعا دارد همین مساله موجب همبستگی بیشتر خواهد شد. از قرار معلوم، مكرون فراموش كرده است در دوران انتخابات چه وعده‌هایی به مردم داده بود. او سوگند خورد برای تحصیل جوانان فرانسه بهترین دانشگاه‌ها را تاسیس و در امر بهداشت و درمان امكاناتی ایجاد خواهد كرد كه مردم بدون پرداخت پول از بهترین امكانات پزشكی برخوردار باشند.اما همه این وعده‌ها نه‌تنها محقق نشد، بلكه با افزایش قیمت‌ها به ویژه در رابطه با وسایل نقلیه عمومی در ماه‌های اخیر، فرانسه شاهد روزهایی ملتهب در اواخر سال گذشته و اوایل سال جدید بود. این نارضایتی‌ها بیش از همه در قالب تشكل‌های خودجوشی كه به جلیقه‌زردها مشهور شدند خود را نشان داد.
اكنون مكرون و تشكیلاتش تلاش دارند در كمترین زمان ممكن آنچه را قبلا در مورد آن به‌شدت اهمال كرده‌اند، جبران كنند؛ یعنی فراهم آوردن امكانات و تشویق طبقه متوسط خارج از محله‌های اعیان‌نشین پاریس برای مشاركت در روند سیاسی كشور. مكرون به عنوان اولین گام عملی در این مسیر، هفته گذشته 600 شهردار را در دهكده‌ای واقع در نورماندی گردهم آورد. در این نشست، بحث‌های داغ و تندی میان رئیس‌جمهور و شهرداران درگرفت و باز هم وعده‌های زیادی داده شد، اما در انتها حاصلی به دست نیامد و ظاهرا مكرون هم دوباره رفتاری كرد كه موجبات نارضایتی شهرداران را فراهم آورد.
اما از قرار معلوم، تلاش‌های مكرون برای كسب اعتبار در خارج از فرانسه با موفقیت‌هایی همراه است. به عنوان مثال قرارداد موسوم به الیزه كه سال 1963 میان فرانسه و آلمان و با هدف همكاری‌های گسترده تر در عرصه‌های سیاسی امضا شده بود، بار دیگر طی ملاقات آنگلا مركل و امانوئل مكرون تقویت شده و با الحاق بندهایی جدید به آن، این همكاری‌ها صورت جدید و امروزی‌تری به خود خواهد گرفت. از سوی دیگر، مساله برگزیت و پوپولیسم در اروپا هم روابط آلمان و فرانسه را بیش از پیش نزدیك تر خواهد كرد و به گفته یك دیپلمات بلندپایه فرانسوی، این همه نشانه‌هایی است در این مورد كه دو طرف نسبت به آینده‌ای مشترك اهتمام دارند.
در عین حال یكی از دیپلمات‌هایی كه در روند تغییرات و تكمیل قرارداد الیزه همكاری دارد در پاسخ به این پرسش كه آیا این قرارداد می‌تواند شروعی تازه و نشانه‌ای دال بر تغییراتی ویژه در اتحادیه اروپا باشد، با درنگ و تردید پاسخ می‌دهد: هر قراردادی میان دو كشور تا آخر همان قرارداد میان دو كشور است و نه چیز دیگر. به عبارتی، این یك قرارداد دوطرفه است نه چیزی بیشتر یا كمتر.
منبع: اشپیگل
از آنجا كه فرانسه در عمل با دیگر كشورهای اروپایی تفاوت دارد، مكرون نیز باید كار ویژه‌ای انجام دهد و هدیه فوق‌العاده و متفاوتی به مردم ارائه كند. مكرون انتظار دارد در این صورت از حمایت دوباره مردم برای انجام وعده‌هایی كه در زمان انتخابات داده بود، برخوردار شود. مكرون در این نامه آشكارا خواهان اتحاد همه فرانسویان شده است. ظاهرا این اتحاد بسیار برای مكرون ضروری است، زیرا در پایان ماه می برای تعیین نمایندگان فرانسه در پارلمان اروپا انتخاباتی برگزار می‌شود و پیروزی حزب رئیس‌جمهور در این انتخابات می‌تواند به معنای كسب اعتبار داخلی و اروپایی برای وی باشد.
رئیس‌جمهور فرانسه در این نامه سرگشاده خطاب به فرانسویان اعتراف می‌كند بی‌عدالتی بیشتر شده و در ادامه ادعا دارد همین مساله موجب همبستگی بیشتر خواهد شد. از قرار معلوم، مكرون فراموش كرده است در دوران انتخابات چه وعده‌هایی به مردم داده بود. او سوگند خورد برای تحصیل جوانان فرانسه بهترین دانشگاه‌ها را تاسیس و در امر بهداشت و درمان امكاناتی ایجاد خواهد كرد كه مردم بدون پرداخت پول از بهترین امكانات پزشكی برخوردار باشند.اما همه این وعده‌ها نه‌تنها محقق نشد، بلكه با افزایش قیمت‌ها به ویژه در رابطه با وسایل نقلیه عمومی در ماه‌های اخیر، فرانسه شاهد روزهایی ملتهب در اواخر سال گذشته و اوایل سال جدید بود. این نارضایتی‌ها بیش از همه در قالب تشكل‌های خودجوشی كه به جلیقه‌زردها مشهور شدند خود را نشان داد.
اكنون مكرون و تشكیلاتش تلاش دارند در كمترین زمان ممكن آنچه را قبلا در مورد آن به‌شدت اهمال كرده‌اند، جبران كنند؛ یعنی فراهم آوردن امكانات و تشویق طبقه متوسط خارج از محله‌های اعیان‌نشین پاریس برای مشاركت در روند سیاسی كشور. مكرون به عنوان اولین گام عملی در این مسیر، هفته گذشته 600 شهردار را در دهكده‌ای واقع در نورماندی گردهم آورد. در این نشست، بحث‌های داغ و تندی میان رئیس‌جمهور و شهرداران درگرفت و باز هم وعده‌های زیادی داده شد، اما در انتها حاصلی به دست نیامد و ظاهرا مكرون هم دوباره رفتاری كرد كه موجبات نارضایتی شهرداران را فراهم آورد.
اما از قرار معلوم، تلاش‌های مكرون برای كسب اعتبار در خارج از فرانسه با موفقیت‌هایی همراه است. به عنوان مثال قرارداد موسوم به الیزه كه سال 1963 میان فرانسه و آلمان و با هدف همكاری‌های گسترده تر در عرصه‌های سیاسی امضا شده بود، بار دیگر طی ملاقات آنگلا مركل و امانوئل مكرون تقویت شده و با الحاق بندهایی جدید به آن، این همكاری‌ها صورت جدید و امروزی‌تری به خود خواهد گرفت. از سوی دیگر، مساله برگزیت و پوپولیسم در اروپا هم روابط آلمان و فرانسه را بیش از پیش نزدیك تر خواهد كرد و به گفته یك دیپلمات بلندپایه فرانسوی، این همه نشانه‌هایی است در این مورد كه دو طرف نسبت به آینده‌ای مشترك اهتمام دارند.
در عین حال یكی از دیپلمات‌هایی كه در روند تغییرات و تكمیل قرارداد الیزه همكاری دارد در پاسخ به این پرسش كه آیا این قرارداد می‌تواند شروعی تازه و نشانه‌ای دال بر تغییراتی ویژه در اتحادیه اروپا باشد، با درنگ و تردید پاسخ می‌دهد: هر قراردادی میان دو كشور تا آخر همان قرارداد میان دو كشور است و نه چیز دیگر. به عبارتی، این یك قرارداد دوطرفه است نه چیزی بیشتر یا كمتر.
منبع: اشپیگل
